وقوع لاتکس
اکثر مردم ابتدا به فکر کاندوم در مورد محصولات ساخته شده از لاتکس می افتند ، اما لاتکس همچنین یکی از مواد تشکیل دهنده بسیاری از محصولات روزمره است و می تواند منبع خطر برای مبتلایان به آلرژی باشد. محصولات حاوی لاتکس شامل گچ ، باند الاستیک ، حلقه لاستیک ، دستکش لاستیکی ، کفش لاستیکی ، پاک کن ، چسب تمبر ، چسب های مختلف صنایع دستی ، تشک حمام ، کلاه حمام ، لباس غواصی ، شنا عینک ، تشک لاستیکی ، پشتی فرش ، تشک بدنسازی ، لاستیک دوچرخه و اتومبیل ، دستکش محافظ پزشکی و جراحی ، ماسک تنفسی ، کاتتر ، سرنگ ، بالن ، کاندوم و بالاتر از همه آدامس. لیست محرک های احتمالی آلرژی طولانی و عمر آن طولانی است آلرژی به لاتکس مبتلایان بر این اساس محدود است.
علاوه بر این ، در ارتباط با a آلرژی به لاتکس حساسیت متقابل متعددی وجود دارد ، به عنوان مثال آلرژی که در آن آنتی بادی ضد لاتکس است همچنین مواد دیگر را تشخیص می دهد و در نتیجه باعث تحریک می شود واکنش های آلرژیک. از جمله آلرژی متقابل شناخته شده ای که می تواند در ارتباط با a ایجاد شود آلرژی به لاتکس حساسیت بیش از حد به میوه های (گرم) گرمسیری مانند موز و آووکادو یا برخی گیاهان داخلی وجود دارد. مبتلایان به آلرژی به لاتکس همچنین باید هنگام مراجعه به دندانپزشک مراقب باشند ، زیرا نکات گوتاپارچا هنگام پر کردن ریشه همچنین می تواند باعث شود واکنش های آلرژیک. اساساً ، هر فرد مبتلا به آلرژی به لاتکس باید اطمینان حاصل کند که پزشک خانواده ، دندانپزشک و سایر پزشکان را بلافاصله در مورد آلرژی موجود آگاه سازد و بنابراین از خطر تماس ناخواسته با مواد آلرژی زا جلوگیری کند.
قسمت اصلی آلرژی به لاتکس به طور اتفاقی تعیین می شود ، یعنی توسط علائم مشخص می شود. بیمار برای پزشک معالج شرح می دهد که کدام مشکل را احساس می کند و در چه زمینه ای این واکنش فیزیکی رخ داده است. بر اساس این توصیفات ، پزشک سپس قادر به تشخیص مشکوک به "حساسیت به لاتکس" است.
بعد از یک خون نمونه گرفته شده است ، آزمایشگاه جستجو می کند آنتی بادی در برابر لاتکس (تشخیص آنتی بادی / آزمایش RAST). این روش آزمایش مشکل ساز است زیرا هر فردی با حساسیت به لاتکس نمی تواند تشخیص دهد آنتی بادی در خون. علاوه بر این ، آزمایش های پوستی نسبتاً سریع اطلاعات مربوط به آلرژی زمینه ای را ارائه می دهند.
در اصطلاح تست خراش، نمونه های طبیعی لاتکس به پشت زده می شود و سپس پوست با سوزن سوراخ می شود. اگر آلرژی وجود داشته باشد ، قرمزی و / یا تورم پس از حدود 10 تا 15 دقیقه در مناطق تحت درمان پوست ظاهر می شود. یک آزمایش به اصطلاح تحریک آمیز ، که در آن بیمار حدود 20 دقیقه با محرک احتمالی آلرژی تماس مستقیم می گیرد ، نیز ممکن است (به عنوان مثال ، قرار دادن لاتکس انگشت تختخواب سفری).
در مورد یک واکنش های آلرژیک برای محصولات حاوی لاتکس ، این آزمایش پوستی بدون خطر نیست ، زیرا این معمولاً یک نوع حساسیت فوری است. این بدان معنی است که واکنشهای بدن می توانند خیلی سریع اتفاق بیفتند و بیمار ممکن است دچار آلرژی شود شوک (شوک آنافیلاکتیک) به همین دلیل ، تمام اقدامات احتیاطی احتمالی باید قبل از انجام آزمایش انجام شود.
