تصویر دارویی | نمک Schüssler شماره 17: منگنز سولفوریکوم

تصویر دارویی

با نمکهای شوسلر ، شخصی که به نمک احتیاج دارد را می توان با برخی خصوصیات بیرونی و شخصی شناخت. طبق آموزه های دکتر شوسلر این امر به این دلیل است که برخی ویژگی های شخصیتی منجر به مصرف بیشتر نمک های خاص می شود. با این حال ، وقتی صحبت از خصوصیات خارجی می شود ، به اصطلاح تجزیه و تحلیل چهره ، بیشتر این تصویر به اصطلاح دارو را تشکیل می دهد.

تجزیه و تحلیل صورت به معنای یافتن ویژگی ها در صورت است. در نمک Schüssler هفدهم ، این ویژگی ها به عنوان مثال رنگ صورت مایل به زرد یا حتی کم رنگ ، پوست خشک ، خارش دار یا پوسته پوسته ، گوشه های پاره شده پوست است دهان ("rhagades") یا زخم ها را به خوبی بهبود نمی بخشد. به دلیل دلبستگی به بافت همبند ساختارهایی که در عملکردهای بسیار مختلفی در بدن رخ می دهد ، علائم بیشتر کمبود می تواند کاملاً مشخص نباشد ، به این معنی که علائم گاهی اوقات مستقیماً دلیل خاصی را نشان نمی دهند. بنابراین ، بی حالی ، اختلالات تمرکز ، یادگیری مشکلات یا سایر علائم روانشناختی یا عصبی می توانند نتیجه کمبود سولفوریکوم منگنز باشند. یک هفته سیستم ایمنی بدن و حساسیت ناشی از آن به عفونت نیز می تواند از جمله علائم باشد.

اعضای فعال

منگنز سولفوریکوم به ویژه در موثر است استخوان ها, غضروف و بافت همبند. در اینجا باعث پیشرفت این ساختارهای بافتی می شود ، به این معنی که می توان آن را در مکان های مختلف بدن استفاده کرد. اندامهای ذخیره سولفوریکوم منگنز هستند کبد, کلیه, مغز استخوان و مو یا ریشه مو این بدان معنا نیست که فقط این اعضای بدن از کمبود سولفوریکوم منگنز رنج می برند. بلکه کاهش ذخایر ذخیره شده در آنجا بر عملکرد کل بدن تأثیر دارد.

دوز معمول D6، D12

سولفوریکوم منگنز معمولاً در قدرت D6 و D12 استفاده می شود. پس از آن اغلب توصیه می شود چندین گلوبول یا یک یا چند قرص دو تا سه بار در روز مصرف کنید. یک کاربرد سولفوریکوم منگنز تقریباً همیشه از یک ماهیت طولانی مدت برخوردار است ، زیرا ذخایر فیزیکی این نمک برای پر کردن مجدد به زمان خاصی نیاز دارند. بنابراین استفاده حاد از این نمک غیر معمول است. اگر نمک با نمک دیگری ترکیب شود ، میزان مصرف معمولاً متناوب است.