کورتیزون به عنوان دارو | کورتیزون

کورتیزون به عنوان یک دارو

با توجه به تأثیر آنها بر سیستم ایمنی بدن و در واکنش های التهابی ، گلوكوكورتيكوئيدها داروهای بسیار موثری برای انواع بیماری های مرتبط با التهاب هستند ، درد یا واکنش بیش از حد از سیستم ایمنی بدن. هنگامی که به عنوان دارو به صورت خارجی در بدن تجویز می شود ، گلوكوكورتيكوئيدها اثر خود بدن را افزایش می دهد کورتیزون. هرچه دوز بالاتر باشد ، اثر آن قویتر است.

کورتیزون بر روی DNA عمل می کند و ژن های خاصی را که فرآیندهای بدن را کنترل می کنند فعال یا مهار می کند. بنابراین زمان کمی طول می کشد تا اثر مورد نظر در محل مورد نظر رخ دهد. این باید هنگام استفاده استفاده شود کورتیزون به عنوان یک دارو

بسته به آماده سازی ، شروع عمل می تواند بین 15 دقیقه تا روز باشد. اما این اثر ماندگارتر است. بررسی اجمالی: حوزه های کاربردی

• انواع التهاب ها
• بیماری های التهابی روماتیسمی (مفصلی)
• بیماری های پوستی
• آسم
• آلرژی
• بیماری های خود ایمنی
• در دوزهای بالا به عنوان داروی اضطراری برای شوک آلرژیک
• اختلال عملکرد فوق کلیوی
• نیش حشرات
• پیوند برای سرکوب سیستم ایمنی بدن

یادداشت های مربوط به برنامه

بهتر است دارو در ساعات اولیه صبح (ساعت 6 تا 9) مصرف شود. این مربوط به ریتم طبیعی است ، زیرا تولید هورمون خود بدن در این مدت بالاترین است. درمان با کورتیزون (کورتیزون) ، به ویژه درمان طولانی مدت ، هرگز نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود.

دلیل این امر از یک طرف این است که تولید کورتیزون بدن در اثر تأمین خارجی می تواند کاهش یابد. اگر درمان با کورتیزون به طور ناگهانی قطع شود ، بدن نمی تواند به سرعت تولید خود را شروع کند. در بیشتر موارد ، به همین دلیل بیماری بدتر می شود. بستگی به وضعیت بیمار دارد سلامت, آریتمی قلبی در صورت قطع ناگهانی درمان ، می توان مشکلات گردش خون را ایجاد کرد.

چه کسی باید در مورد مصرف کورتیزون بداند؟

کورتیزون (کورتیزون) یک داروی بسیار موثر است. از زمان کشف آن و موفقیت چشمگیر مرتبط با آن در درمان بسیاری از بیماری های غیرقابل درمان قبلا ، کورتیزون به دلیل عوارض جانبی جدی که دارد ، خبرساز شده است. امروزه ، تشخیص داده شده است که دوز و مدت زمان درمان برای بروز عوارض جانبی تعیین کننده است.

چه زمانی انتظار می رود عوارض جانبی داشته باشد؟

قانون کلی برای درمان با کورتیزون (کورتیزون) این است: تا آنجا که لازم است ، تا آنجا که ممکن است! خطر عوارض جانبی افزایش می یابد. یک درمان کوتاه مدت (3 تا 4 هفته) معمولاً بی ضرر است.

همین امر در طولانی مدت (یعنی بیش از 4 هفته) اما در دوز پایین کاربرد دارد. احتمال وقوع عوارض جانبی نامطلوب نسبتاً کم است. اگر بسته به شدت بیماری ، استفاده طولانی مدت در دوزهای بالا ضروری باشد ، خطر افزایش می یابد.

هنگامی که کورتیزون به شکل قرص یا به عنوان تزریق در جریان خون تجویز می شود ، دستیابی به یک اثر در بسیاری از مناطق بدن مطلوب است. با این حال ، عوارض جانبی می تواند به دلیل توزیع مساحت زیاد رخ دهد. این امر همچنین در مورد استفاده خارجی از اعمال می شود آماده سازی کورتیزون.

بنابراین ، کرم کورتیزون فقط باید در مناطق آسیب دیده پوست استفاده شود و نه سخاوتمندانه در مناطق پیرامونی. در هنگام درمان با کورتیزون ، قرار دادن دوز کم اما موثر دقیقاً در ناحیه بیمار ، مطلوب است. امروزه انبوهی از اشکال مدرن کاربرد در دسترس است که این امر را ممکن می کند و درمان را کارآمد می کند.

اینکه آیا یک دوز باید "زیاد" در نظر گرفته شود به نوع گلوکوکورتیکوئید انتخاب شده برای درمان بستگی دارد. در این بین ، یک انتخاب بزرگ از گلوكوكورتيكوئيدها مصنوعی تولید شده است. این پزشک را قادر می سازد دارو درمانی را دقیقاً متناسب با بیماری شما تنظیم کند و در نتیجه عوارض جانبی را پایین نگه دارد. - مدت زمان درمان بیشتر است

• هرچه توزیع در بدن و بدن بیشتر باشد
• دوز بالاتر