تاریخچه
دوره آشیلودینیا معمولاً می توان به مراحل خاصی اختصاص داد. در آغاز ، وقتی که سایش تاندون هنوز خیلی مشخص نیست ، درد فقط پس از فشار شدید و غیر عادت به شکل خار یا خرج کردن ایجاد می شود. درد معمولاً یک روز پس از فعالیت بیش از حد شروع می شود و در روزهای بعدی به تدریج فروکش می کند.
از آنجا که تاندون در این مرحله از بیماری هنوز به طور برگشت ناپذیر آسیب ندیده است ، مصرف آن بسیار مهم است درد در طول ورزش به طور جدی اتفاق می افتد و آسان است. اگر تاندون متاثر از میکروتروما محافظت و بهبود نیابد ، فرسایش آن ادامه خواهد یافت و در نتیجه درد حتی با کشیدگی خفیف تا متوسط پا ایجاد می شود. اگرچه در این مرحله از بیماری وقتی پا از آن محافظت می شود ، درد از بین می رود ، اما معمولاً در حین انجام فعالیت های ورزشی ، مجدداً بروز می کند ، زیرا تاندون قبلاً به حدی آسیب دیده است که با صرفه جویی در آن ، بازسازی کامل آن حاصل نمی شود.
نمونه ای در این مرحله از آشیلودینیا این است که درد معمولاً در ابتدای فعالیت ورزشی از موقعیت های استراحت مانند صبح بعد از برخاستن رخ می دهد ، که به اصطلاح به آن درد شروع می گویند. همچنین معمول است که درد پس از این استرس اولیه بهتر می شود و پس از آن اغلب می تواند بدون درد به تمرین ادامه دهد. اگر سایش تاندون به پیشرفت خود ادامه دهد ، درد دیگر محدود به فعالیت ورزشی نیست ، بلکه در حین حرکات روزمره مانند عادی نیز اتفاق می افتد. در حال اجرا، باعث سطح بالایی از رنج و کاهش چشمگیر کیفیت زندگی می شود. سرانجام ، یک درد دائمی می تواند ایجاد شود ، که حتی در زمان استراحت نیز دائماً وجود دارد.
مدت زمان
مدت زمان آن آشیلودینیا به نوع پیشرفت بیماری بسیار مهم است. بسته به اینکه آیا شما با آشیلودینیا حاد یا مزمن روبرو هستید ، می توانید چند روز یا حتی چندین سال انتظار داشته باشید. با این حال ، اگر در اوایل سیگنال های مهم هشدار دهنده بدن توجه شود ، تقریباً همیشه می توان از سیر طولانی مدت جلوگیری کرد و پس از چند روز استراحت و خنک شدن ، علائم دوباره از بین می روند. در صورت برجسته بودن تصویر بالینی و یا وجود مزمن ، روند بهبودی پیچیده تر است.
همچنین مدت زمان بروز آشیلودینیا از بیمار به بیمار دیگر بسیار متفاوت است. برخی می دوند مسابقه دو ماراتون مسافت را بدون احساس علائم فشار بیش از حد ، در حالی که دیگران پس از 5 کیلومتر دویدن شل ، درد دارند. وضعیت آناتومیک شخصی و استعداد ، بلکه آموزش و به ویژه کشش شرط نقش مهمی ایفا می کند
پیشگیری از طریق تمرینات کششی
از آنجا که شایعترین علت آشیلودینیا ، بار بیش از حد آن است تاندون آشیل، تهیه تاندون به خوبی ، گرم کردن و سپس کشش تاندون آشیل ضروری است. خوب کشش تمرینات برای تاندون آشیل از عکس آنچه واقعاً تاندون انجام می دهد تقلید کنید. بنابراین در حالی که تاندون آشیل به طور معمول می کشد پیش پا به شدت به سمت پایین (به اصطلاح ما را روی انگشتان پا بایستید) ، روش بهینه برای کشش این است که پا را با انگشتان پا به سمت بالا بکشید.
قوی ترین نوع این کشش شامل کل قسمت پشتی است پا عضلات: در حالت ایستاده ، یک پا را کمی روی پله یا مدفوع قرار دهید و انگشتان پا را به سمت بدن بکشید. بسته به درجه کشش، دست می تواند انگشتان پا را بگیرد و باعث افزایش بیشتر کشش به سمت بدن شود. همچنین می توان بینایی آشیل را به کمک یک قدم به طور عالی کشید: برای این کار یک پا کاملاً روی پله قرار می گیرد در حالی که پاشنه پای دیگر از پله بیرون زده است.
این پاشنه را می توانید با استفاده از وزن بدن خود به دقت به سمت پایین فشار دهید. دیگری پا به عنوان یک پایه حمایت کننده عمل می کند و وزن اصلی را تحمل می کند. با این حال ، به خصوص کسانی که کشیده نیستند ، باید در ابتدا آهسته تر و با دقت بیشتری کشش داشته باشند ، در غیر این صورت خطر پارگی عضلات یا تاندون ها و کشش بیش از حد دردناک.
