خارش روی گوش | اگزما در گوش

خارش روی گوش

اگزما اغلب با خارش شدید همراه است. بثورات پوستی روی گوش و خارش حاصل می تواند در ایجاد شود نورودرماتیت، سبوروییک اگزما, دودکش در گوش ، عفونت های باکتریایی یا به خصوص اغلب به دلیل آلرژی تماسی. خارش ناشی از التهاب در پوست است.

گاهی اوقات آنقدر شدید است که پوست با آن خراشیده می شود خون. این مانع بهبودی می شود یا سرعت آن را کاهش می دهد و می تواند آن را آسان تر کند میکروب ها وارد زخم ها شود. بنابراین مهم است که خارش را درمان کنیم.

درد در گوش

درد به ندرت در رخ می دهد اگزما. با این حال ، به ویژه نواحی خراشیده پوست می تواند ایجاد کند درد، به ویژه هنگام لمس یا خوابیدن روی گوش آسیب دیده. تورم ناشی از واکنش های آلرژیک ، به عنوان مثال لاله گوش ، نیز می تواند شدید باشد درد وقتی لمس شد زونا در گوش (زوستر اوتیکوس) می تواند باعث درد شدیدی در گوش و پشت او شود.

درمان اگزما در گوش

اگر گوش مبتلا به اگزما باشد ، باید به آن توجه ویژه ای داشته باشد به مفهوم مراقبت های اساسی. این بیشتر از همه برای جلوگیری از عفونت های ثانویه ناشی از آن است باکتری، قارچ یا ویروس ها، که بهتر می توانند در پوست آسیب دیده قبلی مستقر شوند. در این زمینه ، از مصرف محصولاتی که علاوه بر آن پوست را خشک می کنند ، مانند صابون های قلیایی ، لوسیون های الکلی ، حمام های بالاتر از 35 درجه سانتیگراد و آفتاب شدید باید خودداری کنید.

اگر علت اگزما یک باشد واکنش های آلرژیک به معنای اگزمای تماسی ، ماده آلرژی زا باید فوراً از بین برود. برای درمان علیی اگزما ، استفاده از پماد یا حمام های روغنی بدون مواد فعال مناسب است. اگر اگزما باز باشد ، برای جلوگیری از اگزمای گریان ، از پانسمان مرطوب یا چرب استفاده می شود کم آبی بدن و همچنین دارای اثر خنک کننده است.

برای یک باند مرطوب ، یک پماد چرب در ناحیه آسیب دیده گوش قرار می گیرد. یک باند مرطوب بر روی آن قرار می گیرد ، سپس دوباره با یک باند خشک پانسمان می شود. پانسمان باید سه تا پنج ساعت در آنجا بماند. البته همچنین داروهای آماده با مواد فعال کاربرد خود را پیدا می کنند ، به عنوان مثال اوره مقدمات

اوره اثر مفیدی روی لایه قرنیه دارد و خارش را تسکین می دهد. علاوه بر این ، دارای خواص ضد باکتری جزئی است. اگر اقدامات درمانی اساسی نتیجه نداد ، کورتیزون آماده سازی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

به طور معمول ، از کرم هیدروکورتیزون 0.5 درصد استفاده می شود. کورتیزون عمدتا به دلیل اثر ضد التهابی استفاده می شود. کورتیزون درمان اغلب به عنوان بخشی از دوره درمانی استفاده می شود - این به طور متناوب با مراقبت های اساسی انجام می شود.

اگر استعمار اضافی باکتریایی در ارتباط با اگزما رخ دهد ، آنتی بیوتیک ها معمولاً استفاده می شوند. پریکندریت با یک درمان دوتایی متشکل از یک آنتی بیوتیک سازگار با پاتوژن و یک کورتون درمان می شود. در صورت گل سرخ، پزشک معالج یک آنتی بیوتیک با دوز بالا علیه تزریق می کند استرپتوکوک. پمادهای حاوی کورتیزون و آنتی بیوتیک ها همچنین می تواند به صورت باند استفاده شود. اغلب نیز از داروهای گیاهی استفاده می شود.