پس از اقدام به خودکشی یا در صورت برنامه ریزی خودکشی فعال ، پذیرش در بخش روانپزشکی بیمارستان انجام می شود.
درمان بدنی ، تشخیص روانشناختی و روانپزشکی و همیشه مداخله در بحران آغاز می شود. هدف این است که علل بحران خودکشی را تا آنجا که ممکن است روشن کند. در این فرآیند ، بیمار باید به اولین گام های خود برای عبور از بحران دست یابد.
اگر خطر خودکشی وجود دارد: با شماره 112 اضطراری تماس بگیرید
دارو درمان در این حالت یک پیشگیری سوم به معنای پیشگیری فردی است ، یعنی جلوگیری از عود و عواقب طولانی مدت نامطلوب برای فرد. به شرح زیر داروهای روانگردان استفاده می شود: داروهای ضد افسردگی (AD) ، پیشگیری های فاز (لیتیوم و تثبیت کننده های خلقی) ، داروهای ضد روان پریشی (نورولپتیک: غیر معمولی (کلوزاپین و olanzapine)) ، آرام بخش ها ، و کتامین.
