تشخیص دیفرانسیل
آشیلودینیا می تواند به سرعت با علائم و بیماری های زیر اشتباه گرفته شود (تشخیص افتراقی)
نشانه ها
در اشکال اولیه آشیلودینیا، یک نسخه اولیه وجود دارد درد در آغاز حرکت مربوطه. درد در منطقه بومی سازی شده است تاندون آشیل و گاهی اوقات به عنوان کشیده شدن به سمت بالا توصیف می شود. درد با فشار بیشتر به طور فزاینده ای ناپدید می شود.
- در مراحل اولیه ، درد فشار عمدتا در ناحیه قارچ دیده می شود تاندون آشیل، مستقل از هر حرکتی. - در مراحل پیشرفته ، درد در حالت استراحت می تواند از قبل رخ دهد. تاندون آشیل در هنگام راه رفتن ضخیم می شود و این ضخیم شدن به تنهایی باعث درد اضافی مربوط به حرکت می شود.
معمولاً ضخیم شدن قابل لمس است. همراه با درد می تواند به اختلالات حرکتی نیز منجر شود. - در مراحل آخر ، تقریبا همیشه یک درد دائمی تحت استرس وجود دارد.
مبتلایان معمولاً درد را به صورت پراکنده توصیف می کنند ، یعنی محدود به یک نقطه نیست و از کسل کننده تا خنجر زدن محدود می شود. به همین ترتیب ، ممکن است قسمت دیستال تاندون ، یعنی قسمتی که نزدیک پاشنه قرار دارد ، ضخیم شده و متورم شود و تاندون دیگر قادر به حرکت در برابر بافت زیرین نباشد ، که با یک تاندون سالم امکان پذیر است. در طولانی مدت آشیلودینیا، جایی که جراحات کوچک تاندون با تشکیل بافت اسکار بهبود می یابند ، ضخیم شدن تاندون می تواند به یک گره تبدیل شود ، که حتی می تواند از خارج احساس شود.
وقتی پا حرکت می کند ، آشیلودینیا حتی گاهی اوقات می تواند به صورت صدای مالش ، به اصطلاح crepitations شنیده شود یا اصطکاک را احساس کنید. بعلاوه ، حرکاتی که با کمک تاندون آشیل انجام می شوند می توانند در طی آشیلودینیا دشوار و دردناک باشند. توالی حرکتی تحت تأثیر این به ویژه نوک پا است ، در حال اجرا و پریدن
این حرکات در اثر انقباض عضلات ساق پا با انتقال نیروی حاصل از آن به پا ایجاد می شود استخوان ها از طریق تاندون آشیل. اما حرکت غیرفعال تاندون آشیل ، یعنی آن کشش، همچنین باعث درد در آشیلودینیا می شود ، به عنوان مثال هنگام راه رفتن روی پاشنه پا یا هنگام کشیدن انگشتان پا به سمت نوک انگشت بینی. آشیلودینیا غالباً با درد تحت فشار بر روی تاندون آسیب دیده همراه است.
این بدان معناست که درد می تواند ناشی از فشار خارجی روی تاندون نیز باشد. بعلاوه ، گاهی اوقات قرمزی و گرمای بیش از حد پوست بالای تاندون آشیل نیز وجود دارد که به دلیل التهاب احتمالی بدنبال ساییدگی تاندون است. بر خلاف آسیب حاد تاندون آشیل ، که درد در مدت زمان بسیار کمی به حدی شدید است که فرد مبتلا دیگر قادر به راه رفتن نیست ، آشیلودینیا یک بیماری تخریب کننده است.
در این حالت ، ساییدگی ناشی از افزایش سن ، اما بیشتر در ورزشکاران به دلیل بار بیش از حد یا سالها فشار نادرست بر روی تاندون ، باعث آسیب دیدگی جزئی تاندون و در نتیجه فرسودگی آن می شود. از آنجا که معمولاً فقط یک تاندون آشیل تحت تأثیر قرار می گیرد ، آشیلودینیا معمولاً فقط در یک طرف رخ می دهد. در موارد نادر ، هر دو تاندون ها همچنین می تواند تحت تأثیر آشیلودینیا قرار گیرد.
از آنجا که وقوع آشیلودینیا را می توان به مشتری خاص بیمار اختصاص داد ، س questionال و معاینه دقیق از اهمیت بالایی برخوردار است: بررسی بیمار: در این مورد ، باید از بیمار به طور خاص در مورد دوره زمانی که درد ایجاد می شود و اینکه آیا ورزش های مربوطه در قالب ورزشهای رقابتی تمرین می شوند. به ویژه ورزش های توپی و دو و میدانی به ویژه نشان دهنده یک روند تخریب مربوطه است. معاینهی جسمی: ابتدا تاندون آشیل لمس می شود در حالی که پا راحت می شود
اگر یک فشار فشاری مستقل از حرکت بالاتر از آن رخ دهد استخوان پاشنه، می توان فرض کرد که آشیلودینیا در مرحله نسبتاً اولیه است. اگر تمام تاندون آشیل قبلاً بصورت دوکی ضخیم و خمیری متورم شده باشد (به ویژه بعد از فعالیت های ورزشی) ، از مرحله پیشرفته صحبت می شود. معاینه کفش های فرسوده می تواند نشانه هایی از بد قرار دادن پا و پاها باشد.
سونوگرافی در ابتدا به عنوان روش تصویربرداری استفاده می شود. این علائم مختلفی از وجود آشیلودینیا را ارائه می دهد: در بیشتر موارد ، اشعه ایکس تنها در صورتی می تواند تاندون آشیل را نشان دهد که قبلاً کلسیفیک گذاری آغاز شده باشد. با این حال ، با کمک اشعه ایکس تصویر ، علل ممکن است منجر به Achillodynia ثانویه شود را می توان شناسایی یا حذف کرد.
بعلاوه می توان MRI تاندون آشیل را نیز انجام داد که در آن می توان تاندون ، عضلات و استخوان را به صورت موازی نمایش داد و ارزیابی کرد. اگر همه روش های تشخیصی نتیجه ای نداشته باشند ، باید برای تعیین آزمایش شیمیایی آزمایشگاهی در نظر گرفته شود کلسترول و دیگر خون چربی - علاوه بر یک تاندون آشیل ضخیم شده (ضخیم تر از 5 میلی متر)
