تشخیص
تشخیص کلیه آبسه می تواند با استفاده از معاینات مختلف انجام شود. بیماران تاریخچه پزشکی و علائم در حال حاضر نشانه ای از بیماری است ، که پس از آن با معاینات بیشتر تایید می شود. با کمک سونوگرافی، یک کلیه آبسه اغلب می توان از قبل تجسم کرد.
سایر روش های تصویربرداری ، به ویژه CT ، برای تأیید سوicion ظن و رد سایر علل مانند تومورها مهم است. خون آزمایش ها مقادیر بالای التهاب مانند CRP ، پروکلسیتونین و لکوسیت ها را نشان می دهد. علاوه بر این ، پارامترهای به اصطلاح احتباس کلیه خراب شدن
این اوره و کراتینین. مقادیر افزایش می یابند زیرا کلیه به دلیل وجود دیگر نمی تواند این مواد را به خوبی دفع کند آبسه و از نظر عملکرد محدود است. در یک نمونه ادرار ، میکروب ها همچنین مورد بررسی قرار می گیرند و مقاومت در برابر باکتری تعیین می شود تا بتوان یک آنتی بیوتیک درمانی مناسب یافت.
سونوگرافی ، همچنین به عنوان شناخته می شود سونوگرافی، یک ابزار تشخیصی ساده و مهم برای شناسایی آبسه است. در سونوگرافی ، توده ای به اصطلاح کم اکو در داخل کپسول کلیه دیده می شود. به دلیل تاریک تر بودن از بافت اطراف ، اکو کم نامیده می شود. ساختارهای اکوژنیک سفیدتر هستند.
ساختارهای سفیدتر ، یعنی ساختارهای اکوژنیک بیشتر ، در آبسه دیده می شوند. اینها شامل هوا هستند. با یک معاینه ویژه ، سونوگرافی داپلراز خون گردش خون را می توان تجسم کرد. این برای تمایز از تومور بسیار مفید است. افزایش یافت خون گردش خون فقط در لبه آبسه قابل مشاهده است ، در حالی که داخل آبسه با خون تأمین نمی شود.
درمان
A آبسه کلیه همیشه با استفاده از آنتی بیوتیک درمانی محافظه کارانه درمان می شود. آنتی بیوتیک ها از طریق داده می شوند رگ در مورد a آبسه کلیه. با آنتی بیوتیک درمانی می توان انجام داد آموکسی سیلین و به عنوان مثال اسید کلوولانیک و جنتامایسین یا به اصطلاح سفالوسپورین.
سپس آنتی بیوتیز با توجه به تشخیص پاتوژن و تعیین مقاومت تنظیم می شود. این مشخص می کند که به کدام آنتی بیوتیک ها عوامل بیماری زا واکنش نشان می دهند تا بتوان آنتی بیوتیک مناسب انتخاب کرد. بستگی به دوره درمان و بیمار دارد تب از دست دادن ، آنتی بیوتیک درمانی برای حدود 7 تا 14 روز انجام می شود.
برای آبسه های کوچک با قطر کمتر از 3 سانتی متر ، درمان محافظه کارانه معمولاً برای درمان کافی است. Febbre-کاهش و درد-دارو به عنوان داروی کمکی استفاده می شود. در موارد تهوع و استفراغ, ضد استفراغ، یعنی داروهای ضد استفراغ، همچنین می تواند تجویز شود.
از طرف دیگر ، آبسه های بزرگتر نیز باید از طریق مداخله یا جراحی درمان شوند ، زیرا درمان محافظه کارانه به تنهایی کافی نیست. اطلاعات جالب دیگری را می توان در زیر مشاهده کرد: بهبود آبسه - شما باید به این نکته توجه کنید! آبسه های کلیوی که قطر آنها بیش از 3 سانتی متر است باید تحت مداخله قرار بگیرند و یا تحت عمل جراحی قرار گیرند.
برای آبسه های بین 3 تا 5 سانتی متر تخلیه به اصطلاح از طریق پوست ، رتروپریتونال همراه با آنتی بیوتیک درمانی معمولاً کافی است. در این روش درمانی آبسه سوراخ می شود و با لوله به بیرون تخلیه می شود. پنچر شدن از خارج از طریق پوست به داخل بافت ساخته می شود و می تواند در زیر انجام شود بیهوشی موضعی.
نمونه ای از تخلیه شده ها چرک برای تشخیص پاتوژن همیشه به بخش میکروبیولوژی ارسال می شود. آبسه های بزرگتر از 5 سانتی متر ممکن است نیاز به چندین سوراخ یا حتی جراحی باز داشته باشد. آبسه با بیهوشی با جراحی برداشته می شود. در مورد آبسه بسیار بزرگ و آسیب کلیوی گسترده ، حتی ممکن است لازم باشد که کلیه را خاتمه دهید تا روند التهابی پایان یابد.
