خلاصه
آشیلودینیا یک اختلال بسیار شایع است که عمدتا ورزشکاران جوان را تحت تأثیر قرار می دهد. دلیل اصلی آن تغییرات دژنراتیو در و اطراف آن است تاندون آشیل همراه با متوسط تا شدید دردمخصوصاً در حین حرکت. بین دوره های ابتدایی و متوسطه تمایز قائل می شود: تغییرات التهابی به احتمال زیاد مخالف است آشیلودینیا.
علائم وابسته به مرحله را می توان یافت: به طور تشخیصی ، ابتدا از بیمار در مورد وقوع ، زمان و نوع ورزش پرسیده می شود. به دنبال آن لمس تاندون آشیل. سونوگرافی به عنوان تشخیص تصویربرداری مورد استفاده قرار می گیرد ، که می تواند تغییرات تحلیل برنده و نفوذ عروقی در ناحیه روده را نشان دهد تاندون آشیل.
An اشعه ایکس معمولاً تاندون آشیل فقط در صورت کلسیفیه نشان داده می شود. با این حال ، تغییرات دژنراتیو در ناحیه اطراف تاندون آشیل و شکستگی ها را می توان منتفی دانست. در موارد نادر ، باید تصویربرداری با تشدید مغناطیسی انجام شود ، که در آن می توان ماهیچه ، تاندون و استخوان را به طور دقیق ترسیم کرد.
An آشیلودینیا منحصراً محافظه کارانه رفتار می شود. در ابتدا ، تمرین ورزشی که باعث آسیب دیدگی می شود باید محدود شود. کفش باید بررسی شود و در صورت لزوم با کفی درمان شود.
علاوه بر این، خون باید با گرم نگه داشتن پا اطمینان حاصل شود. درمان محافظه کارانه با فیزیوتراپی با استفاده از جریان تحریک و سرما جمع می شود. میزان موفقیت 70-80٪ است.
- اشکال ثانویه پیشرفت شامل بیماری هایی است که باعث تغییر محیط یا آناتومی در ناحیه تاندون آشیل می شوند و در نتیجه منجر به افزایش اصطکاک می شوند. این موارد شامل موقعیت های بعد از جراحی ، التهاب بورس ، آسیب به آن است مفاصل و شکستگی قسمت فوقانی مچ پا مفصل - شکل اولیه بیماری معمولاً ماهیت دژنراتیو دارد.
- در مرحله اولیه ، بیمار معمولاً شروع خود را احساس می کند درد، که با حرکت طولانی تر فروکش می کند. فشار درد در ناحیه تاندون آشیل نیز در مرحله اولیه آشیلودینیا است. - در یک مرحله پیشرفته ، درد دائمی و در حالت استراحت است. علاوه بر این ، تاندون آشیل تورم قابل تورم دارد (تورم با احتباس آب) و به عنوان یک منطقه ضخیم شده در قسمت استخوان پاشنه.
