تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قفسه سینه

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از قفسه سینه (مترادف: MRI قفسه سینه ، MRI قفسه سینه) - یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMR) از قفسه سینه نیز نامیده می شود - به یک روش معاینه رادیولوژیکی گفته می شود که در آن از یک میدان مغناطیسی برای تصویربرداری ساختارها استفاده می شود. در منطقه قفسه سینه با اندام های قفسه سینه.

MRI اکنون به طور معمول برای بسیاری از موارد مختلف استفاده می شود ، زیرا یک روش تشخیصی بسیار آموزنده است. با این حال ، این معمولاً ابزار تشخیصی انتخاب اول نیست. قبل از این ، در بسیاری از موارد ، سایر اقدامات تشخیصی مانند سونوگرافی (سونوگرافی) و یا توموگرافی کامپیوتری (CT) انجام می شود.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • تغییرات التهابی در ناحیه اندام های پستان.
  • ناهنجاری در ناحیه قفسه سینه (قفسه سینه).
  • ناهنجاری ریه
  • ریه آمبولی - حاد انسداد از یک یا چند ریوی عروق.
  • گره لنفاوی
  • فیبروز سیستیک (مترادف: CF (فیبروز سیستیکا) ؛ سندرم کلارک-هادفیلد (فیبروز کیستیک) ؛ فیبروز سیستیک (CF))
  • تنگی نای و برونش
  • تومورهای قفسه سینه (قفسه سینه) منطقه (دهانه رحم ، مدیاستن ، ریوی ، پلور) - به عنوان مثال ، سرطان برونش (ریه) یا مری (مری) (سرطان)
  • تغییر در خون عروق مانند تصلب شرایین (آترواسکلروز، سخت شدن سرخرگها)، آنوریسم تشکیل.
  • تغییرات در قلب همانطور که در نارسایی قلبی (نارسایی قلبی).

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف معمول در MRI قفسه سینه مانند هر آزمایش MRI اعمال می شود:

  • ضربان سازهای قلب (به استثنای موارد).
  • مصنوعی مکانیکی قلب دریچه ها (به استثنا).
  • ICD (دفیبریلاتور کاشته شده)
  • جسم خارجی فلزی در محل خطرناک (به عنوان مثال ، در مجاورت عروق یا کره چشم)
  • دیگر ایمپلنت مانند: کاشت حلزون / چشمی ، پمپ های تزریق کاشته شده ، کلیپ های عروقی ، کاتترهای Swan-Ganz ، سیم های اپی کاردیال ، محرک های عصبی و غیره

کنتراست حکومت در موارد نارسایی شدید کلیه (اختلال کلیوی) و موجود باید از آنها اجتناب شود بارداری.

روش

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یکی از روشهای تصویربرداری غیرتهاجمی است ، بدین معنی که به بدن نفوذ نمی کند. با استفاده از میدان مغناطیسی ، پروتون ها (به طور عمده هیدروژن) برای تولید تشدید مغناطیسی هسته ای در بدن هیجان زده می شوند. این تغییری در جهت گیری ذره به دلیل وجود میدان مغناطیسی است. این به عنوان سیگنال توسط سیم پیچ های قرار گرفته در اطراف بدن در حین معاینه گرفته می شود و برای رایانه ارسال می شود ، که از بسیاری از اندازه گیری هایی که هنگام معاینه انجام می شود ، تصویر دقیق منطقه بدن را محاسبه می کند. در این تصاویر ، تفاوت در سایه های خاکستری ناشی از توزیع of هیدروژن یونها در MRI ، می توان بین تکنیک های مختلف تصویربرداری ، مانند توالی های T1 و T2 وزن ، تفاوت قائل شد. MRI تجسم بسیار خوبی از ساختارهای بافت نرم را فراهم می کند. آ ماده کنتراست می تواند برای تمایز بهتر انواع بافتها نیز تجویز شود. بنابراین ، رادیولوژیست می تواند از طریق این معاینه حتی اطلاعات دقیق تری در مورد هرگونه فرآیند بیماری که ممکن است وجود داشته باشد ، بدست آورد.

معاینه معمولاً حدود نیم ساعت طول می کشد و با دراز کشیدن بیمار انجام می شود. در طول معاینه ، بیمار در یک اتاق بسته است که در آن یک میدان مغناطیسی قوی وجود دارد. از آنجا که دستگاه MRI نسبتاً بلند است ، هدفونها روی بیمار قرار می گیرند.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی از قفسه سینه و اندام های آن ، از جمله آنها خون عروق، یک روش تشخیصی بسیار دقیق است که امروزه برای بسیاری از بیماری ها و شکایات مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض احتمالی

اجسام فلزی فرومغناطیسی (از جمله آرایش فلزی یا خال کوبی) می توانند رهبری به تولید گرمای محلی و احتمالاً احساساتی مانند پارستزی (سوزن سوزن شدن) ایجاد می کند.