محافظ دهان ورزشی (مترادف: دهان محافظ ورزشی ؛ آتل محافظ ورزشی) نوعی آتل دندان پیشگیری کننده (پیشگیرانه) است که از پلاستیک انعطاف پذیر ساخته شده است و باید در هنگام بازی های ورزشی و ورزشی با خطر سقوط استفاده شود.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
تا 39٪ از کل دندانها و دهان صدمات ناشی از حوادث ورزشی است. به نوبه خود ، دندان های ثنایای فوقانی در 80٪ موارد تحت تأثیر قرار می گیرند ، و غیر معمول نیست که این آسیب ها منجر به از دست دادن یک یا حتی چند دندان شوند. با توجه به چنین حقایقی ، یک محافظ دهانی پیشگیرانه یک محافظت موثر و نسبتاً ساده است. نگرانی های مربوط به اثر محافظتی آن:
- دندان،
- مخاط دهان ،
- لب،
- زبان،
- استخوان های فک ،
- مفاصل گیجگاهی فکی و
- La مغز: زیرا اگر نیروهای وارد بر فک پایین توسط آتل نسبتاً نرم ، تغییر شکل دهنده الاستیک کوسن نمی شوند ، فک پایین همچنان به انتقال نیروها به جمجمه و بنابراین به مغز. آ ضربه محکم و ناگهانی (Commotio cerebri) می تواند نتیجه باشد.
محافظ دهانی ورزشی معمولاً روی دندانهای فوقانی قرار می گیرد. او باید پوشش دهد لثه با ، نباید در موقعیت فک پایین و البته نباید عملکرد ورزشی را مختل کند. در کودکان ، سازگاری با رشد دندان دندانی و وسایل ارتودنسی ثابت مطلوب است. DGZMK (انجمن پزشکی دندانپزشکی ، دهان و فک و صورت آلمان) استفاده از آتل محافظ دهان را برای ورزشهای زیر توصیه می کند:
- فوتبال آمریکایی
- بیسبال
- بسکتبال
- بوکس و سایر هنرهای رزمی
- هاکی روی یخ
- هاکی روی زمین
- فوتبال
- ژیمناستیک آپارات
- هندبال
- اسکیت درون خطی
- دوچرخه سواری ، به ویژه دوچرخه سواری کوهستان
- اسب سواری
- رگبی
- ورزش اسکیت بورد
- واترپولو
رویه ها
سه گزینه مختلف در دسترس است که در روش و هزینه ساخت و راحتی و اثر محافظتی با هم متفاوت هستند:
I: محافظ های دهانی پیش ساخته و غیر قابل تطبیق: این آتل های لاستیکی خرده فروشان ورزشی هستند که به تنهایی با دندان سازگار نیستند و باید با فشار دادن در جای خود نگه داشته شوند. بر این اساس ، صحبت کردن و تنفس از طریق دهان به شدت آسیب دیده اند علاوه بر این ، تنها محفظه جزئی دندانها باعث بدترین عملکرد محافظتی می شود. II: محافظ های دهانی پیش ساخته و قابل تنظیم بصورت جداگانه: این آتل های پیش ساخته مغازه های ورزشی اصطلاحاً ترموپلاستیک نامیده می شوند ، یعنی موادی که تحت تأثیر گرما می توانند تغییر شکل دهند. آتل ها در هنگام جوشیدن تغییر شکل می یابند آب و در این حالت به صورت جداگانه در دهان. بنابراین اثر محافظتی قابل دستیابی به شدت به کیفیت اتصالات بستگی دارد. III: محافظ دهان ساخته شده به صورت جداگانه: بالاترین راحتی پوشیدن را دارد و به دلیل تناسب مطلوب ، بالاترین میزان محافظت را دارد. روند ساخت به شرح زیر است:
- برداشت هر دو فک
- نیش ساختمانی برای انتقال رابطه موقعیت فک بالا و فک پایین به آزمایشگاه دندانپزشکی ، از جمله فاصله 4-5 میلی متری بین دندان های فک بالا و فک پایین در ثبت نام برای ایجاد فضای لازم برای مواد آتل بین دندان ها
- ساخت مدل های گچی با ریختن برداشت ها در آزمایشگاه دندانپزشکی ؛
- ساخت آتل با استفاده از فرآیند ترموپلاستیک گرمانرم از فیلم اتیل وینیل استات یا پلی وینیل استات به ضخامت 3 تا 4 میلی متر.
- مشخصات طراحی: پوشش دهان و دندان مخاط در دهلیز (دهلیز دهانی ، فضای بین لب و دندان) تا 2 میلی متر زیر چین پاکت ، کام را تا 1 سانتی متر بپوشانید. بسته به نوع ورزش ، درجات مختلف نرمی مواد انتخاب می شود. محافظ دهان در طرفی که از دندانهای فوقانی دور است ، تسکین می یابد که در آن دندان های پایین مسدود می شوند (نیش می زنند) ، بدون اینکه بر موقعیت دندان تأثیر بگذارد فک پایین.
- دستورالعمل های کنترل و مراقبت توسط دندانپزشک را در آن بگنجانید و متناسب کنید.
از آنجا که تمام آتل ها از مواد ترموپلاستیک (قابل تغییر شکل در اثر حرارت) ساخته می شوند ، تمیز با گرم می شوند آب ممنوع است. برای نگهداری توصیه می شود ، به عنوان مثال ، ماده شستشو (نه خمیر دندان!) و مسواک و همچنین نگهداری آتل خشک شده در ظرف تهویه شده.
