انقباض ایزومتریک برخلاف انقباض پویا ، یک شکل ایستا از کار ماهیچه ها است. در هر شرایطی که به ثبات نیاز باشد ، نقش اساسی را ایفا می کند.
انقباض ایزومتریک چیست؟
انقباض ایزومتریک نوعی کار عضلانی است که در آن کشش افزایش می یابد در حالی که طول عضله ثابت می ماند. انقباض ایزومتریک شکلی از کار عضله است که در آن تنش افزایش می یابد در حالی که طول ماهیچه ثابت می ماند. بنابراین ، هیچ حرکتی در مفاصل گرفتار. ایجاد تنش در کوچکترین واحدهای عملکردی سلولهای عضلانی ، یعنی سارکومرها صورت می گیرد. در هر سلول ماهیچه ای ، هزاران عنصر به صورت پیوسته به هم متصل می شوند. تکانه های عصبی ورودی ، بسته به نوع مشخصی از سارکومرها ، آنها را فعال می کند استحکام، اما هرگز همه آنها به طور همزمان منقبض نمی شوند. مجموع اعمال ، حالت کششی عضله را به طور کلی نشان می دهد. هسته سارکومرها کمپلکس اکتین-میوزین است. این دو زنجیره پروتئینی در طول انقباض با یکدیگر تعامل دارند. رشته های اکتین به مرزهای سارکومر متصل می شوند که نوارهای Z نامیده می شوند. میوزین بین رشته های اکتین قرار دارد و با سر به آن متصل می شود. یک محرک باعث می شود تا سرهای میوزین بهم بریزد. در حین کار عضلات متحدالمرکز ، این مکانیسم باعث می شود که رشته های Z توسط اکتین به سمت مرکز کشیده شوند مولکول ها. سارکومر و در مجموع کل عضله کوتاه می شود. در انقباض ایزومتریک ، طول تغییر نمی کند. فقط با چرخاندن ، تنش افزایش می یابد.
کارکرد و وظیفه
از نظر مکانیکی ، عملکرد ایزومتریک انقباضات انجام کار نگهداری است. اتصالات، زنجیره های مفصلی و کل نواحی بدن تثبیت شده و از بارهای نامساعد و آسیب محافظت می شود. این شکل از کار عضلات زمانی اهمیت ویژه ای دارد که نیروهای خارجی نیز در حال فعالیت هستند. تنش های نامطلوب به دلیل نسبت های نامناسب اهرم رخ می دهد. در نتیجه سازه های مختلف می توانند به شدت تحت فشار قرار گیرند. یک مثال معمولی خم شدن و بلند کردن است که برای پشت مناسب نیست. اگر قسمت بالایی بدن به دلیل عدم استفاده از پاها به جلو خم شده باشد ، یک لحظه بار زیاد روی ستون فقرات ایجاد می شود. نتیجه فشاری بالا است فشار، مخصوصاً برای دیسک های بین مهره ای. در صورت خم شدن پشت ، لحظه های بار حتی نامطلوب تر می شوند. بار توزیع سپس دقیق تر است با صاف کردن تمرین شده و تثبیت خوب ستون فقرات با ایزومتریک می توان بار را به میزان قابل توجهی کاهش داد انقباضات از ماهیچه های پشتیبان ماهیچه هایی با عملکردهای حرکتی مختلف اغلب در عملکرد تثبیت کننده مفصل با انجام همزمان کار عضله ایزومتریک همکاری می کنند. یک مثال بسیار خلاصه از این موضوع ، ایجاد ثبات در است مفصل زانو در حالی که در حالت خمیده ایستاده اید ، به عنوان مثال در اسکات در سراشیبی هنگام اسکی. اکستنسورهای زانو اساساً زانو را در موقعیت خود نگه می دارند و از انحراف کنترل نشده جلوگیری می کنند. در همان زمان ، خم کننده های زانو ، همراه با رباط ها ، به عنوان تثبیت کننده مفصل عمل می کنند و شریان های مفصلی را در موقعیت مرکزی نسبت به یکدیگر قرار می دهند تا از یکنواختی اطمینان حاصل شود. توزیع از فشار نمونه ای از اینکه چگونه عملکردهای متحرک و تثبیت کننده یکدیگر را تکمیل می کنند ، این است مفصل شانه. در تمام حرکات بازو ، روتاتور کاف به عنوان یک تثبیت کننده فعال است. 4 عضله اطمینان می دهند که استخوان ران بازو است سر بدون توجه به حرکاتی که انجام می شود ، همیشه به طور مرکزی در سوکت قرار می گیرد. انقباض ایزومتریک جزء مهم این امر است. تثبیت مفصل یا ناحیه ای از بدن از طریق انجام کار نیز پیش نیاز مهمی برای اجرای حرکات کنترل شده است. به قطعات متحرک یک ضدحرارت محکم داده می شود. یکی دیگر از عملکردهای مهم انقباض ایزومتریک محافظت از است اعضای داخلی. همراه با فاسیا و بافت چربی، کشش عضلات تضمین می کند که آنها در یک غلاف محافظ تعبیه شده اند. در شرایطی که التهاب یا تحریک ، کشش محافظتی به طور قابل توجهی افزایش می یابد تا مکانیکی حفظ شود فشار تا حد ممکن کم
بیماری ها و شکایات
انقباض ایزومتریک ، مانند سایر اشکال انقباض ، می تواند تحت تأثیر بیماری های مختلف عضله و سیستم عصبی. ضایعات عصبی ناشی از نخاع آسیب یا صدمه به دستگاه های جانبی فردی اعصاب منجر به فلج شل عضلات آسیب دیده می شود. این امر به ویژه در مورد سطح مقطع سطح ستون فقرات گردنی یا فوقانی قفسه سینه تأثیر چشمگیری دارد. علاوه بر بازوها و پاها ، تنه نیز نمی تواند حرکت داده و تثبیت نشود. پیامد آن معمولاً وابستگی به صندلی چرخدار است. دیستروفی های عضلانی گروهی از بیماری های ارثی عضلات هستند. در دوره آنها ، انحطاط پیشرونده عضلات وجود دارد. این بر کل ماهیچه های اسکلتی و همچنین عضلات آن تأثیر می گذارد اعضای داخلی. این امر پیامدهایی برای ایزومتریک دارد انقباضات در مرحله بسیار اولیه ، که به ویژه در تثبیت صندوق عقب است. اسکلروز جانبی آمیوتروفیک اثر مشابهی دارد این یک بیماری دژنراتیو است سیستم عصبی که در آن فقط قسمت موتور تحت تأثیر قرار می گیرد. بیماری های عصبی شدید مانند a ضربه or اسکلروز متعدد رهبری علاوه بر سایر علائم ، باعث تغییر در لحن عضلات می شود. اغلب ظاهر متغیری ایجاد می شود که در آن عضلات با افزایش و کاهش تنش وجود دارد. عواقب ثبات اغلب قابل توجه است. به طور خاص ثبات تنه تحت تأثیر قرار می گیرد. عملکرد نگه داشتن کار عضله ایزومتریک در بسیاری از افراد به دلیل عدم تعادل عضلانی مختل می شود. به دلیل عادات نامطلوب وضعیتی و رفتاری ، برخی از ماهیچه ها به اندازه کافی مورد استفاده قرار نمی گیرند و دچار آتروفی می شوند. این امر پیامدهای منفی به ویژه برای تثبیت مفصل دارد. یک مثال معمولی ، نارسایی لایه های عمیق عضلات پشت است که مسئول ثبات قطعه ای ستون فقرات هستند. بسیاری از برنامه های تمرینی به این عضلات نمی پردازند ، یا آنها را ناکافی برطرف می کنند ، بلکه در عوض فقط بر روی سیستم های سطحی بزرگ تمرکز دارند. به همین دلیل ، حتی افراد آموزش دیده نیز می توانند مشکلات کمری را تجربه کنند.
