باعث خشونت شود
در نتیجه ، حوادث مختلف و تأثیرات محیطی در وجود دارد کودکی که به عنوان عوامل خطر در نظر گرفته می شوند و می توانند به نفع توسعه a باشند سندرم مرزی. به نظر می رسد یک عامل مهم درست باشد یادگیری کنترل تأثیر. کودکانی که در طول زندگی ممنوع هستند که احساسات خود را انجام دهند کودکی یا برعکس ، یاد می گیرند در برابر هر تغییر جزئی احساس تسلیم کنند ، بیشتر در معرض علائم تکانشی ناشی از سندرم مرزی.
اگر برعکس ، کودکان استراتژی های مقابله ای مناسبی را بیاموزند ، این نه تنها به آنها در زندگی بعدی بسیار کمک می کند ، بلکه می تواند با توجه به سندرم مرزی و سایر اختلالات روانشناختی. اگر کودک استراتژی های مقابله ای مناسب را یاد نگیرد ، استرس عاطفی یا جسمی نیز می تواند تأثیر منفی در ایجاد کنترل تأثیر سالم داشته باشد. حوادث چشمگیر زندگی مانند طلاق والدین یا از دست دادن یکی از اقوام نزدیک اغلب می تواند کودکان را تحت فشار قرار دهد.
اگر خانواده به کودک در کنار آمدن با این تجربیات کمک نکند ، آسیب هایی ایجاد می شود که می تواند مانع رشد سالم کودک شود. عدم حمایت از خانواده و سردی عاطفی و دوری از والدین یا مراقبان مهم مشابه می تواند در ایجاد عزت نفس تأثیر منفی بگذارد و باعث پیشرفت یک سندرم مرزی شود. سو abuse استفاده از زبان ، مانند کوچک شمردن مداوم کودک یا سو abuse استفاده کلامی ، همچنین می تواند عزت نفس فرد مورد نظر را از بین ببرد.
محدودیت ها ، به عنوان مثال به دلیل بیماری یکی از والدین یا هر دو ، همچنین می تواند کودک را احساس کند که جدی گرفته نمی شود و مجبور است دائماً جلوی خود را بگیرد. این تأثیر منفی بر احساس خود خواسته ها و نیازها و نحوه بیان آنها دارد. دشواریهای ناشی از آن در اجرای رفتارهای اجتماعی ، مانند اینکه چگونه هنگام مکالمه با افراد دیگر رفتار مناسب داشته باشیم ، می تواند دلیل توسعه یک اختلال شخصیت مانند سندرم مرزی. اگر کسی مستعد است نوسانات خلقی، اگر فرد مربوطه برخورد با آن را یاد نگیرد ، این می تواند توسعه یک سندرم مرزی را نیز تقویت کند.
خشونت روانی و / یا جسمی ایجاد کنید
عامل خطر مهم دیگر تجربه خشونت روانی و / یا جسمی است. این ممکن است تجربه خشونت خانگی باشد که مستقیماً متوجه شخص مورد نظر نبوده ، اما همچنان خشونت بین والدین باقی مانده است. در این زمینه ، تجارب سو abuse استفاده نیز باید به طور خاص ذکر شود.
سو abuse استفاده جسمی و روانی می تواند باعث ایجاد یک سندرم مرزی شود یا توسعه آن را تقویت کند. سو abuse استفاده جسمی در 70٪ بیماران مبتلا به سندرم مرزی ثابت شده است. اختلالات شخصیتی دیگری نیز می تواند علاوه بر سندرم مرزی رخ دهد یا باعث پیشرفت آن شود.
اختلالات شخصیتی رفتارهای عمیقا ریشه دار و مداومی است که خود را به صورت واکنش های مکرر و تغییرناپذیر نسبت به تغییر موقعیت های فردی و اجتماعی و وقایع زندگی نشان می دهد. صفات مرزی و عادی شخصیت غالباً تار است و به احتمال زیاد با نامناسب بودن الگوی تجربه و رفتار تعیین می شود. به ویژه اجتناب ، وابستگی و اختلالات شخصیتی اجباری در ارتباط با سندرم مرزی رخ می دهد.
