درمان | برفک دهانی برای کودک

درمان

دهان زخم در نوزادان معمولاً مسئله ای بی خطر است. با این وجود ، باید یک درمان مناسب برای کاهش علائم کودک و جلوگیری از عفونت سیستمیک آغاز شود. برای برفک دهانی ، درمان موضعی (موضعی) با پمادهای ضدمیکوتیک ، ژل ها یا محلول ها معمولاً کافی است.

اینها قارچ را از بین می برند. این درمان ها برای بیماری های قارچی حاوی مواد موثره کلوتریمازول است ، نیستاتین یا سیکلوپیروکس. آنها در مناطق آسیب دیده استفاده می شوند و باید در طی 8-10 روز منجر به بهبودی شوند.

در صورت آلودگی سیستمیک ، درمان خوراکی با فلوکونازول آغاز می شود. اگر قارچ به این ماده فعال مقاوم باشد ، کاسپوفونگین یا آمفوتریسین ب استفاده می شود. در صورت لزوم ، تب-کاهش یا درداز داروهای تسکین دهنده می توان علاوه بر درمان ضد میکروبی استفاده کرد.

باید اطمینان حاصل شود که کودک مایعات کافی می نوشد. با این حال ، نباید از چای بابونه استفاده شود ، زیرا این احتمالاً می تواند تصویر بالینی را بدتر کند. بهداشت خوب نیز مهم است.

اشیایی که کودک در وسایل خود قرار می دهد دهان، مانند پستانک ، همیشه باید به اندازه کافی تمیز شود. به مادران شیرده توصیه می شود برای جلوگیری از برفک دهان در نوزاد ، از پماد ضد میکروس به نوک پستان ها استفاده کنند. عفونت های قارچی به اصطلاح درمان می شوند ضدمیکوت.

اینها داروهایی هستند که در برابر قارچ ها مثر هستند و می توانند آنها را از بین ببرند. در مورد برفک دهانی که هیچ تاثیری نداشته است اعضای داخلی، درمان موضعی (محلی) معمولاً کافی است. والدین معمولاً یک ژل یا محلول از پزشک دریافت می کنند که می توان با آن نواحی آسیب دیده را مالش داد.

این داروها شامل کلوتریمازول ، سیکلوپیروکس یا نیستاتیناینها معمولاً به صورت پماد به دست می آیند. اگر کودک نیز به این بیماری مبتلا است تب، به او همچنین داروی کاهش دهنده تب داده می شود. اگر این یک عفونت سیستمیک است که تأثیر می گذارد اعضای داخلی، مانند روده ها ، درمان سیستمیک آغاز می شود.

به طور معمول ، داروی فلوکونازول برای این امر تجویز می شود. اگر قارچ در برابر این مقاوم باشد ، کاسپوفونگین و در موارد بسیار شدید آمفوتریسین ب استفاده می شود. این داروها به صورت خوراکی تجویز می شوند.

والدین همچنین می توانند مناطق آسیب دیده را با رقیق شده آغشته کنند معشوق تنتور تا زمان مراجعه به پزشک. این می تواند علائم را تا حدودی کاهش دهد ، اما جایگزین درمان کافی نیست. برخی از داروهای هومیوپاتی وجود دارد که برای درمان آن استفاده می شود حفره دهان در بچه ها

با این حال ، منافع آنها از نظر علمی اثبات نشده است و به هیچ وجه نمی تواند منجر به درمان شود. در عوض ، درمان های هومیوپاتی زیر باید به عنوان نوعی اقدامات حمایتی برای درمان دارویی دیده شود دهان عضو.

• بوراکس (سدیم بورات): این ماده معدنی بلوری است.

  In هومیوپاتی، به صورت خوراکی تجویز می شود بوراکس D 6 برای عفونت های قارچی. به طور معمول ، نوزادانی که مصرف می کنند بوراکس بی قرار توصیف می شوند. آنها از نوشیدن امتناع می کنند و نمی خواهند دراز بکشند.

  علاوه بر این ، آنها همیشه به دنبال نزدیک بودن به مادر خود هستند. بچه زبان سفید و زخم است.

• پتاسیم کلراتوم: این داروی هومیوپاتی به صورت گلوله های قدرت D4 ، D6 یا D12 سه بار در روز تجویز می شود و همچنین برای التهاب غشای مخاطی استفاده می شود. رسوبات سفید روشن روی دهان کودک دیده می شود مخاط.
• Mercurius solubilis D12: این محصول در کودکانی استفاده می شود که به طور معمول علائمی مانند فتور سنگ معدن (بوی بد دهان) ، ملتهب دهان مخاط و ریزش شدید