سرخرگهای اولنار و شعاعی دو شریان اصلی را در خود جای داده اند ساعد. هر دو از انشعاب بازویی ناشی می شوند شریان در شیطان بازو. اولنار شریان در امتداد اولنا حرکت می کند تا مچ دست و از طریق تونل کارپ به دست می رسد ، در آنجا اکسیژن رسانی می کند خون به سه انگشت اولنار و قسمت اولنار شاخص انگشت، در میان دیگران است.
شریان اولنار چیست؟
در خمیدگی آرنج ، بازویی شریان (شریان بازویی) به صورت انشعاب به دو شاخه تبدیل می شود ساعد عروق ، شریان اولنار (شریان اولنار) و سرخرگ شعاعی (شریان شعاعی). شریان اولنار ، که از طریق تونل کارپ در مجرای جوش (استخوان اولنار) عبور می کند مچ دست و داخل دست ، اکسیژن رسانی می کند خون به مناطق خاصی از ساعد، انگشتان اولنار و بخشی از شاخص انگشت. در مسیر خود از شیار آرنج به انگشتان اولنار ، در کل پنج شاخه اصلی از شریان منشعب شده و مناطق خاصی از بازو را تأمین می کنند. در مچ دست، شاخه ای از شریان اولنار با شاخه ای از آن ارتباطات آناستوموز ایجاد می کند سرخرگ شعاعی. این باعث ایجاد یک سیستم پشتیبان گیری بین شریان های اولنا و رادیال می شود. اگر یک گلوگاه در هر یک از رگ ها ایجاد شود یا جریان کاملاً مسدود شود ، شریان بدون انسداد می تواند به تأمین کمک کند خون تا حدی و به عنوان پشتیبان مجازی عمل می کند.
آناتومی و ساختار
از انشعاب شریان بازویی در شیار بازو ، دو شریان بازو ادامه می یابد ، شریان اولنار و سرخرگ شعاعی. در مسیر خود در امتداد جناغ و در ناحیه مچ دست از طریق تونل کارپ ، در مجموع پنج شاخه اصلی منشعب می شوند تا مناطق مربوطه را با اکسیژن-خون غنی در ناحیه کارپوس ، شریان اولنار شبکه اصلی تأمین قوس کف کف (arcus palmaris superficialis) را تشکیل می دهد. شریان اولنار متعلق به نوع شریان های عضلانی است که به طور فعال تحت تأثیر قرار می گیرند فشار خون مقررات. در وسط مجموع سه دیواره رگ ، محیط tunica ، فیبرهای عضلانی صاف و همچنین الاستیک و وجود دارد کلاژن الیاف رشته های عضلانی محیط را به صورت حلقه مانند و تا حدی مورب مانند حلقه مانند ، شبیه سیم پیچ های یک فنر حلزونی کشیده ، محاصره می کنند. عضله صاف شریان اولنار به طور رویشی توسط سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک کنترل می شود. فشار هورمون و سایر انتقال دهنده های عصبی باعث انقباض رشته های عضلانی صاف می شوند و در نتیجه باعث کاهش لومن یا انقباض عروقی رگ ها در شرایط استرس زا و در حین ورزش شدید می شوند. این منجر به افزایش در می شود فشار خون. پاراسمپاتیک سیستم عصبی با مهار فشار هورمون. در مقابل عروق عضلانی ، بزرگ است عروق نزدیک به قلب، مانند آئورت ، فقط تأثیر منفعلی بر روی دارند فشار خون زیرا محیط آنها عمدتا از الیاف الاستیک تشکیل شده است. الیاف الاستیک باعث محکم شدن می شود حجم انبساط در مرحله فشار سیستولیک بطن ها ، به طوری که قله های فشار خون صاف شده و فشار باقی مانده لازم (دیاستولیک) در مرحله بعدی حفظ شود تمدد اعصاب فاز زیرا دیواره های الاستیک بزرگ است عروق دوباره قرارداد ببندید
عملکرد و وظایف
وظیفه اصلی شریان اولنار تأمین خون اکسیژنه به بافتهای خاصی از آرنج ، بازو و دست است. خون اکسیژن دار از خون حاصل می شود گردش خون ریوی و از طریق مایع وارد آئورت می شود دهلیز چپ و بطن از شاخه های آئورت سرخرگ بازو ، که به نوبه خود به شریان های اولنار و شعاعی منشعب می شود. طرف شریانی مویرگی سیستم توسط شریانهایی که از شریان اولنار منشعب می شوند تأمین می شود و خودشان معمولاً منشعب بیشتری دارند. شریان اولنار علاوه بر عملکرد تأمین اولیه ، همراه با سایر شریانهای عضلانی در کنترل فعال فشار خون نیز مشارکت می کند. عروق ، که دیواره عروق آنها عمدتا از فیبرهای عضلانی صاف تشکیل شده است ، به برخی از انتقال دهنده های عصبی واکنش انقباضی و فشار هورمون، به طوری که لومن از عروق همچنین منقبض می شود و باعث افزایش فشار خون می شود. هنگامی که مواد پیام رسان و هورمونهای کنترل توسط پاراسمپاتیک مجدداً جذب می شوند ، نتیجه عکس این است سیستم عصبی. تأثیر و کنترل فشار خون تا حد زیادی رویشی ، یعنی بیهوش است. مشارکت در کنترل فشار خون به دیواره های رگ سالم و الاستیک و کنترل هورمونی سمپاتیک و پاراسمپاتیک سالم نیاز دارد.
بیماری
بیماری ها یا شرایطی که منحصراً بر شریان اولنار تأثیر می گذارند مشخص نیست. با این حال ، شریان اولنار می تواند تحت تأثیر اختلال عملکرد قرار گیرد ، و سایر عروق از نوع عضلانی نیز می توانند تحت تأثیر این اختلال قرار گیرند. در واقع ، انقباضات محلی لومن شریان رخ می دهد ، اصطلاحاً تنگی. بسته به شدت آنها رهبری به کاهش عرضه در شریانهای پایین دست و منشعب و در نتیجه به مقدار کمتری از قسمتهای بافتی تعریف شده. شایعترین دلیل تشکیل تنگی رسوبات ، به اصطلاح پلاک ، در دیواره رگ است. پلاک ها می توانند تا داخل لومن امتداد یافته و باعث تنگی یا حتی کامل شدن شوند انسداد. در موارد دیگر ، واکنش های التهابی از سیستم ایمنی بدن همچنین می توانید رهبری به تجمع اریتروسیت ها که به ترومبوس تبدیل شده و شریان را به شکل عروق مسدود می کند ترومبوز. اگر چنین ترومبی در جای دیگری از بدن ایجاد شود - به عنوان مثال ، در قلب - می تواند با جریان خون شسته شود و به طور تصادفی در شریانی قرار گیرد که سطح مقطع آن به طور قابل توجهی کوچکتر از ترومبوس باشد. در این حالت ، آمبولی حاضر است. اثرات عروقی انسداد by ترومبوز or آمبولی بسیار شبیه هستند فقط در موارد بسیار نادر شریان اولنار تشکیل می شود آنوریسم، برآمدگی شریان که معمولاً در اثر آسیب به آن ایجاد می شود رگ. سپس ضایعه درگاه ورود خون برای ورود خون بین دیواره داخلی و میانی رگ را تشکیل می دهد.
