زمینه
در درمان اطراف رادیکولار (PRT) ، مسکن و داروهای ضد التهابی (بیهوشی/کورتیزون مخلوط) دردناک تجویز می شود ریشه عصب با دقت میلی متر تحت توموگرافی کامپیوتری (CT را ببینید) یا کنترل موقعیت رادیولوژیکی. آ کورتیزون سرنگ معمولاً برای این منظور استفاده می شود.
- سیم جهت گیری در سطح پشتی
- برنامه ریزی نفوذ: عمق و فاصله جانبی تا سیم جهت گیری
- حوضچه ها
- خروج ریشه عصبی از ریشه اول خاجی (S1) راست
- بدن مهره ای
- مفصل مهره ای
- قوس مهره ای (لامینا)
- فرایند چرخشی چرخشی
- کانال نخاعی
شکل نشان می دهد که تحت هدایت سی تی درمان اولین ریشه خاجی (S1) در سمت راست قرار دارد ، که اغلب توسط فتق دیسک آخرین دیسک کمر (L5/S1) تحریک می شود.
PRT منجر به مهار التهاب در اطراف می شود ریشه عصب و به ریشه عصبی ضد احتقان. در مورد فتق دیسک ، گاهی اوقات کوچک شدن بافت دیسک جابجا شده را می توان مشاهده کرد. اغلب چندین نفوذ از این دست برای دستیابی به اثر درمانی مطلوب ضروری است.
تورم ریشه عصب به این معنی که فضای نسبتاً بیشتری در ناحیه خروجی عصب ستون فقرات وجود دارد. و اگرچه منقبض شدن لبه های استخوان یا فتق دیسک در ستون فقرات کمری یا گردنی همچنان باقی است ، آزادی از درد قابل دستیابی است علاوه بر این ، اثر ضد التهابی از کورتیزون به این معنی که ریشه عصبی دیگر آنقدر حساس به محرک های تحریک کننده مکانیکی یا شیمیایی (مانند بافت دیسک) واکنش نشان نمی دهد.
این روش جایگزینی برای درمان جراحی نیست ، اما می تواند به عنوان جایگزینی برای جراحی فوری در صورت مقاوم به درمان استفاده شود. درد در صورت عدم وجود نقص عصبی یا فقط نقص عصبی جزئی. استفاده از توموگرافی کامپیوتری برای درمان تزریقی کاملاً ضروری نیست. مبدل تصویر (تلفن همراه اشعه ایکس واحد) نفوذ پشتیبانی شده ، MRI باز و حتی نفوذ بدون تصویربرداری امکان پذیر است.
در حالت دوم ، شخص خود را به نقاط خاصی از بدن (نشانه های آناتومیکی) هدایت می کند. اگر حجم نفوذ به اندازه کافی بزرگ انتخاب شود ، قرار دادن سرنگ تقریباً کافی است زیرا مواد فعال تجویز شده در محیط توزیع می شوند و همچنان می توانند به طور موثر ریشه عصبی فشرده را سیلاب کنند. با این وجود ، یک روش دقیق با استفاده از CT (توموگرافی کامپیوتری) به عنوان روش تصویربرداری توصیه می شود ، به خصوص اگر نفوذها به منظور تأیید تشخیص باشد.
La درد اثر درمانی بسیار خوب است. نفوذ می تواند چندین بار تکرار شود ، عوارض کمی دارد و می تواند به صورت سرپایی و سرپایی انجام شود. بیهوشی لازم نیست.
بیمار روی میز توموگرافی کامپیوتری بر روی خود قرار می گیرد معده. بازوها در زیر پیشانی به جلو قرار می گیرند. سپس یک سیم فلزی جهت دار به پشت برهنه به وسط (عمدتاً) ستون فقرات کمری چسبانده می شود.
(درمان پریداریکولار نیز مناسب است تحریک ریشه عصب ستون فقرات گردنی و قفسه سینه). در نهایت ، CT (توموگرافی کامپیوتری) برای به دست آوردن یک تصویر کلی از ناحیه پشت آسیب دیده استفاده می شود. سپس پزشک می تواند از این تصویر برای تعیین محل خروج آسیب شناسی ریشه عصب استفاده کند. این ناحیه دقیقاً با CT (توموگرافی کامپیوتری) نشان داده می شود.
هنگامی که خروجی مورد نظر ریشه عصبی مشخص شد ، عمق نفوذ و انحراف جانبی از مرکز ستون فقرات برای نفوذ تعیین می شود. سیم قبلاً متصل شده ، که به عنوان یک نقطه در تصویر مقطعی CT در پشت بیمار قابل مشاهده است ، به عنوان جهت عمل می کند. یک نوار نورانی که روی کمر بیمار قرار گرفته است ، ارتفاع نفوذ را به پزشک نشان می دهد.
انحراف جانبی تعیین شده از سیم جهت گیری با خط کش اندازه گیری می شود و روی پوست مشخص می شود. پس از ضد عفونی پوست ، سوزن (کانولا) سپس در موقعیت خود قرار می گیرد. با استفاده از یک کانولا که عمق نفوذ را در نظر می گیرد ، مسیر از پیش تعیین شده به ریشه عصب اکنون گزیده می شود.
به منظور تأیید جایگذاری صحیح ، موقعیت نوک کانولا در رابطه با ریشه عصب مجدداً در CT (توموگرافی کامپیوتری) نشان داده می شود. اگر نوک کانولا صحیح باشد ، مخلوط بی حسی موضعی و کورتیزون طبق توضیحات بالا تزریق می شود. در صورت انحراف پزشک از محل قرار گیری کانولا ، باید مجدداً موقعیت کانول اصلاح و بررسی شود. پس از نفوذ بیمار در صورت امکان باید 2 ساعت دراز بکشد. پا ضعف ناشی از انسداد عصب امکان پذیر است.
