التهاب التهاب ران در آرنج

تعریف

التهاب تاندون (التهاب تاندون، از لاتین تاندو = تاندون ، یا اپیکندیلیت از یونانی epi = اطراف و کندیلوس = مچ پا) یک بیماری التهابی فیبرهای پیوست یک یا چند عضله است. در بیشتر موارد ، تغییرات دژنراتیو مربوط به سن و استفاده در تاندون باعث تحریک می شوند. چنین التهاب تاندون نیز می تواند در بدن قابل توجه باشد مفصل آرنج، که یک مفصل مرکب است که از یک مفصل لولا و یک مفصل به اصطلاح تنون تشکیل شده است.

علت ، به هیچ وجه نیست مفصل آرنج خود ، بلکه بیشتر تاندون ها عضلات که روی مفصل آرنج عمل می کنند. یا عضلات سمت داخلی بازو ، که برای خم شدن عمل می کنند مچ دست و انگشتان یا عضلات سمت خارجی بازو که مسئول این کار هستند کشش، می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. در اصطلاح عام ، تحریک درونی است تاندون ها به عنوان آرنج گلف باز (epicondylitis ulnaris humeri) و تاندون های خارجی به عنوان شناخته می شود تنیس آرنج (epicondylitis radialis humeri). بندرت هر دو تصویر بالینی همزمان وجود دارد. بسته به نوع و میزان حرکت ، علائم و محدودیت های مختلفی می تواند رخ دهد.

علل

شایعترین علت التهاب تاندون به طور کلی رگرسیون تاندون مربوط به سن است. اضافه بار طولانی مدت (یا فقط فشار ثابت) اثر خود را برجای می گذارد. عمده ترین عوامل خطر برای التهاب مفصل آرنج ورزش بیش از حد بدون استراحت کافی و روش ضعیف در حین ورزش است.

تمرین با وزن زیاد و غفلت از انجام صحیح تمرین می تواند آسیب دائمی به آن وارد کند تاندون ها، عضلات و مفاصل. بار تکراری و یکنواخت ، که هر بار ساختارهای یکسانی را می طلبد ، خطر ابتلا به اپی کندیلیت را نیز افزایش می دهد. به خصوص ورزش هایی مانند تنیس یا گلف ، که حتی به نام محاوره ای بیماری نیز راه پیدا کرده اند ، برای چنین فشارهای تکراری معمول است. با این حال ، علائم تاندونیت نیز می تواند بدون تمرین در ورزش رخ دهد. به عنوان محرک های احتمالی دیگر ، هر دو استرس مربوط به شغل ، به عنوان مثال در حین کار بدنی ، و فعالیت های اوقات فراغت از انواع مختلف ممکن است.