چگونه دندان مصنوعی را دوباره خط بزنیم؟
اگر تناسب دندان مصنوعی دیگر صد در صد تضمین نشده است ، دندانپزشک توصیه می کند که آن را دوباره مرتب کنید. دو روش اصلاح مجدد وجود دارد. در اولین مورد ، با دندان مصنوعی برداشتی ایجاد می شود ، که مناطقی از برجستگی فک و کام را نشان می دهد که مواد از دست رفته است.
در این مکانها دندان مصنوعی توخالی و لرزان است. تکنسین مناطقی را که مواد از دست رفته اند و فک عقب رفته است با اکریلیک پر می کند. این روش توصیف شده استفاده مجدد از طریق غیر مستقیم است. در روش دیگر ، با خم کردن مستقیم ، اکریلیک مایع مستقیماً به پایه پروتز زده می شود و در داخل آن قرار می گیرد دهان تا سخت شود. پس از آن ، حاشیه های جدید توسط تکنسین به پایان رسید.
چگونه می توان پروتز دندان را چسب زد؟
اگر پروتز دندان شکسته باشد ، باید ترمیم شود. درمان آن با چسب کارایی ندارد ، زیرا در بسیاری از موارد قطعات را نمی توان بدون شکاف کنار هم قرار داد و بنابراین پروتز دیگر جای نمی گیرد. اغلب دندانپزشک مجبور است بیش از حد از قطعات موجود در آن برداشت کند دهان برای تعیین موقعیت صحیح پروتز.
تکنسین دندانپزشکی دقیقاً می داند که چگونه پروتز باید مونتاژ شود. آ گچ این مدل در آزمایشگاه ساخته شده است تا قطعات را در موقعیت صحیح ثابت کند ، قطعات در محل خشن می شوند شکستگی سایت و تکنسین مواد پلاستیکی جدیدی را به شکاف شکستگی اضافه می کند. پس از سخت شدن ، شکاف به پایان رسیده ، صاف و پرداخت می شود.
این تنها راه برای بازگرداندن ثبات دندان مصنوعی است. چسب نمی تواند پر شود شکستگی شکاف در یک موقعیت پایدار و صحیح. همچنین سمی است ، برای مضر است حفره دهان و نباید قورت داده شود. بنابراین ، معمولاً توصیه نمی شود که خودتان پروتز را ترمیم کنید.
چه چسب هایی موجود است؟
چسب ها هستند ایدز برای افرادی که پروتز دارند ، بدون آن بسیاری از کاربران عملاً از پروتز پشتیبانی نمی کنند. این امر به ویژه در مورد کاربرانی که جریان بزاقی کمی دارند یا اصلاً جریان ندارند ، صادق است ، که برای اثر مکش پروتز بسیار مهم است. محبوب ترین چسب ، کرم چسب کلاسیک است که با قوام نسبتاً چسبناک و تقریباً موز دار مشخص می شود.
این کرم چسبنده تقریباً به اندازه های فندق روی پایه پروتز توزیع می شود و ویسکوزیته و نگه داشتن پروتز را افزایش می دهد. اگر دندان یا کاشت هنوز وجود دارد ، کرم چسب فقط باید روی سطوحی که هیچ عنصر نگهدارنده ای وجود ندارد استفاده شود. علاوه بر این ، عوامل چسب پودری در دسترس هستند که به سادگی در یک لایه نازک بر روی پایه مصنوعی پخش می شوند و در هنگام قرار دادن پروتز مصنوعی ، نگه داشتن بهینه ساعت ها را فراهم می کنند.
پودر شامل سدیم آلژینات و به ویژه به عنوان عامل اتصال مناسب است. برای غشاهای مخاطی حساس ، که تمایل به ایجاد نقاط فشار دارند ، پدهای چسبی وجود دارد که به اندازه برش داده می شوند و برای پروتز مرطوب می شوند. پد های چسبنده پروتز را به طور همزمان نگه می دارند و بالش می کنند. این از غشای مخاطی در برابر التهاب و نقاط فشار محافظت کرده و مناطق توخالی را مانند یک ماده تکیه گاه پر می کند. به طور کلی ، پروتز برای نگهداری بهینه نباید به مواد چسبنده نیاز داشته باشد.
