چه اتفاقی در بدن می افتد که حواس به طور ناگهانی کمرنگ می شوند ، زمین در زیر پاها تسلیم می شود و ذهن مه آلود می شود؟ آیا غش کردن همیشه خطرناک است یا شرایطی نیز وجود دارد که بی هوشی از مغز محافظت می کند؟
هوشیاری چیست ، بی هوشی چیست؟
اگر تمام افکار ، احساسات ، خاطرات و ادراکات - یعنی کل تجربه - را با هم جمع کنید و این فرایندهای ذهنی را با دانش "من" خود شخص (خودآگاهی) ترکیب کنید ، تصور تقریبی از مجموعه مفهوم "آگاهی" ، که به نظر می رسد ما انسان ها را از حیوانات متمایز می کند.
با این حال ، به ویژه در سال های گذشته به طور فزاینده ای بررسی می شود که تا چه اندازه آگاهی و به ویژه خودآگاهی در حیوانات وجود دارد. با این حال ، تحقیق در مورد حیوانات ، که دارای یک سیستم ارتباطی هستند که بسیار متفاوت از ما است ، دشوار است. به عنوان مثال ، آنها نمی توانند به ما بگویند چه احساساتی دارند درد باعث ایجاد آنها می شود و تا چه اندازه خودآگاهی آنها بر اعمال آنها تأثیر می گذارد.
حالات هوشیاری: هوشیاری خاموش است؟
در پزشکی ، آگاهی با استفاده از روشهای مختلف برای بررسی توجه ، جهت گیری ، حافظه، فکر و عمل. بنابراین ، حالتهای مختلف هوشیاری (مانند سرسختی ، هوشیاری ، اسکن ، تمدد اعصاب، خواب آلودگی ، خواب REM ، اغماء) متمایز می شوند ، که سرسختی حالت هوشیاری با بیشترین دامنه توجه و شدیدترین کشش است ، در حالی که کما یک حالت هوشیاری بسیار کاهش یافته است که در آن فقط چند مکانیسم دفاعی هنوز در حال کار هستند.
در بیهوشی ، هوشیاری خاموش است - این اختلال ماهیتاً کوتاه مدت یا بلند مدت است ، به علت بستگی دارد. بیهوشی کوتاه مدت غش کردن نیز نامیده می شود - زیرا در این شرایط ما "بدون قدرت" بر فرایندهای ذهنی و در نتیجه جسمی خود هستیم. اختلالات هوشیاری می تواند از نظر کمی و کیفی باشد. در اختلالات کمی هوشیاری ، هوشیاری به طور فزاینده ای کاهش می یابد - در خواب آلودگی و خواب آلودگی ، فرد مبتلا به طور فزاینده ای خواب آلوده می شود ، اما هنوز بیهوش نیست.
در sopor ، precoma و اغماء، با این حال ، بیهوشی به طور فزاینده ای آنقدر عمیق است که فرد مبتلا را نمی توان حتی توسط قوی ترین فرد بیدار کرد درد محرک اختلالات کیفی هوشیاری هستند هذیان و حالت گرگ و میش ، که در آن توهم، اضطراب یا تحریک پذیری ممکن است رخ دهد.
بی هوشی چگونه ایجاد می شود؟
La مغز، با اتصالات عصبی پیچیده ، انحراف کمی از حالت متابولیک طبیعی خود را تحمل می کند. برای نگه داشتن آن کم و بیش ثابت ، مغزی خون جریان ، متابولیسم مغزی و فشاری که در استخوان ما وجود دارد جمجمه در یک سیستم کنترل ظریف تعبیه شده اند که بلافاصله تغییرات را تشخیص داده و به آنها پاسخ می دهد.
وقتی اختلالی در این سیستم رخ دهد ، همه بالاتر است مغز عملکردها - که شامل آگاهی با تمام جنبه های آن است - به نفع عملکردهای محافظتی حیاتی کاهش می یابند و واکنش مانند تنظیم تنفس، ضربان قلب یا اطمینان از یک مورد خاص خون قند سطح: به این ترتیب ، مغز تأخیر زمانی که دیگر نمی توان از زنده ماندن اطمینان حاصل کرد و آسیب های جبران ناپذیری به مغز و بدن وارد می شود.
