خزیدن به حرکت کودک روی دست و زانو گفته می شود و بدن او را از زمین بلند می کند. خزیدن یک نقطه عطف در است رشد کودک و مقدمه قدم زدن به صورت ایستاده است.
خزیدن چیست؟
خزیدن به معنای حرکت کودک روی دست و زانو است و بدن او را از زمین بلند می کند. خزیدن به معنای اولین امکان جابجایی مستقل برای کودک است. خزیدن معمولاً با چرخاندن کودک به دور خود شروع می شود. آب بندی مرحله اولیه خزیدن است. در اینجا کودک خودش را از کف روی زمین می کشد معده به کمک بازوانش. سپس شروع به تکیه دادن روی دستها و زانوها می کند. از این وضعیت ، فشار دادن زانوها و حرکت رو به جلو یا عقب را تمرین می کرد. زمان شروع خزیدن در هر نوزاد متفاوت است. معمولاً اولین تلاش های خزیدن از ماه ششم تا نهم زندگی آغاز می شود. در حدود یک سالگی ، کودک به درستی بر این روش تسلط دارد. همچنین کودکانی هستند که به هیچ وجه نمی خزند ، اما خود را روی مبلمان می کشند و بدون مرحله خزیدن راه می روند. اگر کودک قبلاً وضعیت مستعد را تمرین کرده است ، می تواند با دستان خود را از زمین بلند کند. این باعث افزایش قفسه سینه و سر و عضلات لازم برای خزیدن را تقویت می کند.
کارکرد و وظیفه
مراحل رشد حرکات کودک چرخش ، خزیدن و راه رفتن است. با شروع سن کابل ، اوقات اضطرابی برای والدین در نظر گرفته می شود ، زیرا اکنون کودک تقریباً قابل توقف نیست و بسیاری از مواردی که در دسترس اوست می تواند منبع خطر باشد. هنگامی که بین ماه های ششم و نهم شروع به خزیدن می کند ، کودک در این مرحله عضلات بازوها ، پاها و پشت خود را تقویت می کند. این کار را قادر می سازد تا چهار دست و پا خود را به صورت افقی نگه دارد. اگر کودک متوجه شود که حتی می تواند با دست و زانو حمایت شده حرکات تکان دهنده ای انجام دهد ، به صورت هماهنگ می خزد ، یعنی بازوی چپ و راست خود را حرکت می دهد پا یا برعکس همزمان به جلو. خزیدن مانند راه رفتن در حرکت افقی است و برای آن مهم است رشد کودک زیرا عضلات بازوها را تقویت می کند ، سر و برگشت همچنین باعث ایجاد حس تعادل و هماهنگی. کودکی که خوب می خزد بعداً یاد می گیرد که به راحتی راه برود. حرکات مورب درگیر خزیدن یک مرحله مهم رشد ناخالص موتور است. استحکام و مهارت های حرکتی ناخالص و همچنین ارتباطات هر دو آموزش داده می شود مغز نیمکره ها ، که به صورت ضربدری کنترل می کنند هماهنگی از دست و پا آموزش نیمکره راست و چپ مغز اساس برای است یادگیری بسیاری از مهارت های دیگر مانند خواندن و نوشتن. همزمان با تحرک ، توانایی بینایی کودک نیز شروع به بهبود می کند. شعاع بینایی وی بیشتر و بیشتر می شود و باعث کنجکاوی کودک می شود. اکنون می تواند اشیایی را که دورتر هستند شناسایی کند و می خواهد برای کاوش به آنها برسد. خزیدن همچنین تعدادی از فرایندهای روانشناختی را به حرکت در می آورد. کودک می آموزد که توانایی تحرک مستقلی دارد و بنابراین آزادی و همچنین ناامنی را تجربه می کند. کودک اکنون حتی می تواند تحت قدرت خود از دید بینایی مادر ناپدید شود. این هیجان انگیز است ، اما همچنین ترسناک است. برای رشد سالم ، مهم است که والدین در این مراحل کشف به کودک خود امنیت دهند و همیشه فرصت بازگشت به دامان محافظ را داشته باشند. علاوه بر این ، خانه باید ضد خزیدن باشد ، به این معنی که وسایل بالقوه خطرناک باید کنار گذاشته شوند و دروازه های پله نصب شوند.
بیماری ها و بیماری ها
از آنجا که افراد ماشین نیستند ، رشد هر کودک متفاوت است. هیچ استانداردی برای زمان خزیدن کودک وجود ندارد. با این وجود ، اگر فرزند شما دیرتر از کودکان هم سن و سال خود ، نقاط عطف رشد را شروع کند ، والدین خیلی زود نگران می شوند. یا اینکه آنها ترس از اینکه خزیدن به زودی درگیر نشود ، هستند. کودک همیشه سرعت خودش را دارد و خزیدن فقط بخشی از رشد کلی است. چه زمانی یادگیری مهارت های حرکتی اساسی ، دنباله بسیار مهم است. اگر از یک مرحله رشد صرف نظر شود ، کسری ها ممکن است بعداً به وجود بیایند. خزیدن دو طرف دو طرف را لینک می کند مغز (ادغام دو جانبه) و قطارها هماهنگی. با این حال ، والدین می توانند کودک خود را به خزیدن تشویق کنند. موقعیت مستعد به تقویت بازو و پا عضلات با قرار دادن کودک خود روی شکم ، آنها می توانند اسباب بازی ها را جلوی صورت خود قرار دهند تا اصرار آنها برای حرکت را جلب کنند. با توزیع اسباب بازی های مورد علاقه عزیزان در اطراف اتاق ، والدین انگیزه ای برای خزیدن به سمت این اشیا ایجاد می کنند. اگر کودک به اسباب بازی نوازش خود برسد ، حس موفقیت خوبی دارد. با این حال ، این تلاش ها باید همراه باشد. با این وجود ، تأخیرهای رشد یا اختلالات وجود دارد که نیاز به درمان پزشکی دارند. این اختلالات می توانند ماهیتی حرکتی یا عصبی داشته باشند. محدودیت های جسمی در دوران نوزادی می تواند به عنوان مثال ، ناشی از سو malاستفاده باشد استخوان ها یا عضلات کم رشد. اعصاب همچنین ممکن است نقشی داشته باشد. علاوه بر این، بیماری های ژنتیکی, ویروس ها، تومورها ، زخم ها و بیماری های متابولیکی می توانند مانع طبیعی شوند رشد کودک. ضعف در مغز می تواند بر روی عضله تأثیر بگذارد. سموم محیطی می توانند در تمام مراحل رشد کودک تأثیر بگذارند. نوزادان نارس به ویژه در معرض اختلالات رشد هستند. اگر شک دارید ، با یک پزشک مشورت کنید. در طی معاینات معمول پیشگیری ، پزشک متخصص اطفال رشد مناسب سن را از نزدیک بررسی می کند. اگر او کسری پیدا کند ، درمان های بعدی ، مانند کار درمانی، ضروری می شود