قطع کورتیزون - چه مواردی باید مشاهده شود و چه عواقبی را به دنبال دارد؟
توقف کورتیزون در صورت استفاده طولانی مدت و در دوزهای بالا و همچنین به صورت سیستمی ، در درجه اول به یک مشکل تبدیل می شود. سیستمیک به این معنی است که این کاربرد به گونه ای انجام می شود که روی کل بدن تأثیر بگذارد. این مورد ، به عنوان مثال ، هنگام گرفتن است کورتیزون آماده سازی به شکل قرص.
اگر به صورت محلی استفاده شود ، به عنوان مثال اسپری بینی یا پماد ، قطع مصرف چنین مشکل بزرگی نیست. با این حال ، اگر کورتیزون آماده سازی به عنوان قرص برای مدت زمان طولانی تر و در دوزهای بالاتر مصرف می شود ، قرص ها نباید بلافاصله قطع شوند اما دوز دارو باید به آرامی کاهش یابد. این به این دلیل است که بدن خود کورتیزول ، در قشر آدرنال تولید می کند.
اگر علاوه بر تولید خود بدن ، کورتیزون هم اکنون از خارج تامین شود ، یعنی به صورت قرص ، بدن معتقد است که کورتیزون بیش از حد کافی یا کافی است و این را به یک مرکز کنترل در مرکز گزارش می دهد سیستم عصبی. این پیام منجر به کاهش قابل توجه تولید کورتیزول در بدن می شود. اگر این مسئله در مدت زمان طولانی تری اتفاق بیفتد ، همانطور که در مورد کورتیزون درمانی طی ماهها یا سالها اتفاق می افتد ، قشر آدرنال به آرامی عقب می رود زیرا سلولهای تولید کننده کورتیزول کمتر و کمتر می شوند.
این منجر به به اصطلاح آتروفی قشر آدرنال می شود. اگر قرص کورتیزون به طور ناگهانی قطع شود ، کمبود حاد کورتیزون اتفاق می افتد زیرا قشر آدرنال "خوابیده" نمی تواند به همان سرعت واکنش نشان دهد. این می تواند عواقب تهدید کننده زندگی داشته باشد.
بنابراین بسیار مهم است که قشر آدرنال به این واقعیت عادت کند که باید تولید خود را از سر بگیرد. برای انجام این کار ، دوز قرص کورتیزون به آرامی و به تدریج کاهش می یابد. چگونگی و در چه فواصل دوز کاهش می یابد باید توسط پزشک معالج تعیین شود.
اگر کورتیزون به اندازه کافی آهسته ترشح شود ، در هنگام قطع مصرف هیچ عارضه جانبی نامطلوبی وجود ندارد. اگر خیلی سریع دفع شود یا حتی به طور ناگهانی قطع شود ، می تواند منجر به بحران های گردش خون با عواقب مرگبار شود. به همین دلیل ، بیمارانی که مصرف کرده اند آماده سازی کورتیزون برای مدت زمان طولانی هرگز نباید قرص های خود را قطع کنید.
کورتیزون و الکل - آیا این سازگار است؟
قانون کلی این است که اگر شما به طور منظم دارو مصرف می کنید ، مصرف الکل فقط باید بسیار کنترل شود. برای داروهایی از گروه کورتیکواستروئیدها ، که شامل کورتیزون است ، هرچه دوز کورتیزون بیشتر باشد ، میزان مصرف الکل نیز باید کمتر باشد ، در غیر این صورت ممکن است اثرات نامطلوب یا کاهش اثر بخشی کورتیزون وجود داشته باشد. از آنجا که مصرف طولانی مدت دوزهای بالاتر کورتیزون با عوارض جانبی احتمالی زیادی همراه است ، بنابراین باید از مصرف الکل اجتناب شود یا در صورت امکان به شدت محدود شود.
علاوه بر این ، بسیاری از بیمارانی که مجبور به مصرف کورتیزون یا پردنیزولون گزارش دهید که آنها به طور ناگهانی الکل را خوب دوست ندارند یا تحمل نمی کنند. در اصل ، باید از پزشک خانواده معالج بیمار س askedال شود که آیا مصرف الکل به میزان متوسط مجاز است ، زیرا این دارو همیشه نقشی دارد که داروها علاوه بر کورتیزون مصرف می شوند.
