تشخیص اختلال گفتاری
غالباً والدین از همین اوایل متوجه این موضوع می شوند کودکی که چیزی اشتباه است در اینجا اغلب در شش تا دوازده ماهگی مشخص می شود که کودکان یا ساکت می مانند یا مشکلات تمرکز دارند. خطاهای حرکتی یا عدم تماس چشمی نیز می تواند اولین نشانه های اختلال رشد زبان باشد.
با این حال ، تشخیص واقعی دشوارتر است زیرا توسعه زبان بسیار فردی است. طبیعی است که کودک سریعتر از همسالان صحبت کند. تشخیص اختلال زبان با استفاده از آزمایش های خاص انجام می شود.
این کارها به روشی بازیگوشانه انجام می شود. به عنوان مثال ، تصاویر باید توصیف شوند یا دستورالعمل های گفتاری باید اجرا شوند. به طور معمول ، متخصصان اطفال یا گوش ، بینی و متخصصان گلو می توانند به راحتی تشخیص دهند که آیا اختلال رشد گفتاری وجود دارد یا خیر.
علائم همراه اختلال گفتاری
علائم همراه آن عمدتاً ماهیتی روانشناختی دارند. اغلب این علائم حتی بیشتر از خود اختلال گفتاری استرس زا هستند. علائم همراه شامل ، به عنوان مثال ، کاهش عزت نفس است.
کودکان خود را در مقایسه با دوستان و همسالان خود می بینند و می فهمند که زبان آنها "عادی" نیست. این می تواند منجر به اعتماد به نفس و کاهش ارزش شخص خود شود. علاوه بر این ، ترس از صحبت کردن اغلب رخ می دهد.
از موقعیتهایی که می توان از گفتار استفاده کرد نیز خودداری می شود. این به دلیل تجربیات منفی کودک در گفتار است. اگر کودک سخنان خود را مسخره یا انتقاد کرده باشد ، یک رفتار اجتنابی و ترسناک امری عادی است. هنگام صحبت ممکن است برخی علائم جسمی رخ دهد که مربوط به استرس است. به عنوان مثال ، تنش جسمی ، افزایش چشمک زدن ، لرزیدن یا سرخ شدن می تواند به طور مکرر رخ دهد.
درمان اختلالات گفتاری در کودکان
درمان اختلالات گفتاری در کودکان باید در اسرع وقت شروع شود. اگر در اوایل آشکار شود کودکی که کودک دارای اختلال رشد گفتاری است ، باید با یک متخصص مشورت شود. این متخصص می تواند مشکلات را در یک معاینه دقیق تعیین کند و سپس آنها را به صورت هدفمند درمان کند. اگر اختلال گفتاری به دلیل اختلال شنوایی است ، اغلب می تواند توسط گوش بررسی و برطرف شود ، بینی و دکتر گلو
با این حال ، لازم است که یک اختلال شنوایی بررسی شود ، زیرا کودک نمی تواند خودش با آن ارتباط برقرار کند. اگر اختلال گفتاری دلیل روانشناختی داشته باشد ، ممکن است به ترس کودک کمک کند. با ایجاد یک محیط آرام بخش و صحبت مکرر و بدون بازخورد منفی ، اطمینان حاصل می شود که کودک ترس آموزش دیده را "یاد می گیرد".
اگر اختلال گفتاری دلایل حرکتی داشته باشد ، با تمرینات خاص می توان عضلات را تقویت کرد. یک گفتاردرمانگر می تواند در اینجا کمک کند. واژگان و جریان گفتار نیز توسط گفتاردرمانگر به روشی بازیگوشانه تشویق می شوند.
ممکن است ناهنجاری در ساختار دندان ها و فک ها توسط دندانپزشک یا جراح دهان اصلاح شود. به طور کلی ، صحبت کردن با کودک و صحبت صریح نیز بسیار مفید است. نگاه به کتاب های تصویری و نامگذاری اشیا together با هم باعث رشد زبان کودک نیز می شود.
مدت زمان اختلالات گفتاری تعمیم دشوار است. مسلم - قطعی اختلالات گفتاری طبیعی هستند در کودکی در مرحله زبان یادگیری. این اختلالات معمولاً در شش سالگی از بین می روند.
اگر اختلال گفتاری طولانی تر باشد و کودک تحت معالجه گفتاردرمانگر باشد ، می توان اختلال گفتاری را اصلاح کرد. مدت زمانی که این اتفاق می افتد بستگی زیادی به نوع اختلال گفتاری و پیشرفت کودک دارد. با این حال ، گاهی اوقات می توان یک اختلال گفتاری را تا زمان صحیح شکل گیری گفتار درمان کرد.
اگر اختلال گفتاری در شنوایی علت خود را داشته باشد ، غالباً می توان با درمان سمعک ، اختلال گفتاری را در مدت زمان کوتاهی اصلاح کرد. به طور خلاصه ، می توان گفت که اختلالات گفتاری در کودکان به راحتی قابل درمان است و اغلب خود به خود یا از طریق یک محیط آرام از بین می رود.
