تجزیه و تحلیل بخش منجمد | بافت شناسی

تجزیه و تحلیل بخش منجمد

این امر در صورتی ضروری است که جراح برای تصمیم گیری در مورد روند عمل به اطلاعاتی در مورد بافت برداشته شده در حین عمل نیاز داشته باشد. به عنوان مثال ، یک تومور بدخیم کوچک از آن خارج می شود کلیه. اکنون یک برش سریع مورد نیاز است تا ببینید آیا تومور به طور کامل برداشته شده است یا هنوز مقادیر زیادی از بافت بدخیم در لبه های نمونه های بافت وجود دارد.

در پایان ، نتیجه معاینه بخش منجمد ، روند عمل و برنامه درمانی بیشتر بیمار را تعیین می کند. معاینه بخش منجمد چگونه کار می کند؟ ظرف 10 دقیقه با انجماد در -20 درجه سانتیگراد بافت تثبیت می شود ، سپس برشی به ضخامت 5 - 10 میکرومتر بر روی میکروتوم به اصطلاح ایجاد می شود. این را روی یک سرسره ، یک صفحه شیشه ای کوچک قرار می دهند و به سرعت لکه دار می کنند. در پایان ، یافته ها زیر میکروسکوپ بررسی شده و می توان نتیجه را بلافاصله به اتاق عمل ارسال کرد.

روش های رنگ آمیزی

در طول 120 سال گذشته بسیاری از روشهای رنگ آمیزی بافت شناسی ایجاد شده است. ساختارهای سلولی و بافتها بر اساس واکنش رنگی با عوامل رنگ آمیزی به سلولهای بازوفیل ، اسیدوفیل و نوتروفیل تقسیم می شوند. علاوه بر این ، ساختارهای آگروفیلی و هسته ای نیز وجود دارد.

بازوفیلیک هر آنچه را که شامل یک گروه اسیدی است و با یک رنگ اساسی رنگ آمیزی می شود (به عنوان مثال هماتوکسیلین یا متیلن بلو) رنگ آمیزی می کند. ساختارهایی که اسید دوست هستند اساسی هستند و بنابراین می توانند با فرسایش یا اسید فوکسین (رنگهای اسیدی) رنگ آمیزی شوند. اینها شامل سیتوپلاسم و کلاژن الیاف

اجزای نوتروفیل یا لیپوفیل نمی توانند با یک رنگ اسیدی یا یک رنگ اساسی واکنش دهند و بنابراین نمی توانند رنگ آمیزی کنند. اجزای آغروفیلیک می توانند یونهای نقره را متصل کرده و آنها را به نقره اساسی تبدیل کنند. یک واکنش هسته ای (هسته = هسته سلول ، هسته سلول دوست) واکنش رنگی از هسته های فلسفی در هسته سلولاینها مواد اتصال دهنده DNA یا اساسی هستند که به اسیدهای نوکلئیک متصل می شوند.

امروزه ، روشهای رنگ آمیزی شیمیایی آزمایش شده با روشهای ایمونولوژیک تکمیل شده است. واکنش آنتی ژن - آنتی بادی در این روش برای تشخیص برخی از خصوصیات سلول استفاده می شود. سپس می توان با یک تکنیک پیچیده واکنش را مشاهده کرد.

روشهای رنگ آمیزی غالباً استفاده شده عبارتند از: رنگ آمیزی HE = رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین: هماتوکسیلین ، یک رنگ طبیعی ، تمام ساختارهای آبی را لکه دار می کند ، که بازوفیل هستند (= دوستدار پایه) و بنابراین اسیدی هستند ، مانند DNA ، هسته سلول ، ریبوزومهااز طرف دیگر ، ائوزین به صورت مصنوعی تولید می شود. ائوزین اگر اسیدوفیل (= اسید دوست) یا اساسی باشد ، به تمام ساختارهای سلولی رنگ می زند.

La پروتئین ها از سیتوپلاسم ، میتوکندریو کلاژن در میان آنها هستند. رنگ آمیزی آزان: از حروف اول هر دو رنگ تشکیل شده است ، آزوکارمین G و نارنجی طلایی آبی آنیلین: این لکه ها را لکه دار می کند هسته سلول و فیبرهای عضلانی قرمز و سیتوپلاسم مایل به قرمز است. کلاژن و الیاف مشبک در این رنگ آمیزی کبود می شوند.

برای رنگ آمیزی از لکه Giemsa (آبی لاجوردی-ائوزین-متیلن آبی Giemsa) استفاده می شود خون لکه های سلولی هسته سلول را می توان با واکنش رنگ بنفش به راحتی تشخیص داد. سیتوپلاسم رنگ مایل به آبی دارد.

در رنگ آمیزی الاستیکا (resorcinol-fuchsin-orcein) ، تمام الیاف الاستیک به رنگ بنفش سیاه نشان داده شده اند. روش رنگ آمیزی van Gieson با این واقعیت مشخص می شود که ابتدا رنگ آمیزی با هماتوکسیلین انجام می شود. سپس از اسید پیکریک فوکسین (میکرو فوکسین) یا اسید پیکریک تیازین استفاده می شود.

در پایان ، هسته های سلول قهوه ای سیاه تیره به نظر می رسند ، سیتوپلاسم نسبتاً قهوه ای روشن به نظر می رسد. ضد رنگ آمیزی با تیازین اسید پیکریک ، فیبرهای الاستیک و بافت عضلانی را به رنگ زرد نارنجی و الیاف کلاژن را به رنگ قرمز لکه دار می کند. در رنگ آمیزی تریکروم طبق ماسون-گلدنر ، اندازه مولکول رنگ مهمترین عامل در روش رنگ آمیزی است.

هماتوکسیلین آهن معمولاً با سه رنگ اضافی یعنی روباه اسیدی ، نارنجی G و سبز روشن استفاده می شود. کلاژن می کند بافت همبند و موکوس سبز ، هسته سلولهای آبی سیاه ، سیتوپلاسم قرمز ، عضلات قرمز کمرنگ و قرمز خون سلول ها (اریتروسیت ها) نارنجی-قرمز علاوه بر این ، یک رنگ آمیزی گرم وجود دارد که برای تمایز عمل می کند باکتری.

گرم مثبت باکتری رنگ آبی و باکتریهای گرم منفی قرمز رنگ شده است. رنگ آمیزی Ziehl-Neelsen نیز برای استفاده می شود باکتری، یعنی آنهایی که مقاوم به اسید هستند و به عنوان مثال ، نشان می دهد مرض سل عوامل بیماری زا به رنگ قرمز. سایر روشهای رنگ آمیزی که باید در اینجا ذکر شود ، واکنش برلین-بلو است ، که وظیفه تشخیص یونهای سه ظرفیتی آهن را در بخشهای بافتی دارد و روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین آهن مطابق با هایدنهاین.