پروتزهای کل | پروتز دندان

پروتزهای کل

در صورت از دست دادن کامل دندان ، یعنی در مواردی که دیگر دندان طبیعی در فک وجود ندارد ، دندان مصنوعی کامل لازم است. در مقابل جزئی دندان مصنوعی، دندان مصنوعی در کل برگزار نمی شود حفره دهان توسط بست ها اما توسط فشار منفی و نیروهای چسبنده. برای تضمین این امر ، هنگام ساخت پروتز باید اصطلاحاً عملکردی ایجاد شود.

این بدان معنی است که فک و قسمتهای آن حفره دهان در حالت های مختلف حرکتی نشان داده می شوند. در بیشتر موارد ساخت صحیح دندان مصنوعی کامل فک بالا بسیار ساده تر از ساختن پروتز کامل دندان است فک پایین. این واقعیت ممکن است در ابتدا کمی غیر قابل تصور به نظر برسد ، زیرا می توان چنین تصور کرد دندان مصنوعی از فک بالا به دلیل گرانش پشتیبانی کمتری ارائه دهید.

با این حال ، از آنجا که سطح تماس کمتری با فک در آن وجود دارد فک پایین و تحرک زبان تأثیر منفی بر نیروهای چسب دارد ، این پدیده را می توان به راحتی درک کرد. دندان مصنوعی کامل متحرک در صورت ترمیم استاندارد در نظر گرفته می شود ، در صورتی که بیمار هیچ دندان دیگری باقی نماند. در هر فک یک پروتز ساخته می شود.

این ترمیم استاندارد ترمیم منظم نیز نامیده می شود. سلامتی شرکت های بیمه معمولاً نیمی از هزینه چنین پروتزهایی را پرداخت می کنند. اگر یک معاینه منظم با دندانپزشک سالی یک بار و حداقل به مدت پنج سال انجام شده باشد و این معاینات همیشه در یک کتابچه جایزه ثبت شده باشد ، بیشتر سلامت شرکت های بیمه نسبت هزینه های تحت پوشش را افزایش می دهند.

دندانپزشک یک برنامه درمانی و هزینه ای را تنظیم می کند که در آن دقیقاً چه مقدار پول برای آن می خواهد یادداشت کند پروتز دندان. این طرح به سلامت شرکت بیمه ، که سپس تصمیم می گیرد که آیا پروتز برنامه ریزی شده را می توان از این طریق انجام داد و میزان پرداخت آنها را پرداخت می کند. چنین برنامه درمانی و هزینه ای متشکل از هزینه برای دندانپزشک ، هزینه برای تکنسین دندانپزشکی است که مجبور به ساخت پروتز است و هزینه مواد مورد استفاده توسط تکنسین دندانپزشکی و دندانپزشک در طول درمان. از آنجا که دقیق وجود ندارد قوانینی برای این امر ، دو دندانپزشك ممكن است مبالغ مختلفی را برای آن بخواهند دندان مصنوعی.

بنابراین می تواند ارزش داشته باشد که به دو یا سه عمل بروید و هزینه ها را مقایسه کنید. برای دو دندان مصنوعی (یعنی فک بالا و پایین) بیمار باید حداقل 600 یورو کمک هزینه شخصی خود را داشته باشد. اگر درآمد بیمار خیلی کم باشد ، این احتمال وجود دارد که دندانپزشک ادعای سختی کند. در صورت تأیید این مورد توسط شرکت بیمه سلامت ، بیمه شده مجبور به پرداخت هزینه پروتز کامل خود نیست ، زیرا کلیه هزینه ها توسط شرکت بیمه درمانی تأمین می شود.