تشریح
La مغز بطن ها یا بطن های مغزی حفره هایی پر از مایع هستند که توسط بافت مغز احاطه شده و توسط سوراخ های کوچک به یکدیگر متصل شده اند. در آنها مایع مغزی نخاعی به اصطلاح تولید و ذخیره می شود (به طور عامیانه مایع عصبی نامیده می شود) ، یک ماده مغذی برای سلول های عصبی ، که همچنین برای محافظت از مغز و ساختارهای عصبی. به سیستم مایع مغزی نخاعی متشکل از چهار بطن فضای داخلی مایع مغزی نخاعی گفته می شود.
فضای مایع مغزی نخاعی خارجی مربوطه بین میانه و داخلی قرار دارد منینژ. مایع مغزی نخاعی از قسمت پایین جریان می یابد مغز از طریق کانال نخاعی و نخاع. با سوزن می توان به آن رسید پنچر شدن بین اجسام مهره ای ، که یک گزینه معاینه معمولی برای اختلالات عصبی است.
بطن های جانبی یا لترال های بطنی به صورت جفت قرار گرفته و در دو نیمه حفره قرار دارند مغز. آنها به یک شاخ قدامی و خلفی و یک قسمت میانی تقسیم می شوند. به اصطلاح plexus choroidei هستند رگ شبکه هایی که به بطن ها کشیده می شوند و از جمله در دیواره داخلی دو بطن جانبی قرار دارند.
وظیفه آنها تولید مشروبات الکلی است. از طریق سوراخ بین بطنی یا سوراخ بین بطنی ، هر بطن جانبی به بطن سوم در دیسانفالون متصل می شود. بطن چهارم در مغز لوزی قرار دارد و از طریق نوعی کانال آب (aequaductus) به بطن سوم متصل می شود. این همچنین نشان دهنده انتقال به فضای مایع مغزی نخاعی خارجی است که از طریق سه دهانه به آن می رسد.
عملکرد
عملکرد بطن های مغز بر اساس تولید و انتقال بدون مانع مایع مغزی نخاعی است. از مغز محافظت می کند و نخاع از نیروهای خارجی با جذب شوک از مایع. در همان زمان ، مایع مغزی نخاعی همچنین به عنوان یک ماده مغذی برای سلول های عصبی و برای حذف مواد مختلف عمل می کند.
سایر وظایف در حال حاضر هنوز موضوع تحقیق هستند. مایع مغزی نخاعی به زبان محاوره ای به عنوان مایع مغزی شناخته می شود و در شبکه کوروئیدی تشکیل می شود. هر بطن دارای یک منطقه محدود از این است رگ شبکه روی دیواره داخلی آن.
خوشه عروقی به اصطلاح اولترافیلترای از خون با فیلتر کردن دقیق پلاسمای خون. روزانه حدود 600 میلی لیتر مایع مغزی نخاعی در شبکه عروقی تولید می شود. خونمانع مایع مغزی نخاعی بین مویرگی خون و مایع مغزی نخاعی توسط اکثر مواد قابل انتقال نیستند.
برای اکسیژن ، دی اکسید کربن و آب ، مداوم است. بدون جذب مداوم (جذب مجدد) آب عصب به جریان خون ، فضای مایع مغزی نخاعی بزرگ می شود و منجر به افزایش عظیم فشار در مغز و کانال نخاعی. مایع مغزی نخاعی از کانال مغزی نخاعی به داخل جریان می یابد نخاع کانال از یک طرف و به فضای مایع مغزی نخاعی خارجی بین منینژ از طرف دیگر.
وسط منینژ دارای برجستگی هایی هستند که به آنها پرزها نیز گفته می شود. آنها مایع مغزی نخاعی را جذب می کنند و آن را به داخل وریدهای مننژ خارجی و به داخل هدایت می کنند سیستم لنفاوی. این از افزایش فشار داخل جمجمه جلوگیری می کند و اطمینان حاصل می کند که مایع مغزی نخاعی تا چهار بار در روز رد و بدل می شود.
اتساع پاتولوژیک یا بزرگ شدن بطن های مغزی در محاوره به نام هیدروسفالی شناخته می شود. هیدروسفالی داخلی بزرگ شدن مایع مغزی نخاعی داخلی (درون مغز) است. بر این اساس ، هیدروسفالی اکسترنوس به معنای بزرگ شدن فضای مایع مغزی نخاعی خارجی (بین مننژ) است.
هیدروسفالی داخلی معمولاً در نتیجه انسداد خروجی رخ می دهد. علل می تواند تومورها ، خونریزی و فرآیندهای التهابی باشد. کیست های کلوئیدی به اصطلاح از مهمترین دلایل احتقان مایع مغزی نخاعی در سیستم بطن هستند.
این توده های خوش خیم در بطن سوم رشد می کنند. اگر آنها در مقابل سوراخ بین بطنی قرار بگیرند ، خروج مایع مغزی نخاعی دیگر تضمین نمی شود. علائم کیست کلوئیدی است استفراغ, سردرد و تعادل اختلالات
در بدترین حالت باعث افزایش فشار داخل جمجمه می شوند که می تواند زندگی را تهدید کند. اتساع فضای مایع مغزی نخاعی داخلی و داخلی نیز یک نتیجه احتمالی هنگام چسبناک شدن پرزهای جذب است. همچنین یک اختلال تحلیل منجر به افزایش فشار داخل جمجمه می شود.
علت دیگر یکی از بطن ها افزایش تولید مایع مغزی نخاعی است ، به عنوان مثال در زمینه التهاب. اگر حفره های گشاد شده در ارتباط نامحدودی با یکدیگر باشند و فشار داخل جمجمه ای افزایش نیابد ، به این حالت هیدروسفالی فشار طبیعی می گویند. علائم زیر معمول است: بی اختیاری ادرار، اختلالات راه رفتن و جنون.
