مایکوپلاسما پنومونیه یکی از باکتری. میکروب باعث غیرمعمول می شود ذات الریه، در میان بیماری های دیگر.
مایکوپلاسما پنومونیه چیست؟
باکتری مایکوپلاسما پنومونیه از خانواده Mycoplasmataceae است. این بیماری باعث بیماری های مختلفی می شود که اولین و مهمترین آنها غیرمعمول است ذات الریه. عامل بیماری زا نیز می تواند ایجاد کند التهاب از گوش میانی, حنجره، تراکی برونشیت و مننژیت. برای مدت طولانی ، پزشکان و دانشمندان در حال مطالعه غیر معمولی هستند ذات الریه متوجه نبود که مایکوپلاسما پنومونیه باکتری بود. بنابراین ، مایکوپلاسما به اندازه لازم برای تجسم آنها با میکروسکوپ های آن زمان نرسید. فیلترهای باکتری نیز هیچ تاثیری در میکروب ها. به همین دلیل ، در آن زمان به Mycoplasma pneumoniae نام "عامل ایتون" داده شد.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
مایکوپلاسما پنومونیه به طور انحصاری در انسان وجود دارد و در سراسر جهان یافت می شود. انتقال باکتری توسط عفونت قطره. بنابراین ، میکروب به ویژه در مکان هایی که تماس فعال با افراد بیمار وجود دارد ، گسترش می یابد. اینها ممکن است مدارس ، کودکستان ها ، خانه های کودکان ، امکانات نظامی یا جوامع مسکونی باشد. کودکان بین 5 تا 15 سال به ویژه تحت تأثیر آلودگی به مایکوپلاسما پنومونیه قرار می گیرند. با اندازه متوسط 0.1 تا 0.6 میکرومتر ، مایکوپلاسما پنومونیه یکی از کوچکترهاست باکتری. این میکروب به هر دو DNA و RNA مجهز است. گرچه مایکوپلاسما اساساً به عنوان انعطاف پذیر طبقه بندی می شود ، مقاومت اسمزی آنها ضعیف است. از آنجا که آنها به دیواره سلول مجهز نیستند ، با رنگ آمیزی گرم نمی توان آنها را تشخیص داد. به همین ترتیب ، درمان با بتا لاکتام آنتی بیوتیک ها تاجگذاری با موفقیت نیستند. اینها فقط در برابر موثر هستند باکتری که دارای دیواره سلولی از جمله یک لایه مورئین است. آنزیم لیزوزیم، که در اندوزوم رخ می دهد ، نیز بی اثر تلقی می شود. به طور معمول ، لیزوزیم به دیواره سلولی باکتری ها حمله کرده و منجر به تخریب آنها می شود. مایکوپلاسما پنومونیه متابولیسم متغیری دارد ، به همین دلیل قادر به سنتز نیست کلسترول. بنابراین باکتری ها نیاز دارند کلسترول از سلول میزبان برای رشد آنها. علاوه بر این ، پاتوژن به سطح خاصی مجهز شده است مولکول ها. اگرچه اینها پیلی نیستند ، اما می توانند به عنوان سیتوآدزین برای اتصال به دستگاه تنفسی عمل کنند اپیتلیوم. عوامل بیماری زایی مانند آنتی ژن های فوق العاده خاص وجود دارد. این ها میتوژن سلول های B و T هستند که تقسیم سلولی از آنها ایجاد می شود. علاوه بر این، اکسیژن رادیکال هایی ایجاد می شوند که باعث آسیب به اپیتلیال می شوند. به دلیل شکل انعطاف پذیر خارجی ، مایکوپلاسما قادر به عبور از فیلترهایی است که باکتری ها معمولاً نمی توانند از آن عبور کنند. این ممکن است که رشد مایکوپلاسما پنومونیه در آزمایشگاه. بعد از حدود دو تا هشت روز ، میکروب به اصطلاح کلنی تخم مرغ سرخ شده تولید می کند. مایکوپلاسما پنومونیه بسیار مسری در نظر گرفته می شود. در بدن انسان ، باکتری مانند انگل عمل می کند و خود را به سلولهای اپیتلیال ریه ها ، مژه مژه مجهز می کند. از طریق برخی ساختارهای پروتئینی ، مایکوپلاسم به مژکهای متحرک متصل می شود و به پایین ریشه آنها می لغزد. در این مرحله ، تکثیر عوامل بیماری زا آغاز می شود. H2O2 (هیدروژن پراکسید) توسط مایکوپلاسما پنومونیه تولید می شود. به عنوان هیدروژن پراکسید به سلولهای مژه دار نفوذ می کند اپیتلیوم، می تواند به آنها آسیب برساند. به همین دلیل ، مخاط و سایر مواد به طور ناکافی از ریه ها خارج می شوند. علاوه بر این ، مایکوپلاسما کار سیستم دفاعی بدن انسان را دشوارتر می کند و همچنین می تواند خود را در برابر آن محافظت کند. به این ترتیب ، بقای طولانی تر از میکروب ها ممکن است. علاوه بر این ، مایکوپلاسما پنومونیه مواد مغذی از دست رفته را از مژک ها تهیه می کند.
بیماری ها و علائم
مایکوپلاسما پنومونیه در افراد سالم یافت نمی شود ، با این وجود می تواند به راحتی منتقل شود و باعث بیماری های مختلف شود. کودکان به ویژه اغلب از ذات الریه غیرمعمول یا بینابینی رنج می برند. در بیشتر موارد ، اما فقط یک نوع خفیف وجود دارد گلو درد. بنابراین معمولاً تشخیص داده نمی شود. بعد از عفونت با مایکوپلاسما پنومونیه ، حدود 10 تا 20 روز طول می کشد تا اولین علائم ایجاد شود. اینها شامل ، قبل از هر چیز ، یک دردناک سرفه با کمی خلط, تبو سردرد، علائم فقط به آرامی پیشرفت می کنند. با پیشرفت ، خطر ابتلا به ذات الریه غیرمعمول وجود دارد. بر خلاف ذات الریه معمولی ، پزشک ممکن است هنگام گوش دادن و ضربه زدن به صدای آن متوجه هیچ صدایی نشود قفسه سینه که معمولاً با ذات الریه شنیده می شوند. در برخی موارد ، فقط علائم خفیف یا حتی بدون علائم مشخص است. مایکوپلاسما پنومونیه علاوه بر ذات الریه غیرمعمول باعث بیماری های دیگری می شود. این موارد شامل همولیتیک است کم خونی، تراکئوبرونشیت ، فارنژیت (گلو التهاب)، ماهیچه درد، و اریتم ماکولوپاپیلاری. به طور مشابه ، بیماری های عصبی ، برخی از آنها شدید ، ممکن است رخ دهد. کارشناسان پزشکی همچنین شک دارند که بین عفونت مایکوپلاسما پنومونیه و آسم برونش. برای تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه در بدن بیمار ، مواد از آن بدست می آید خلط یا ترشحات نای. علاوه بر این ، تشخیص آنتی بادی توسط الایزا یا واکنش تثبیت مکمل (CFT) امکان پذیر است. درمان بیماری ناشی از مایکوپلاسما پنومونیه معمولاً توسط حکومت از تتراسایکلین ها مانند داکسی سایکلین. کودکان معمولاً دریافت می کنند ماکرولیدها مانند اریترومایسین. در تضاد، سفالوسپورین ها or پنی سیلین برای درمان مناسب نیستند زیرا مایکوپلاسما دیواره سلولی ندارد.
