روشهای عملیاتی
روش های ایجاد گوش های بیرون زده تقریباً می توان به دو گروه تقسیم کرد. در روشهای معمول جراحی ، که طبق آن اکثر متخصصان امروزه ، قسمتهایی از پوست نیز عمل می کنند غضروف بخشها برداشته می شوند. از آنجا که روشهای مرسوم استفاده از گوش معمولاً باز و گسترده است ، خطرات گوناگونی را شامل می شود.
بیماران اغلب گزارش می کنند که شدید است درد بعد از درمان علاوه بر این ، پیشگیری از آنتی بیوتیک باید بعد از انجام عمل جراحی انجام شود. علاوه بر این ، نتیجه درمان باید با یک اطمینان حاصل شود سر حتی هفته ها بعد از عمل پانسمان کنید.
این تنها راه اطمینان از باقی ماندن گوش ها در وضعیت مطلوب پس از عمل است. در کل مرحله بهبودی ، بیماران مبتلا می توانند با تورم ، کبودی و درد. علاوه بر این ، ممکن است جای زخم های قابل مشاهده باقی بماند دهانه گوش به دلیل روشهای جراحی باز. از طرف دیگر ، انواع جدیدی از فرایندها بسیار ملایم تر و کم خطرتر در نظر گرفته می شوند.
اما انتخاب مناسب ترین روش درمانی باید پس از معاینه جامع توسط پزشک معالج و مشورت با بیمار انجام شود. بیشتر مراحل قرار دادن گوش های بیرون زده می تواند تحت محلی یا انجام شود بیهوشی عمومی. برای کودکان ، به طور کلی توصیه می شود که یک روش جراحی تحت بیهوشی عمومی.
روشهای سنتی گوش های بیرون زده هنوز هم توسط اکثر پزشکان معالج کودکان استفاده می شود. این روشها روشهای جراحی هستند که در آنها پوست و غضروف پشت سر دهانه گوش حذف می شوند بیمارانی که تصمیم می گیرند گوش خود را متناسب کنند و روش درمانی سنتی را انتخاب می کنند باید توجه داشته باشند که ممکن است روش جراحی باعث طولانی مدت شود درد، عفونت ، تورم و کبودی.
احتمالاً متداول ترین روش سنتی قرار دادن گوش های بیرون زده جراحی مطابق با Converse است. در این روش ، یک برش طولانی بلافاصله در پشت ایجاد می شود دهانه گوش. پشت گوش غضروف سپس باید در معرض دید قرار گرفته و آماده شود.
در طی این روش ، پزشک معالج ترک های کوچکی را در بافت غضروف قرار می دهد. پس از برداشتن غضروف ها ، سطح پوست بر این اساس آماده شده و زخم بخیه می شود. پس از قرار دادن گوشهای بیرون زده پس از Converse ، بیمار مبتلا باید از یک لباس مخصوص استفاده کند سر باند به مدت چند هفته.
بیمارانی که تصمیم به انجام این روش جراحی می گیرند باید توجه داشته باشند که بسیاری از افراد بلافاصله پس از عمل ، لبه های غضروف غیر طبیعی ، گاهی اوقات تغییر شکل دهنده و فرورفتگی های نامنظم را در جلوی گوش تجربه کرده اند. بعلاوه ، بسیاری از بیماران گزارش کردند که مدت طولانی پس از قرارگیری گوش ها از درد شدید رنج می بردند. علاوه بر این ، عمل طبق Stenström یکی از متداول ترین روش ها برای قرار دادن گوش های بیرون زده است.
این روش همچنین نیاز به یک برش طولانی دارد که بلافاصله در پشت گوش قرار گیرد. در مقابل عمل طبق Converse ، قسمت جلوی غضروف گوش علاوه بر این در معرض دید قرار گرفته و آماده می شود. به این ترتیب می توان خطر ایجاد عقب افتادگی ناخوشایند در جلوی گوش را چند برابر کاهش داد.
بیمارانی که تصمیم می گیرند گوش خود را مطابق با استنستروم تنظیم کنند ، باید از لباس مخصوص استفاده کنند سر بعد از عمل جراحی برای چند هفته باند کنید. فقط از این طریق می توان نتیجه درمان را در طولانی مدت تأمین کرد. روشهای دیگر برای استفاده از گوشهای بیرون زده ، عمل با توجه به Pitanguy و عمل با توجه به Mustardé است. روش Mustardé همچنین به یک برش پوستی طولانی در پشت دهانه گوش نیاز دارد و باید بافت غضروف بر این اساس آماده شود. اما بر خلاف سایر روشهای جراحی ، در این روش بافت غضروف کاملاً برداشته نمی شود.
