استئوتومی چیست؟
چه زمانی استئوتومی انجام می شود؟
استئوتومی برای اصلاح ناهنجاری استخوان ها و همچنین دندان ها استفاده می شود. اکثر استئوتومی ها روی مفاصل ران، زانو و پا انجام می شود. این مفاصل تحت فشار خاصی قرار می گیرند و موقعیت غیرطبیعی استخوان ها نسبت به یکدیگر می تواند در طول عمر به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف ایجاد شود. پوزیشن های نامناسب نیز می تواند مادرزادی باشد.
استئوتومی: ارتوپدی
- استئوآرتریت
- زانوهای کمانی یا ضربه ای (ناهنجاری واروس یا والگوس)
- طول پاهای مختلف
- پوزیشن های نامناسب پس از شکستگی استخوان، به عنوان مثال در مفصل مچ پا یا زانو
- بونیون (هالوکس والگوس)
استئوتومی: جراحی دندان و فک و صورت
دندان هایی که در ردیف دندان ها قرار ندارند همیشه نمی توانند موقعیت خود را با بریس اصلاح کنند. اگر در فک باقی بمانند، ممکن است التهاب یا آسیب به دندان های همسایه رخ دهد. در چنین مواردی، برداشتن دندان مربوطه یا باقیمانده دندان ضروری است. دلایل معمول جراحی دندان یا دهان برای استئوتومی عبارتند از:
- دندان یا تکه های دندان با موقعیت غیر معمول در فک
- شکستگی دندان بعد از تصادف
- بقایای ریشه در فک قبل از توانبخشی دندان
در حین استئوتومی چه می کنید؟
استئوتومی ارتوپدی لگن
استئوتومی ارتوپدی زانو
استئوتومی ارتوپدی پا برای بونیون.
روش‌های جراحی مختلفی برای درمان بونیون وجود دارد: استئوتومی روسری، استئوتومی شورون، استئوتومی آکین و استئوتومی ویل. این روش ها همچنین در بسیاری از موارد به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا کج شدن انگشت پا اغلب به دلیل ناهنجاری های مختلف در مفاصل انگشتان و پا است.
استئوتومی شورون از همین اصل پیروی می کند، اما در اینجا استخوان متاتارس به جای z شکل به شکل V اره می شود.
اگر علت بونیون افزایش طول استخوان متاتارس باشد، استئوتومی Weil توصیه می شود. در اینجا نیز جراح استخوان متاتارس را برش می دهد. سپس دیسک استخوانی را برای کوتاه کردن استخوان متاتارس برمی دارد.
استئوتومی دندان و فک و صورت
دندان ها از سه قسمت تاج، گردن دندان و ریشه تشکیل شده اند. با ریشه دندان، در فرورفتگی‌های استخوان فک (محفظه‌های دندانی یا آلوئول‌ها) گیر می‌کنند. لثه ها به عنوان بخشی از مخاط دهان، گردن و ریشه دندان و محفظه های دندان را می پوشانند.
استئوتومی در ناحیه فک می تواند به صورت سرپایی و بسته به وسعت با بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود.
هنگامی که دندانپزشک دندان را به اندازه کافی لق کرد، می تواند آن را با استفاده از یک اهرم یا فورسپس از جیب دندان خارج کند. سپس لبه‌های تیز استخوان را خرد می‌کند و لثه را روی جیب دندان خالی می‌بیند.
خطرات استئوتومی چیست؟
به طور کلی، استئوتومی خطرات زیر را شامل می شود، اما به طور کلی می تواند با هر عملی رخ دهد:
- خونریزی حین و بعد از عمل
- عفونت
- @ آسیب به اعصاب، عروق خونی و تاندون ها
- جای زخم غیر زیبایی یا دردناک
- اختلالات ترمیم زخم
خطرات استئوتومی در ارتوپدی
پس از جراحی، پا اغلب متورم می شود و حرکت انگشتان پا به میزان قابل توجهی محدود می شود. تخلیه لنفاوی مفید است تا تورم در سریع ترین زمان ممکن کاهش یابد. عوارض احتمالی نیز عبارتند از:
- نکروز استخوان عمل شده (مرگ سلول ها)
- لیز خوردن یا شل شدن پیچ ها و صفحات درج شده
- استئوآرتریت
- جابجایی مجدد موقعیت مفصل
- طول های مختلف پا پس از استئوتومی در ناحیه زانو و ران
خطرات استئوتومی در جراحی دندان
در جراحی دندان و فک و صورت، مشکلات زیر ممکن است در حین استئوتومی ایجاد شود:
- تخریب تاج های دندان
- دررفتگی مفصل گیجگاهی فکی
- بلع یا استنشاق قطعات دندان
- شکستگی فک پایین
- @ جابجایی مجدد موقعیت مفصل
بعد از استئوتومی چه نکاتی را باید در نظر بگیرم؟
استئوتومی ارتوپدی
در صورت درد زخم در روزهای اول پس از جراحی، پزشک ممکن است در صورت لزوم یک داروی مسکن تجویز کند. پانسمان زخم هر دو روز یکبار تعویض می شود. علاوه بر این، پزشک شما در هفته اول پس از استئوتومی و به مدت چهار هفته بعد از آن، از مفصل عمل شده عکسبرداری با اشعه ایکس می گیرد تا وضعیت مناسب مفصل را بررسی کند.
