پیتریازیس versicolor (همچنین به عنوان گلسنگ سبوس ، لیکن قارچ سبوس شناخته می شود) نوعی عفونت قارچی در بالاترین لایه پوست است که توسط لکه های توزیع شده در کل بدن ، که در مقایسه با بقیه قسمت های پوست رنگ روشن تری دارند ، مشهود است. علت این بیماری است قارچ مخمر Malassezia furfur (که قبلاً Pityrosporum ovale یا Pityrosporum orbiculare نیز نامیده می شد). این قارچ تقریباً در همه افراد ، به ویژه در پوست سر ، در سطح پوست یافت می شود ، اما معمولاً بدون ایجاد علائم.
سرانجام تا به امروز مشخص نشده است که چرا این قارچ با برخی منجر به بیماری می شود و با برخی دیگر نه. شناخته شده است ، اما برخی از عوامل وجود دارد که از یک پیشرفت پاتولوژیک (بیمار) حمایت می کنند. اینها شامل ماههای تابستان (با آب و هوای مرطوب ، گرم و زیاد) است تابش UV) ، افزایش تعریق و برخی بیماریهای اساسی (به عنوان مثال دیابت بیماری های قندی یا تیروئیدی).
علاوه بر این، پیتریازیس ورسی رنگ ، مانند تقریباً همه عفونت های قارچی ، به احتمال زیاد در افرادی که در آنها وجود دارد ، خود را نشان می دهد سیستم ایمنی بدن به دلایلی ضعیف شده است (به عنوان مثال ، در نتیجه مصرف برخی داروها یا در مورد بیماری هایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند ، مانند ایدز) علامت اصلی لیکن قارچ سبوس لکه های سفید (hypopigmentation) روی پوست است. بسته به نوع آلودگی ، این لکه ها کوچک هستند و فقط به صورت پراکنده اتفاق می افتند ، به ویژه در مناطق در معرض عرق مانند پیشانی یا پشت ، یا بزرگتر هستند و می توانند "با هم جریان داشته باشند".
این منجر به ظاهر پوست مرمر می شود ، که اغلب به عنوان "نقشه مانند" توصیف می شود. این تغییر رنگ ها به دلیل پخش شدن قارچ در ناحیه وسیعی از پوست ایجاد می شوند. این ماده سمی تولید می کند که از تولید رنگدانه جلوگیری می کند ملانین، که مسئول برنزه شدن پوست است.
علاوه بر این ، مناطق آسیب دیده به اندازه بقیه پوست در معرض نور آفتاب نیستند ، زیرا توسط چمن قارچ پوشانده شده اند. بنابراین ، هنگامی که بیماران در معرض آفتاب قرار می گیرند ، بر روی تمام قسمت های بدن خود برنزه می شوند ، به جز مواردی که قارچ در آنها وجود دارد. در برخی موارد تغییرات پوستی ممکن است کمی خارش داشته باشد ، اما خیلی زیاد نیست.
اگر افراد مبتلا خود را خراشیده کنند ، این نیز می تواند باعث پوسته پوسته شدن سطحی پوست شود. پیتریازیس رنگ آمیزی دردناک نیست ، و بی ضرر است و مسری نیست. تشخیص pityriasis versiocolor معمولاً به دلیل ظاهر مشخصی که دارد ، حداقل برای یک متخصص پوست با تجربه تشخیص چشم است.
در برخی موارد استفاده از یک لامپ مخصوص معاینه که نور سیاه ساطع می کند برای بررسی پوست مفید است. برای تمایز از سایر بیماریهای پوستی ، تنها خارش مختصر ، در صورت وجود ، و الگوی آلودگی معمول در مناطقی که تعداد آنها به ویژه زیاد است ، مهم است. غدد عرق. در صورت لزوم ، پزشک می تواند سو the ظن خود را با کمک میکروسکوپ نوری تأیید کند.
برای این کار ، او باید مقداری را تراشیده و لکه دار کند پوسته پوسته، که سپس زیر میکروسکوپ قرار می گیرند. در آنجا سلولهای قارچی به صورت کره های دسته ای خوشه ای ظاهر می شوند. درمان pityriasis versicolor می تواند موضعی یا سیستمیک باشد.
معمولاً یک درمان محلی شروع می شود. عوامل مختلف ضد قارچ (ضدمیکوت) می تواند برای این مورد استفاده شود. از کلوتریمازول ، بیفونازول ، اکونازول یا نافتیفین به طور مکرر استفاده می شود.
اینها معمولاً به صورت پماد یا کرم استفاده می شوند اما مواردی نیز وجود دارد مو شامپوها ، ژل های شستشو یا اسپری های حاوی این مواد فعال. در موارد شدیدتر و مقاوم به درمان باید از یک درمان با قرص استفاده شود. این داروها حاوی فلوکونازول ، کتوکونازول یا ایتراکونازول هستند و فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند.
بعد از درمان ، گاهی ممکن است مدتی طول بکشد تا پوست رنگدانه یکنواخت پیدا کند ، اگرچه عفونت قارچی برطرف شده است. اغلب ، حتی پس از درمان موفقیت آمیز ، یک بیماری عود کننده (عود) اتفاق می افتد. در بیمارانی که تمایل به تکرر پیسیاریازیس ورلیکالر دارند ، ممکن است در نظر گرفته شود که آیا توصیه می شود به طور منظم از داروهای محلی استفاده کنید ضدمیکوت (به عنوان مثال به عنوان شامپو با سلنیوم دی سولفید).
