فیزیوتراپی برای شکستگی مچ پا

تکنیک های به کار رفته در حین فیزیوتراپی به فرد آسیب دیده کمک می کند تا در اسرع وقت پس از آسیب دیدگی روی پا بایستد و عملکرد کامل آسیب دیده را بازیابد. مچ پا مفصل این امر به ویژه در مورد مچ پا شکستگی ، از آنجا که نه تنها استخوان بلکه همچنین غضروف, تاندون ها و رباط ها معمولاً تحت تأثیر آسیب قرار می گیرند و باعث می شوند مفصل بسیار ناپایدار شود. وظیفه فیزیوتراپی بازگرداندن ثبات ، تحرک و قدرت مفصل است ، به طوری که هیچ صدمه ای در پی نداشته باشد و بیماران بتوانند فعالیت های عادی روزمره خود را از سر بگیرند.

درمان / مراقبت های بعدی

در درمان پیگیری یک مچ پا شکستگی، ابتدا باید مفصل آسیب دیده بی حرکت باشد. این کار معمولاً با a انجام می شود گچ گچ یا آتل ، که باید حداقل 6 هفته پوشیده شود. در این مدت ، پا نباید تحت هیچ باری قرار گیرد ، بنابراین فرد مبتلا به راه رفتن وابسته است ایدز در طول این زمان.

شکستگی از نوع Weber-A معمولاً بدون محافظت جراحی قابل درمان است. برای اطمینان از ترمیم بهینه مفصل و جلوگیری از آسیب بعدی و بی ثباتی مچ پا ، همیشه باید همه موارد دیگر را جراحی کرد. هدف اصلی درمان حفظ و بازیابی ثبات ، قدرت و تحرک از دست رفته مفصل تا حدود زیادی است.

در آغاز، زهکشی لنفاوی اغلب برای کاهش تورم در مفصل تجویز می شود. با توجه به محدودیت در تحرک و تحرک ، مهم است که بیماران تزریق a خونروزانه عامل نازک کننده پوست به عنوان پیشگیری از ترومبوز. در ابتدای درمان فیزیوتراپی ، حرکت درمانی معمولاً شامل تمرینات غیرفعال است که در آن درمانگر بدون کمک بیمار مچ پا را با دقت حرکت می دهد.

این تضمین می کند که تحرک مفصل تا آنجا که ممکن است حفظ شود و هیچ گونه چسبندگی بافت در آن وجود نداشته باشد مفصل مچ پا. هنگامی که به بیمار اجازه داده می شود دوباره روی پا وزن بگذارد ، قسمت فعال فیزیوتراپی شروع می شود. این شامل تمرینات خاص برای بازیابی قدرت است ، هماهنگی و ثبات مفصل مچ پا. یک روش محبوب در اینجا کار با یک تیبل شیب است که بیمار می تواند انواع تمرینات را روی آن انجام دهد. بسته به نوع شکستگی، ممکن است بین 2 تا 6 ماه طول بکشد تا دوباره تحمل وزن کامل حاصل شود ، بنابراین همیشه یک برنامه درمانی فردی برای هر بیمار تنظیم می شود.