تاندونیت آشیل

مترادف

التهاب تاندون آشیل ، تاندونیت تاندون آشیل ، تاندوپاتی تاندون آشیل

تعریف تاندونیت آشیل

تاندونیت آشیل یکی از علل شایع آن است درد در و بالاتر از پاشنه پا. این معمولاً در اثر یک تغییر پاتولوژیک یا آسیب جزئی به تاندون آشیل در نتیجه ایجاد می شود

  • اضافه بار یا
  • تغییرات جسمی ، مانند کوتاه شدن عضلات. - التهاب به معنای کلاسیک به ندرت علت شکایت است.

La تاندون آشیل التهاب معمولاً به 2 - 6 سانتیمتر بالاتر از محل وارد شدن تاندون آشیل در قسمت انتهایی منجر می شود استخوان پاشنه، و همچنین به عنوان محدودیت تحرک و کاهش عملکرد ورزشی. تاندون آشیل التهاب را می توان از آشیلودینیا، که است درد سندرم در ناحیه تاندون آشیل ، که معمولاً همراه با التهاب نیست و به ویژه در طی فعالیت شدید ورزشی رخ می دهد. - درد و

  • تورم در منطقه آسیب دیده ،

مفهوم تاندونیت آشیل

نتایج تحقیقات فعلی نشان می دهد که تاندونیت آشیل به معنای کلاسیک التهاب نیست. به همین دلیل ، در سالهای اخیر معمول شده است که از این تصویر بالینی به عنوان تاندوپاتی یاد می شود تاندون آشیل. این امر با این واقعیت توجیه می شود که در هنگام معاینه هیچ کانون التهابی یا سلول التهابی (به عنوان مثال لکوسیت ها) پیدا نشده است ، بلکه فقط بافت (تحلیل رفته) با ساختار نامنظم تخریب شده است.

منشا (علت شناسی)

تاندونیت آشیل می تواند هر دو باشد. در مورد تاندونیت حاد آشیل ، علائم برای چند روز رخ می دهد ، معمولاً در نتیجه افزایش آموزش. با تاندونیت مزمن آشیل ، شکایات در مدت زمان طولانی تری رخ می دهد و معمولاً مستقل از استرس کوتاه مدت است. علاوه بر این طبقه بندی ، محل درد می توان تعیین کرد.

بیشترین درد یا در محل اتصال روی پاشنه (کالکانئوس) یا در قسمت میانی تاندون آشیل ، حدود 4 سانتی متر بالاتر از نقطه اتصال رخ می دهد. به خاطر فقرا خون تأمین ، چنین آسیب هایی بسیار آهسته بهبود می یابند. - حاد یا

  • مزمن

مهار کننده های گیراز که شامل داروی سیپروفلوکساسین نیز می باشد آنتی بیوتیک ها که می تواند در متابولیسم DNA دخالت کند باکتری و بنابراین با آنها مبارزه کنید. در آغاز دهه 1990 ، برای برخی از داروها در این گروه از مواد فعال شناخته شده است که عوارض جانبی نامطلوب ، از جمله تاندونیت آشیل ، هنگام مصرف این داروها بیشتر است. برخی از مطالعات که به این موضوع می پرداختند به این نتیجه رسیدند که این عوارض جانبی در واقع می تواند با برخی از داروهای سری مهار کننده های گیراز همراه باشد. به عنوان مثال ، یک مطالعه نماینده از هلند ارتباطی بین تاندونیت آشیل و داروی افلوکساسین پیدا کرد ، در حالی که وقتی سایر مهارکننده های گیراز مانند سیپروفلوکساسین یا دیگر آنتی بیوتیک ها تجویز شدند. به طور خلاصه ، همیشه باید در مورد عارضه جانبی ناشی از مهارکننده گیراز (به ویژه افلوکساسین یا سیپروفلوکساسین) در موارد تاندونیت آشیل نامشخص و دو طرفه فکر کرد.