برنامه های لوله گذاری

تراشه داخلی لوله گذاری (که اغلب به معنای باریک تر به لوله گذاری تبدیل می شود) قرار دادن یک لوله تراشه (ETT ؛ به اختصار لوله نامیده می شود ؛ این تنفس لوله ، یک کاوشگر پلاستیکی توخالی) به داخل نای (تورم). لوله گذاری در طول مورد نیاز است بیهوشی یا دیگری در شرایط اضطراری برای ایمن سازی راه هوایی.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • خطر آسپیراسیون - خطر ابتلا به استنشاق of معده فهرست.
  • شرایط اضطراری با افراد بیهوش مانند قلبی ریوی احیا.
  • بیهوشی عمومی (بیهوشی لوله گذاری (ITN))

قبل از لوله گذاری

  • قبل از عمومی تعیین کنید بیهوشی آیا برنامه ریزی شده لوله گذاری ممکن است دشوار باشد مهمترین سوالی که باید بپرسید: آیا بیمار قبلاً در عمل با مشکل روبرو شده است؟
  • انجام "بالا لب آزمایش نیش ، "یعنی تعیین اینکه آیا بیمار می تواند قسمت فوقانی را گاز بگیرد یا خیر لب با دندانهای برش پایین تر؟ اگر بیمار نتواند ، لوله گذاری بسیار دشوار است.

روش

القا کردن بیهوشی، یك خواب آور (كمك به خواب) و یك شل كننده عضله با سرعت عمل (شل كننده عضله) به صورت داخل وریدی (به داخل) تزریق می شود رگ) هنگامی که بیمار خواب بود ، از طریق ماسک صورت تهویه می شود ، احتمالاً توسط لوله حنجره (گودل) / نازوفارنکس (وندل) پشتیبانی می شود. این ماسک متوسط تهویه مانع از افت بیش از حد می شود اکسیژن اشباع طبق یک مطالعه ، افزایش ترس در آسپیراسیون رخ نداده است. اگر بیمار بتواند به خوبی تهویه شود ، حنجره با کمک حنجره (دستگاه مشاهده حنجره) تجسم می شود. سپس لوله (تنفس لوله) را می توان به داخل نای وارد کرد (تورم) تحت تجسم هنگامی که این لوله در جای خود قرار گرفت ، با یک کاف بادی (کاف بلوک) در نای مهر و موم می شود. با دور شدن از روش نشان داده شده در بالا ، در آنچه به عنوان القای توالی سریع شناخته می شود (RSI ، "توالی سریع القای بیهوشی") ، متوسط تهویه اگر بیمار نباشد انجام نمی شود خشک دهن، خونریزی در دستگاه گوارش فوقانی (دستگاه گوارش) یا جاذبه وجود دارد (بارداری) هدف از این شکل القای بیهوشی جلوگیری از آسپیراسیون است (استنشاق of معده فهرست). روش های زیر را می توان تشخیص داد:

  • لوله گذاری دهانه رحم - قرار دادن لوله (تنفس لوله) از طریق دهان.
  • لوله بینی از راه بینی - قرار دادن لوله از طریق بینی.
  • لوله گذاری فیبروپتیک - در این مورد ، تحت بیهوشی موضعی (بی حسی موضعی) با کمک برونکوسکوپ (آندوسکوپی انعطاف پذیر برای ریه آندوسکوپی) ، لوله تحت دید آندوسکوپی به داخل نای وارد می شود. پس از لوله گذاری موفقیت آمیز ، در صورت لزوم ، لوله توسط یک گوه گزنده محافظت می شود.

اشکال دیگر تهویه

  • ماسک تهویه - برای بیهوشی پل زدن یا کوتاه مدت.
  • دستگاه های راه هوایی سوپراگلوت (SGA) - پایان آنها بالاتر از گلوت است. موارد مصرف: برای ایمن سازی راه هوایی در هنگام قطع لوله لوله تراشه. مزیت: در اولین تلاش اغلب موفقیت آمیز است نقطه ضعف: مجاری هوایی از جذب محتوای معده محافظت نمی شوند. توجه: محافظت در برابر آسپیراسیون به طور قابل توجهی پایین تر از لوله تراشه است. SGA ها عبارتند از:
    • ماسک حنجره (ماسک حنجره) - برای روش های کوتاه مدت بدون عارضه خشک دهن اشخاص حقیقی.
    • لوله حنجره (LT ؛ Combitube).

عوارض احتمالی

  • پنومونی آسپیراسیون / ذات الریه (پنومونی) ناشی از استفراغ محتوای معده یا سایر مواد وارد ریه ها (در حین لوله گذاری در بخش اورژانس) (8٪)
  • خونریزی در دهان / گلو
  • زخم های طناب صوتی (زخم های طناب صوتی)
  • طناب صوتی گرانولوم - نئوپلاسم خوش خیم.
  • آسیب طناب صوتی
  • آسیب های نای - آسیب به نای.
  • صدمات دهانی / حلقی - از جمله مرتبط با LT زبان ورم.
  • آسیب به دندان
  • زبان یا حلق ("تأثیر بر گلو (حلق)") تورم و ورم گلوتيک (تورم حاد (ادم) حنجره مخاط) با استفاده از لوله حنجره در بیمارستان قبل از بیمارستان (اغلب به دلیل مسدود شدن بیش از حد بادکنک های کاف).

یادداشتهای بعدی

  • اندازه لوله تراشه داخلی ETT): زنان و مردان کوچک اغلب با لوله ای خیلی بزرگ (که به عنوان 1 میلی متر بزرگتر از قطر توصیه شده) لوله گذاری می شوند. نویسندگان اندازه های زیر را توصیه می کنند:
    • بیماران زن با قد متوسط ​​(1.63/6.0 متر): ETT 6.5-XNUMX میلی متر.
    • بیماران مرد با متوسط ​​قد (1.77 متر): ETT 7.0-7.5 میلی متر
  • برای لوله گذاری ، موقعیت یابی با سر افزایش باعث پیش اکسیژناسیون (غنی سازی پیشگیری با اکسیژن قبل از توقف تنفسی ناشی از آن) ، مشاهده گلوت (دستگاه برابر صوتی با غضروف های ستاره ای همراه و گلوت مرتبط) را تسهیل می کند و خطر وقوع عوارض جانبی را کاهش می دهد. بالاترین میزان موفقیت برای لوله گذاری موفقیت آمیز در اولین تلاش با بالا آمدن بالای بدن مشاهده شد - در 45 درجه و بالاتر ، میزان موفقیت در 85.6٪ بالاترین بود.
  • بیمارانی که لوله گذاری شدند ("قرار دادن یک لوله توخالی در نای") در عرض 15 دقیقه در محیط داخل بیمارستان به دلیل توقف قلب مرگ و میر (مرگ و میر) بالاتری نسبت به بیماران شاهد غیر انتوباتال داشت (16.4٪ در مقابل 19.4 this) ، این نیز برای نتیجه عملکرد خوب (= حداکثر کسری عصبی متوسط) (10.6 v در مقابل 13.6) درست بود. گروهی از بیماران که در ابتدا ریتم تکان دهنده ای داشتند ، زنده ماندن بهتر بدون لوله گذاری را نشان دادند (39.2٪ در مقابل 26.8).
  • دیسفاژی (دیسفاژی) پس از لوله گذاری (برداشتن لوله) بیماران با ICU با تهویه مکانیکی تعداد قابل توجهی از بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد (12 ، 4٪) و یک پارامتر پیش آگهی مستقل از مرگ و میر 28 و 90 روز است.
  • حلق مربوط به لوله گذاری بعد از عمل درد با استفاده از کورتیکواستروئید که به صورت موضعی بر روی لوله اعمال می شود ، در مقایسه با گروه کنترل بدون درد ، به طور قابل توجهی کاهش می یابد. کورتیکواستروئیدهای موضعی از نظر حلق نیز عملکرد بهتری دارند درد در مقایسه با محلی اعمال شده است لیدوکائین. با تعدادی که برای درمان سه مورد نیاز است ، نتایج نشان می دهد که یک اثر پیشگیرانه خوب وجود دارد.
  • کمک راه هوایی سوپراگلوت (SGA) با لوله حنجره در بیماران مبتلا به شرح زیر است توقف قلب در مقایسه با گروه دریافت کننده لوله تراشه از نظر بقا در 72 ساعت: لوله حنجره در 275 از 1,505 بیمار (18.3 درصد) در مقابل 230 تراشه از 1,499 بیمار. اختلاف مطلق 2.9/95 درصد با فاصله اطمینان 0.2 درصد از 5.6/XNUMX تا XNUMX/XNUMX درصد معنادار بود ، بدین معنی که لوله حنجره از نظر فنی نتیجه بهتری داشت.
  • با توجه به تجزیه و تحلیل داده های بیمارستان از یک مرکز تروما در ایالات متحده ، به نظر می رسد لوله گذاری در بخش اورژانس هیچ فایده ای جز افزایش خطر ابتلا به توقف قلب 8 برابر