به عنوان بیرونی ترین لایه از پوست، اپیدرم مرز بین بدن و جهان خارج را تشکیل می دهد. این در درجه اول به عنوان یک سپر محافظ در برابر موجودات مهاجم و بیماری زا عمل می کند.
اپیدرم چیست؟
نمودار شماتیک که آناتومی و ساختار اپیدرم را نشان می دهد. برای بزرگنمایی کلیک کنید. واژه اپیدرم از واژه یونانی epi (over) و dermis (مشتق شده است)پوست) ، و به بیرونی ترین لایه پوست در مهره داران اشاره دارد. مجاری دفع کننده عرق و غدد سباسه به این لایه سطحی خاتمه می یابد پوست. ترشح آنها مسئول مرطوب کننده و روان کننده پوست است. اپیدرم شامل نمی شود اعصاب و عروق، به همین دلیل است که آسیب های این لایه پوستی نه صدمه می زند و نه خونریزی می کند. مواد مغذی با جریمه تامین می شود خون عروق از لایه زیرین پوست ، درم (پوست چرمی). اپیدرم لایه ای از پوست است که می تواند تحت تأثیر محصولات آرایشی قرار گیرد. تأثیر تک تک محصولات می تواند باشد گردشبسته به ویژگی های آنها ، تقویت ، تقویت یا محافظت از سلول ها.
آناتومی و ساختار
از نظر کالبدی ، اپیدرم از داخل به پنج لایه زیر تقسیم می شود:
- لایه پایه (قشر پایه)
- لایه سلولی خاردار (stratum spinosum)
- لایه گرانولی (stratum granolosum)
- لایه براق (stratum lucidum)
- لایه شاخی (لایه شاخی)
در بیشتر قسمتها (حدود 90) ، اپیدرم از سلولهای به اصطلاح کراتینوسیت تشکیل شده است-سلولهای شاخ ساز. این نوع سلولی کراتین تولید می کند و در طی فرایند قرنیزاسیون از سلولهای پایه در عمیق ترین تا سلولهای شاخدار هسته ای در بیرونی ترین لایه اپیدرم متمایز می شود. این روند حدود 4 هفته طول می کشد - بنابراین اپیدرم هر ماه خود را تجدید می کند. هنگامی که در بالاترین لایه قرار می گیرند ، سلولها دوباره به تدریج از بین می روند و با لمس یا شستشو به صورت پوسته های ریز پوست از پوست جدا می شوند. در حین بسته شدن زخم ، سلولهای جدید پوستی از لایه پایه تشکیل می شوند ، که سپس به آرامی روی زخم ترمیم کننده مهاجرت می کنند. انسجام بین کراتینوسیت های فردی توسط دسموزها (ساختارهای چسبندگی سلولی) ایجاد می شود. آنها باعث تثبیت پیوند سلولی در برابر نیروهای برشی و کششی می شوند.
عملکرد و وظایف
اپیدرم به عنوان بیرونی ترین لایه پوست ، پوشش محافظ فوری در برابر محیط را تشکیل می دهد. با توجه به تراکم متراکم سلولهای این لایه ، میکروارگانیسمها معمولاً با یک مانع غیرقابل عبور روبرو هستند. ملانوسیت ها نیز در اپیدرم تعبیه شده اند. این سلولها رنگدانه را تولید می کنند ملانین، که رنگ پوست ما را می دهد و از نفوذ به لایه های عمیق پوست در معرض خطر جلوگیری می کند تابش UV. این امر سلول ها را در برابر آن محافظت می کند سوزش و تغییر DNA علاوه بر این ، اپیدرم دارای عملکرد زیر است: به دلیل برجستگی بیشتر ، می تواند با بارهای مکانیکی قوی تر سازگار شود. این منجر به ضخامت بسیار متغیر اپیدرم می شود. به عنوان مثال ، در ناحیه کف پا ، ضخامت اپیدرم تا 2 میلی متر است ، در حالی که در ناحیه پلک ها معیارهای فقط در حدود 0.05 میلی متر در دنیای گیاهان ، برگها دارای اپیدرم نیز هستند. در اینجا نیز آنها بافت بسته به خارج را تشکیل می دهند و همچنین وظیفه حفاظت از بافت زیرین گیاه را بر عهده دارند.
بیماری ها و بیماری ها
اصطلاح اپیدرمولیز بولوسا گروهی از بیماریهای ارثی پوستی را توصیف می کند که اساساً با شکنندگی اپیدرم مشخص می شوند. به دلیل ضعف بافت همبند بین اپیدرم و درم زیرین ، تاول هایی در پوست در پاسخ به مکانیکی جزئی ایجاد می شود فشار. این می تواند بسیار دردناک باشد و همچنین می تواند در غشاهای مخاطی داخل بدن (به عنوان مثال ، در اطراف دهان) بسته به نوع ، آثار بیماری از نقص جزئی تا ناتوانی شدید یا حتی مرگ کودک متفاوت است. زرد زخم contagiosa (لاتین impetere = حمله ، contagiosus = مسری) یک داروی بسیار التهابی ، چرکی است التهاب اپیدرم این بیماری بیشتر در نوزادان و کودکان شایع است. مترادف این اصطلاح عبارت است از "چرک گلسنگ "،" گلسنگ آسیاب "یا" بثورات کشیدن ". اساساً ، بین انواع تاول های کوچک و تاول های بزرگ تمایز قائل می شویم-هر دو شکل عمدتا در صورت شروع می شوند. لکه های قرمز در اینجا ایجاد می شوند ، که به سرعت تبدیل به تاول های پر از مایع آبکی می شوند. پس از خشک شدن ، پوسته های زرد مشخصی ایجاد می شود. درمان با محلی است آنتی بیوتیک نرم افزار.
