اقدامات تشخیصی
هنگام خواندن علائم یا مشاهده مستقیم کودکان ، قابل توجه است که برخی از رفتارها به عنوان علائم "معمولی" توصیف می شوند ADHD همچنین می تواند در کودکان بدون ADHD رخ دهد. این امکان وجود دارد و تشخیص را دشوارتر می کند. در مقابل کودک بدون ADHD، علائم یک کودک مبتلا به ADHD دائمی است و در طول رشد کودک "رشد نمی کند".
بنابراین باید انتقادی از خود بپرسید که آیا علائم معمولی کودک شما نیز قبل از شش سالگی ظاهر شده است یا خیر و آیا آنها در یک دوره طولانی تر بارها و بارها در چندین زمینه زندگی ظاهر شده اند؟ با توجه به این واقعیت که این علائم محدود به یک حوزه زندگی نیست ، همچنین قابل درک است که چرا تشخیص نمی تواند فقط در یک حوزه زندگی محدود شود. علاوه بر علائم اصلی ذکر شده در بالا ، علائم اضافی اغلب آشکار می شوند که باید با اقدامات مختلف تشخیصی تعیین و ثبت شوند.
فقط تفسیر علائم و ناهنجاری ها از مناطق مختلف زندگی در ترکیب با اقدامات تشخیصی احتمالی ، تصویری جامع را فراهم می کند. این شامل موارد دیگر است
- مصاحبه با والدین
- ارزیابی وضعیت توسط مهد کودک / مدرسه
- تهیه گزارش روانشناختی
- معاینه پزشکی
والدین معمولاً مهمترین مراقبت کننده در رشد کودک هستند. در نتیجه ، والدین به همان اندازه در تفسیر علائم و در نهایت در تشخیص نقش اصلی دارند.
محیط خانوادگی کودک معمولاً نشان دهنده پناهگاهی است که در آن کودک احساس امنیت می کند و بنابراین به نوعی خاص "بدون مشاهده" است. در نتیجه ، کودک اغلب الگوهای رفتاری سنتی را نشان می دهد که در طول سالها شکل گرفته و بنابراین ریشه دوانده است. با توجه به اینکه والدین هر روز با فرزندان خود در تماس هستند ، الگوی رفتاری جدی و بنابراین بسیار آزار دهنده کاملاً واضح است ، اما همیشه شناخته نمی شود.
بعلاوه ، تصدیق کردن در مورد خود مشکلاتی وجود دارد که باید واقعاً برطرف شود تا بتوان آنها را به اندازه کافی حل کرد. به همین دلیل ، ابتکارات معمولاً فقط در مواقعی که وضعیت خانواده (محیط خانه) به طور فزاینده ای متشنج شود ، انجام می شود. مصاحبه با والدین معمولاً شامل یک پرسشنامه است که سعی دارد ریختن ویژگی های کودک را روشن کنید.
البته ، رفتار بازی ، توانایی تمرکز ، قدرت حفظ قدرت ، روحیه تیمی و ... کودک از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و به طور مکرر با استفاده از س specificالات خاص مورد س questionال قرار می گیرد. البته این که هر یک از ارزیابی ها ارزیابی کل وضعیت را انجام می دهد ، به هر یک از والدین بستگی دارد.
در نهایت ، شما فقط درصورتی که با خود صادق باشید و سعی کنید با بهترین وجدان ممکن به س questionsالات پاسخ دهید ، به فرزندتان یک مزیت می دهید (از نظر زمانی). با توجه به این واقعیت است که معمولی است ADHD رفتار هرگز محدود به یک حوزه از زندگی کودک نیست ، ارزیابی وضعیت توسط مهد کودک یا مدرسه نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا بینش در مورد زمینه هایی را که کودکان را در شرایط خاص به چالش می کشد ، ارائه می دهد. از آنجا که مشکلات به ویژه در زمینه تمرکز و توجه مشهود است ، می توان فرض کرد که علائم معمولی و همراه به ویژه در اینجا قابل توجه هستند.
علاوه بر اظهارات مربوط به ADHD - الگوهای رفتاری معمول ، در اینجا می توان اظهارات بیشتری را با توجه به تحمل ناامیدی ، بلکه همچنین با توجه به چالش بیش از حد یا کم کاری کودک و همچنین با توجه به مشکلات خاص همراه ارائه کرد. همانطور که قبلاً ذکر شد ، غیر معمول نیست که علائم و مشکلات واقعی در مناطق دیگر منعکس شود تحصیل. به عنوان مثال ، در اینجا ، "مناطق مسئله کلاسیک" در علاوه بر مشاهدات خاص یک معلم ، در اینجا از برگه های ارزیابی استاندارد نیز استفاده می شود.
آنها معمولاً با جزئیات طراحی می شوند و به طور خاص شرایط را زیر سال می برند. علاوه بر مشاهدات خاص یک معلم ، در اینجا از برگه های ارزیابی استاندارد نیز استفاده می شود. به طور معمول ، آنها با جزئیات طراحی می شوند و وضعیت را به طور خاص زیر سوال می برند.
ارزیابی روانشناختی نه تنها دلیل معاینه ، بلکه لیستی از کلیه روشهای آزمون اساسی و نتایج آنها را در یک گزارش شامل می شود. همچنین چگونگی تفسیر و تفسیر نتایج را توضیح می دهد. سرانجام ، اظهارات هدفمند معمولاً با توجه به اقدامات درمانی و اقدامات بعدی بیان می شود.
روش تهیه نظر متخصص روانشناسی می تواند متفاوت باشد و به ویژه به سن کودک بستگی دارد. به عنوان مثال ، آزمایش کودکان پیش دبستانی معمولاً براساس تشخیص رشد است. در نتیجه ، از روشهای آزمون استاندارد استفاده نمی شود و به مکالمات با افراد مرجع اشاره می شود و سعی در تفسیر رفتار و ویژگی های حرکت کودک است.
به طور خاص ، اظهارات اولیه در مورد توجه و توانایی های تمرکز کودک را می توان از طریق مشاهده بیان کرد. از شش سالگی به بعد معمولاً ابتدا از روشهای آزمون استاندارد استفاده می شود که عملکرد کودک را در رابطه با هنجار سن ، یعنی در رابطه با رشد متوسط کودک متناسب با سن ، در نظر می گیرد. قبل از اینکه روشهای آزمون را روشهای آزمون استاندارد بنامیم ، باید معیارهای کیفیت خاصی را داشته باشند.
آنها باید عینی باشند و حتی در صورت تکرار آزمون نیز نتایج یکسانی را ارائه دهند (نتایج نباید به شانس بستگی داشته باشد). سرانجام ، آنها همچنین باید آنچه را که در نظر گرفته شده است بسنجند. انتخاب روش انتخاب در هر مورد به خود آزمونگر بستگی دارد.
حتی در مورد کودکان مدرسه ای ، مراحل آزمون فقط برای این نیست که بتوانید در مورد رفتار کودک اظهارنظر کنید. این روشهای آزمایش با مشاهدات روانشناس / متخصص اطفال و غیره تکمیل می شود. تشخیص پزشکی به یک تقسیم می شود معاینهی جسمی (= تشخیص پایه) و یک بررسی تشخیصی افتراقی.
این بررسی تشخیصی افتراقی امکان بررسی انواع علائم همزمان با توجه به علت آنها را فراهم می کند. معاینهی جسمی از کودک در ابتدا به ارزیابی وضعیت عمومی کودک می پردازد سلامت و تلاش می کند تا هرگونه نقص رشد (تأخیر رشد) را شناسایی کند. این را می توان به روش های مختلف ، معمولاً انجام داد معاینهی جسمی شامل خون آزمایشات و همچنین معاینات بدنی به صورت تست شنوایی ، بینایی و / یا آلرژی. EEG (الکتروانسفالوگرام) برای تعیین و بررسی مغز امواج در مغز و همچنین نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) برای بررسی قلب ریتم و تعداد ضربان قلب بلکه برای جلوگیری از بیماری های احتمالی همراه است (تشخیص های افتراقی).
