درمان
درمان به شیوع التهاب و عامل بیماری زا بستگی دارد. اگر چند استخوان ها و بافت نرم اطراف آن تحت تأثیر قرار می گیرد یا در صورت وجود پاتوژن چند مقاوم ، پیش آگهی بدتر می شود و اقدامات درمانی تهاجمی تری لازم است. اگر التهاب استخوان ناشی از باشد باکتری، همانطور که معمولاً اتفاق می افتد ، می توان علت را با معلولیت درمان کرد آنتی بیوتیک ها.
La آنتی بیوتیک ها می تواند به صورت قرص یا به صورت تزریق برای رسیدن به محل اثر تجویز شود. در حالت مطلوب ، آنتی بیوتیک درمانی پس از شناسایی باکتری عامل ایجاد می شود. اگر استخوان یا بافت نرم از بین رفته باشد (نکروز) ، برداشتن جراحی ممکن است به منظور جلوگیری از گسترش و آسیب بیشتر لازم باشد.
در طی چنین عملیاتی ، منطقه آسیب دیده همچنین می تواند با محلول های ضد باکتری و ضدعفونی کننده شستشو داده شود و برای تخلیه می توان از یک زهکشی استفاده کرد چرک. علاوه بر این ، می توان از اسفنج آغشته به آنتی بیوتیک استفاده کرد ، که خود به خود حل می شوند و نیازی به برداشتن آنها نیست. به این ترتیب می توان غلظت بالای آنتی بیوتیک را در محل به دست آورد. پس از آن ، ممکن است برای حفظ ثبات استخوان و در نتیجه تحرک بیمار ، عملیات بیشتری لازم باشد.
تشخیص
تشخیص التهاب در استخوان را می توان از نظر بالینی ، شیمی آزمایشگاهی و با تصویربرداری انجام داد. علائم بالینی معمول قرمزی ، تورم و شدید است درد همچنین لنف تورم گره در ناحیه آسیب دیده. در بیشتر موارد ، نقص عملکردی نیز وجود دارد تب و خستگی رخ می دهد.
فیستول و آبسه تشکیل نیز امکان پذیر است. در طول یک خون آزمایش ، پارامترهای التهابی مانند BSG (میزان رسوب خون) یا تعداد لکوسیت ها افزایش می یابد. روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، MRI و CT می توانند نشان دهند که التهاب تا چه حد گسترش یافته و آسیب های زیادی به استخوان وارد شده است. سرانجام ، الف بیوپسی، یعنی برداشتن بافت ، می تواند تشخیص های افتراقی بیشتر را رد کند (به عنوان مثال تومور استخوان).
التهاب استخوان در فک
التهاب استخوان در فک غیر معمول نیست و اغلب می تواند از سیستم دندانی (عفونت ادنتوژنیک) نشات بگیرد. عفونت در حفره دهان و یا حتی سینوسهای پارانازال می تواند به استخوان گسترش یابد. عوامل بیماری زای متداول التهاب استخوان در فک هستند استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک.
به طور کلی، فک پایین بارها بیشتر از فک بالا زیرا آن خون تأمین کمتر سازمان یافته است. عفونت هایی مانند کرم خوردگی دندان، التهاب دستگاه پریودنتال (پریودنتیت) ، چرکی است سینوزیت یا آنهایی که در نتیجه a شکستگی از بالا یا فک پایین می تواند به استخوان فک گسترش یابد و در آنجا التهاب ایجاد کند. علاوه بر این ، کیست و آبسه در حفره دهان می تواند علت یک باشد التهاب فک استخوان
گسترش از باکتری از حفره دهان از طریق زخم شدن استخوان می تواند هنگام کشیدن دندان اتفاق بیفتد (کشیدن دندان) در موارد نادر ، باکتری همچنین می تواند از طریق جریان خون به داخل منتقل شود شکمبه و باعث التهاب استخوان فک شود. اگر شدت التهاب اجازه آن را داد ، ابتدا باید سعی شود التهاب تحت کنترل قرار گیرد آنتی بیوتیک ها.
درمان باید حداقل به مدت حداقل سه تا چهار هفته انجام شود. اگر درمان دارویی امیدوار کننده نباشد ، التهاب باید با جراحی برطرف شود. ممکن است لازم باشد که تک تک دندان ها برداشته شود.
در حالت شدید ، مبتلا شکمبه برداشته شده و پیوند در جای خود قرار داده می شود. با این حال ، هدف اصلی درمان حفظ استخوان و عملکرد آن است. پزشک معالج اغلب می تواند التهاب در را تشخیص دهد شکمبه از تصویر بالینی
علاوه بر قرمزی و تورم در ناحیه آسیب دیده فک ، گاهی اوقات نیز شدید است درد. به وجود آمدن فیستول (محل اتصال) یا آبسه غیرمعمول نیست. گاهی اوقات تورم می تواند از خارج به صورت "گونه ضخیم".
تورم همسایه لنف گره ها در گردن منطقه (نگاه کنید به: تورم از لنف گره در گردن) نیز قابل تصور است. برخی از بیماران مبتلا از بوی بد دهان شکایت دارند. علاوه بر این، تب و افزایش پارامترهای التهابی مانند خون میزان رسوب (BSG) یا تعداد لکوسیت ها در خون ممکن است رخ دهد.
سرانجام ، اشعه ایکس از فک می تواند اطلاعاتی در مورد وجود و پیشرفت آن فراهم کند التهاب در استخوان. با این حال ، التهاب استخوان فک اغلب در اواخر مجرای دهان قابل مشاهده است اشعه ایکسدر حالی که در مراحل پیچیده تری مانند CT ، MRI یا استخوان بسیار زودتر دیده می شود خط نگارشی. با این حال ، تنها با گرفتن نمونه ای از بافت می توان یک تشخیص قابل اعتماد را انجام داد (بیوپسی) در اینجا مهمترین تشخیص های افتراقی، یک تومور استخوان در فک نیز می تواند کنار گذاشته شود. همچنین بین فرم حاد و مزمن تفاوت وجود دارد که می تواند برای ماهها و سالها بدون درمان باقی بماند.
تمام مقالات این مجموعه:
