از مصری ها گرفته تا قبایل ژرمنیک - هر بار نه تنها فرهنگ خاص خود را داشت ، بلکه مراقبت از بدن نیز تغییر می کرد. این نیز همیشه بیانگر تصویری از خود فرهنگ بود و از ویژگی های خاصی برخوردار بود.
باستان مصر
مصری ها در حدود 3000 تا 300 سال قبل از میلاد یکی از قدیمی ترین مردمان فرهنگی هستند. سطح بالای فرهنگ آنها همچنین در لباس ، مدل موهای مجلل و بهداشت شخصی و لوازم آرایشی. مردان تیغ یا کوتاه پوشیده بودند سر مو تراشیده شدن کلاه گیس های پشمی سیاه ، کلاه های ساخته شده از چرم یا نمد رایج بود. زنان علاوه بر کلاه گیس خود دارای کلاه گیس بودند مو. در دوره اولیه پسر پیج سر معمول بود ، بعداً طولانی شد مو با پارتیک میانی ، بسیاری از نوارهای بافته شده یا حلقه های حلق آویز پیچ خورده (بیگودی های گرم شده از خاک رس را می توان پیش ماده بیگودی های برقی دانست) ، سر بند با گل نیلوفر ، مخروط گل حنا. برای زنان برجسته مصری ، کلاه گیس های موج دار (مشبک بر روی شبکه) وجود داشت. رنگ مو سیاه یا قرمز با حنا بود. مراقبت از بدن: حمام و ماساژ با روغنهای معطر ، مراقبت از عطر پماد. لوازم آرایشی: صورتهای آرایش مایل به زرد ، شکل چشم کاملاً تأکید شده (خط چشم در گوشه چشم) پلکهای سبزرنگ ، لبها ، کف دستها و ناخنهای رد شده با حنا به رنگ قرمز ، ایده آل زیبایی محسوب می شدند.
باستان - یونانیان
یونان باستان پایه های فرهنگ غربی را ایجاد کرد. در دوره حدود 1500 تا 150 سال قبل از میلاد ، اوج شکوفایی 5-4 قرن قبل از میلاد (اوج کلاسیک) ، در همه زمینه های علوم شاهد معماری ، شعر و دانش بودند ، از سطح بالای فرهنگ. اما معیار همه چیز انسان بود. او برای هماهنگی تلاش کرد و سلامت از جسم و روان لباس و مدل مو ، مراقبت از بدن و لوازم آرایشی، و همچنین ورزش در نشانه این تلاش بود. شاعران و دانشمندان لباس طولانی می پوشیدند سر و موهای ریش در آن زمان ورزشکاران و سربازان با موهای کوتاه ، فرفری و تراشیده تمیز دیده می شدند. مردان جوان شیک پوش موهای نیمه بلند و مواج داشتند و همچنین تراشیده بودند. زنان در دوران باستان (1500 - 500 قبل از میلاد) موهای بلند و موج دار را با سربند می پوشیدند یا توسط یک باریک نگه داشته می شدند. دوره کلاسیک (از 500 سال قبل از میلاد) با تأکید بر پشت سر ، مدل موهای گره ای با جدا شدن از مرکز. موها با روبان و توری گرفته می شد. دیادم ها ، همچنین امواج calamistrum و "تلاش های سفید کردن" (سفید شدن با زعفران) در دوره هلنیستی (از 300 سال قبل از میلاد) مدل مویی کاملاً گره خورده و تحت تأثیر شرقی قرار گرفت. مراقبت از بدن شامل حمام ، ماساژ با روغنهای معطر ، ژیمناستیک ، خواب زیاد و رژیم غذایی. این مد بود را تشکیل می دهند صورت سفید برفی با رهبری آرایش سفید (سمی) و برای تأکید بر لب ها با رنگ قرمز. ترجیح زیادی برای عطرهای بدست آمده از مواد معطر طبیعی وجود دارد.
باستان - رومی ها
حدود 500 سال قبل از میلاد - 500 میلادی: رومی ها فرهنگ یونانیان را به دست گرفتند. موقعیت قدرت آنها در اعتماد به نفس قوی ، سبک زندگی فاخر و تجمل یافت می شود. در زمان جمهوری (حدود 500 تا 30 سال قبل از میلاد) ، مردان مدل مویی کامل و ریش کامل مرتب داشتند. زنان مدل موهای گره خورده با تور داشتند. این فقط یکی از سه فرم مدل مویی است که زنان در آن زمان با تنوع زیادی از آن استفاده می کردند. در دوره شاهنشاهی (از حدود 30 سال قبل از میلاد) موهای اصلی مرد کوتاه شد ، از مهره صاف شد ، موج زد یا پیچ خورد. همچنین در "tonstrina" (اتاق اصلاح) تراشیده شوید. زنان در اینجا یا از سر تیتوس (مدل موی کوتاه کوتاه و بدون پیش بند) استفاده می کردند یا مدل موهای بافته شده با فرهای مار و سنجاق گردن مو بالای سر یک تاج حلقه ای از فرهای ضخیم calamistrum را تشکیل می دهد. بلوند رنگی مد روز بود و تلاش های سفید کننده موفقیت چندانی نداشت. بنابراین ، کلاه گیس هایی از موهای ژرمنی بور پوشیده شده است. مراقبت از بدن: حمام در مادیان های بز و خر شیر قرار بود که پوست نرم و نرم علاوه بر این ، مردم حمام عرق می کردند ، خود را ماساژ داده و مسح می کردند. زائد و آزار دهنده است موی بدن توسط اپیلاتور (برده) برداشته شد. لوازم آرایشی و بهداشتی: بسیاری از دستور العمل های ارزشمند برای مراقبت از صورت ارائه شده است. آنها از روغنهای گرانبها استفاده کردند ، عسل، سبوس و میوه ها. پودر و لب آرایش نیز توسط مردان استفاده می شد.
قرون وسطی به سبک رومی
در حدود سالهای 900 - 1250 میلادی ، سبک هنری اوایل قرون وسطی رومانیک است. ویژگی های آن طاق گرد ، ستون های سنگین ، عظیم و دیوارهای قدرتمند است. در این دوره ، مردان موهای کوتاه کوتاه می پوشیدند و معمولاً صورتشان بدون ریش بود. با قرن یازدهم ، اشراف بیشتر مد را تحت تأثیر قرار می دهند. موهای اصلی نیمه بلند به شکل سر پسر بچه ، کمی موج دار یا موج دار بریده می شود. ریش چانه گرد یا نوک تیز بود. راهبان موی کوتاه و بریده بریده داشتند. در مقایسه با مردان ، مدل موی زنان بر اساس وضعیت آنها بود: دختران موهای باز خود را با لبه (سر بند یا تاج گل) نگه داشته بودند ، گاهی اوقات با حجاب. در زنان متاهل نیز اختلافاتی وجود داشت. برای این موهای بلند خود بافته یا پیچ خورده ، گاهی اوقات نوارهای رنگی در آن گنجانده شده و گره ها به هم می چسبند. در نیمه دوم قرن 11th مو پوشیده شد. زنان تاج های نقاشی دیواری با بخشش می پوشیدند. بهداشت شخصی: حمامهای عمومی تأسیس شد که در آن زمان برای سرگرمی (موسیقی ، مهمان نوازی و غیره) نیز فعالیت داشتند. حمام اصلاح مو ، اصلاح ، مراقبت از مو و ناخن ، کشیدن دندان و مراقبت زخم.
قرون وسطی - گوتیک
سبک معماری جدید "گوتیک" بیانگر نگرش عمیق مذهبی مردم است. بر عمودی تأکید دارد. طاق های برجسته ، ستون ها و ردیابی از ویژگی های آن است. علاوه بر کلیساهای جامع بزرگ ، مانند کلیساهای مقدس در فرایبورگ ، اولم و کلن ، خانه های شورای ، خانه های صنفی و خانه های شهر ساخته شد. مدل های مو نیز در این زمان حدود 1250 - 1450 میلادی سبک خود را مشخص می کردند. مردان موهای نیمه بلند ، کمی موج دار یا موج دار داشتند. با این حال ، در اینجا فرم مدل مو به سختی از دوره رومانسک تغییر نکرده است. چانه صاف تراشیده شد. برای زنان ، مدل مو نقش تابع را ایفا می کند. به عنوان مثال ، دختران موهای بلند موج دار یا مدل موی بافته شده دارند. در مقایسه ، زنان متاهل موهای خود را با کلاه های زیبا مانند حنین ، هود شاخدار ، پروانه هود یا هود عمامه ای. پیشانی و موهای کوبنده برای برجسته ساختن پیشانی بلند و صاف ، کنده یا تراشیده شد. محبوب ترین رنگ مو بور و سیاه بود. رنگ قرمز - به عنوان نشانه ای از جادوگر - با اخم مواجه شد. در آن زمان حمامهای عمومی اعتبار خود را از دست دادند. به دلیل آداب و رسوم شرور حمام و شیوع بیماری ها ، تا حدی بسته شد. بنابراین علاوه بر حمام ها ، مغازه های آرایشگاه تاسیس شدند که در آن تراشیدن ، اصلاح مو و ساخت کلاه گیس انجام می شد. غسلگران و آرایشگران درمان های زخم و دندان انجام می دهند.
باستان-قرون وسطی-ژرمنی
در حدود 1600 سال قبل از میلاد - 800 میلادی ، مردان و زنان مدل های مختلفی داشتند. در آن زمان در بهداشت شخصی و مواد آرایشی تفاوت هایی نیز نسبت به امروز وجود داشت. مردان به نشانه مرد آزاد موهای بلندی داشتند ، در حالی که بردگان و بی ناموس موهای تراشیده داشتند. مدل موهای قبیله ای معمولی در آن زمان ، نوارهای بافتنی ، گره های پاک کننده ، مدل موی دم اسبی بود. این ریش را در عصر مفرغ تراشیده و ریش کامل می پوشیدند اهن سن. با تورهای پشمی بافته شده روی گردن، شانه های درج و نوارهای آویز ، زنان را می توان در عصر مفرغ شناخت (1600-800 سال قبل از میلاد). در اهن سن (از حدود 800 سال قبل از میلاد) ، ریزش مو و پارگی های مرکز سفارش روز بود. بدن با صابون در گرم یا تمیز شد سرد حمام و سپس با لانولین (چربی پشم گوسفند) تمیز شد. مزاحم موی بدن حتی در آن زمان با موچین برداشته شد. دستگاه هایی برای مراقبت از ناخن و قاشق گوش نیز موجود بود. ابزارهای رنگی برای لوازم آرایشی تزئینی تا زمان مواجهه با رومی ها شناخته شده نبود.
