در بیماری هایی مانند گلوکوم، فشار داخل چشم بسیار افزایش می یابد. در آلمان بیش از 900,000 نفر از این بیماری رنج می برند ، اگرچه احتمالاً تعداد موارد گزارش نشده بسیار بیشتر است. این منجر به آسیب به عصب باصره، که فقط با بررسی منظم فشار داخل چشم قابل پیشگیری است.
فشار داخل چشم چیست؟
فشار در چشم (تنشی) از اهمیت زیادی برخوردار است. فشار داخل چشم نیز نامیده می شود ، فشار فیزیکی اعمال شده بر دیواره داخلی چشم را نامیده می شود. با خروج و ورود طنز آبی در چشم تنظیم می شود. درون غشای چشم میانی شکل می گیرد - دقیق تر ، در بدن مژک - آب مایع از طریق مجرا وارد چشم می شود شاگرد و فشار داخل چشم را در آنجا تنظیم می کند. معمولاً مقدار طبیعی بین 10 تا 21 میلی متر جیوه است. با اصطلاحاً تونومتری ، پزشک می تواند فشار را تعیین کند و بنابراین تصمیم می گیرد که آیا در محدوده متوسط است یا خیر. اصطلاح تونومتری توسط متخصصان برای اشاره به روشهای مختلف اندازه گیری استفاده می شود. از جمله این موارد ، به عنوان مثال ، تونومتری غیر تماسی است که در آن قرنیه با کمک انفجار هوا صاف می شود. بسته به مقاومت ، می توان فشار داخلی چشم را تعیین کرد. پزشکان باتجربه با برآورد مقدار دقیق حداکثر 2 میلی متر جیوه را بدست می آورند. فشار ناچیزی به چشم بسته وارد می شود. با این حال ، فشار داخل چشم در طول روز نوسان دارد ، به همین دلیل اندازه گیری منظم در صورت شکایت مفید است.
آناتومی و منشا
بدن مژگانی بین آن قرار دارد جنس زنبق و سوسن و لنز اپیتلیوم از بدن مژگانی مسئول تشکیل شوخ طبعی تنظیم کننده آب است. اپیتلیوم اصطلاحی است که پزشکان برای توصیف لایه های بافت و سلولها استفاده می کنند. این جایی است که شوخ طبعی آبی به محفظه قدامی چشم بین بین وارد می شود جنس زنبق و سوسن و لنز بیشتر آن از طریق محفظه ها و کانال ها به داخل سیستم وریدی اپیزولرال می ریزد. میزان شوخ طبعی فشار موجود در چشم را تعیین می کند و بنابراین مسئول تراز شدن گیرنده های نوری در چشم است. تنظیم نادرست فشار داخل چشم می تواند رهبری به چشم آسیب برساند. به عنوان مثال ، فشار داخل چشم ثابت بیش از 21 میلی متر جیوه برای مضر است عصب باصره، که پشت شیشه قرار دارد و وظیفه انتقال اطلاعات به آن را دارد مغز.
عملکرد و وظایف
فشار داخلی چشم نقش مهمی در دید واضح دارد. این یک عملکرد مهم در پردازش پیچیده تصاویر است. فشار مسئول حفظ فاصله ثابت بین لنز ، شبکیه و قرنیه است و سطح قرنیه را منحنی می کند. بنابراین شکل مشخصی به آن می دهد و آن را برای همیشه حفظ می کند. اگر فشار در محدوده طبیعی باشد ، عصب باصره بنابراین می تواند تصاویر ضبط شده را به مغز، جایی که آنها بیشتر پردازش می شوند. بیماری های زاویه اتاق رهبری به این واقعیت است که عرضه اتاق آب آشفته است فشار داخل چشم افزایش می یابد و در نتیجه آسیب ایجاد می کند. بنابراین ، مکانیسم های داخل و اطراف چشم با هم تعامل دارند و برای دید واضح به یکدیگر بستگی دارند.
بیماری
علاوه بر بیماری های زاویه محفظه ، افزایش خروج طنز آبی نیز می تواند رهبری به عدم تعادل. اگر شوخ طبعی آبی بیشتر از حد چشم تخلیه شود ، فشار داخل چشم افزایش می یابد. هر فرد تحمل تنش شخصی دارد که با آن می توان کمی افزایش فشار داخل چشم را تحمل کرد. این محدودیت ها فردی است. اگر افزایش فشار برای مدت زمان طولانی ادامه یابد و همچنان افزایش یابد ، انتظار می رود آسیب شدید به عصب بینایی وارد شود. از طرف دیگر ، حتی یک مقدار طبیعی نیز می تواند منجر به آن شود گلوکوم. این مربوط به کاهش سطح تحمل شخصی است و باید به طور جداگانه با یک متخصص پزشکی تعیین شود. برای ارزیابی همه گلوکوم ها ، مهم است که نه تنها توجه به فشار داخل چشم ، بلکه رسیدگی به شکایات بیمار نیز ممکن است باشد. معاینات منظم از 40 سالگی توصیه می شود ، زیرا تعدادی وجود دارد عوامل خطر که باعث افزایش فشار داخل چشم و در نتیجه ایجاد گلوکوم. هرچه فشار بیشتر باشد ، خطر آسیب دائمی عصب بینایی و ایجاد گلوکوم نیز بیشتر خواهد بود. اگر بیماران فشار داخل چشم را افزایش دهند اما هیچ تغییری در عصب بینایی ایجاد نکنند ، متخصصان این مورد را چشمی می دانند فشار خون. اتفاقاً هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد خون فشار و فشار داخل چشم. از طرف دیگر ، دامنه و درمان روزانه مشابه است. فشار داخل چشم معمولاً در صبح بیشتر است. با این حال ، این مقادیر راهنما در بیماران گلوکوم لغو می شود. درمان را می توان به روش های مختلف انجام داد. از یک طرف می توان تولید شوک آبی را افزایش داد ، از طرف دیگر تنظیم جریان نیز امکان پذیر است. در اکثر موارد ، با استفاده از دارو ، عادی سازی یا تنظیم جریان خروجی و جریان آب مایع حاصل می شود. قطره چشم برای این منظور قطره ضد گلوکوماتوز نامیده می شود. علاوه بر این ، بتا-بلاکرها نیز با موفقیت در برابر افزایش فشار داخل چشم کار می کنند. علاوه بر این ، از داروهای مختلف دیگری مانند آگونیست های آلفا می توان برای کاهش فشار استفاده کرد. علاوه بر این روش ها ، مداخلات جراحی نیز امکان پذیر است. اگر انجام شود حکومت از آمادگی ها هیچ نتیجه ای حاصل نمی شود یا نتیجه نامطلوبی به دست می آورد. در بعضی موارد ، هر دو به طور موازی استفاده می شوند. یکی از احتمالات درمان جراحی ترابکولوتومی است. در این حالت ، زمان عمل معمولاً فقط نیم ساعت است. در حین عمل ، جراح با کاوش در کانال حلقوی آسیب دیده ، جریان خروج طنز آبی را به حالت طبیعی برمی گرداند. گزینه دیگر انواع لیزر درمانی است که برای دستیابی به همان نتیجه طراحی شده است.
