بازی های المپیک (دوران مدرن)

مترادف

بازی های المپیک هر 4 سال یکبار برگزار می شود. بازی های المپیک تابستانی و بازی های المپیک زمستانی که به عنوان بازی های المپیک (دوره 4 ساله) شناخته می شوند ، به طور منظم مسابقات برگزار می شوند. بازی های المپیک دوران مدرن توسط بنیانگذار آنها پیر دو کوبرتن در سال 1896 برای اولین بار زنده شد.

La کمیته بین المللی المپیک مسئول اعطای بازی های المپیک به یک شهر است. پس از بازیهای المپیک باستان ، اولین بازیهای المپیک دوران معاصر در آتن و تحت ریاست رئیس وقت IOC ، دیمیتریوس ویکلاس برگزار شد. اولین بازی های المپیک زمستانی بود که در سال 1924 برگزار شد.

در سال 1992 آخرین بازی های تابستانی المپیک و بازی های زمستانی در همان سال برگزار شد. در سال 1994 اولین بازی های زمستانی جدا از بازی های تابستانی برگزار شد. محل برگزاری آن لیلهامر بود.

از آن زمان بازی های تابستانی و بازی های زمستانی با ریتم 2 ساله متناوب می شوند. در 23 ژوئن 1894 ، نیکوکار پیر دو کوبرتن بنیانگذاری کرد کمیته بین المللی المپیک و بنابراین ایده بازیهای المپیک دوران مدرن را زنده کرد. به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی در دوران مدرن ، اولین بازیهای المپیک در دوران مدرن با موفقیت بزرگی همراه بود.

مقامات یونانی از موفقیت در این بازیها چنان مشتاق بودند که پیشنهاد کردند بازیهای المپیک زیر همیشه باید در آتن برگزار شوند. کمیته بین المللی المپیکاما ، در مورد یک اصل چرخش کشورهای شرکت کننده تصمیم گرفت. با این حال ، پس از موفقیت اولیه در یونان ، اولین بحران بازی های المپیک به سرعت بوجود آمد.

بازی ها در پاریس در سال 1900 و در سنت لوئیس در سال 1904 به موازات نمایشگاه جهانی برگزار شد و چندین ماه به طول انجامید. عواقب آن تماشاگران بی علاقه بودند. در نتیجه بازی های المپیک 1906 در آتن برگزار شد.

کمیته بین المللی المپیک این رویداد را تحت عنوان بازی های المپیک تصویب کرد ، اما هرگز نتایج مسابقات را تشخیص نداد. در حالی که در اولین بازیهای دوران مدرن تقریباً 260 ورزشکار از 13 کشور جهان حضور داشتند ، در بازیهای تابستانی آتن 2004 بیش از 10,000 هزار ورزشکار از بیش از 200 کشور حضور داشتند. در مجموع 301 مسابقه برگزار شد.

بازی های المپیک زمستانی در مقایسه با بازی های تابستانی از محبوبیت زیادی برخوردار نیستند. به عنوان مثال ، در تورین در سال 2006 ، با تقریباً 2500 ورزشكار ، تعداد قابل توجهی از ورزشكاران نسبت به بازیهای تابستانی در این مسابقات شركت كردند. حتی اگر ایده کوبرتین در صلح جهانی بنا شده باشد ، اما بازی های المپیک با بحران های متعددی روبرو نشده است.

بنابراین بازیهای المپیک 1916 به دلیل جنگ جهانی اول و 1940 و 1944 به دلیل جنگ جهانی دوم لغو شد. بعلاوه ، ناسیونال سوسیالیستها از بازیهای المپیک 1936 برای اهداف تبلیغاتی استفاده کردند. اوج این بحران ها در بازی های 1972 مونیخ بود ، جایی که تروریست های فلسطینی 11 عضو تیم اسرائیلی را اسیر کردند و همه گروگان ها ، همچنین یک افسر پلیس و پنج تروریست ، در تلاش ناموفق برای آزادی آنها در فرودگاه هوایی Fürstenfeldbruck جان خود را از دست دادند .

فاجعه دیگری در جریان بازی های تابستانی 1996 رخ داد ، زمانی که یک انفجار بمب منجر به کشته شدن دو نفر و زخمی شدن 111 نفر شد. یکی از مشکلات اصلی بازی های اخیر المپیک افزایش غیرقانونی عملکرد از طریق هدف گذاری است. تغلیظ. در اوایل سال 1967 ، IOC صادر كرد تغلیظ ممنوعیت بازی های المپیک.

در سال 1990 ، اسناد زیادی کشف شد تغلیظ رسوایی بسیاری از ورزشکاران GDR. WADA (آژانس جهانی ضد دوپینگ) سعی دارد سو abuseاستفاده از دوپینگ را از طریق کنترل دقیق تر و هدفمند مهار کند. تحقیقات درباره بازی های اخیر پکن در حال حاضر در جریان است.