انواع بیهوشی
بیهوشی عمومی از راه های مختلف می توان به دست آورد. انواع مختلف بیهوشی معمولاً در داروهای مختلف متفاوت است. هر دارویی برای هر بیمار و هر روش مناسب نیست.
مدت زمان و نوع عمل تعیین کننده است ، زیرا داروهای کوتاه اثر و طولانی مدت وجود دارد. عدم تحمل و آلرژی احتمالی بیمار نیز باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ، بین بیهوشی با گاز و بیهوشی کامل داخل وریدی تفاوت قائل می شود.
مورد اول را نمی توان در مورد یک تغییر ژنتیکی خاص استفاده کرد ، زیرا این می تواند منجر شود هایفوتراپی بدخیم. تمایز دیگر نوع آن است تهویهبرای روش های کوتاه ، تهویه با ماسک گاهی اوقات کافی است ، در حالی که برای روشهای طولانی یک لوله تهویه لازم است. بیهوشی عمومی بنابراین می تواند در بسیاری از نقاط متنوع باشد و باید بصورت جداگانه برنامه ریزی شود ، که تقسیم بندی دقیق را به انواع تقریباً غیرممکن می کند. این همان چیزی است که بیهوشی اضطراری را بسیار خطرناک می کند ، زیرا برنامه ریزی نمی تواند انجام شود.
بیهوشی
بیهوشی از سه نوع مختلف دارو تشکیل شده است ، زیرا سه عملکرد اصلی بدن باید کنترل شوند. این عملکردها آگاهی هستند ، درد درک و عملکرد عضلات. اولین گروه داروها هستند قرص خواب یا آرام بخش ، که باعث از بین رفتن هوشیاری می شود.
این شامل پروپوفول، به عنوان مثال ، تیوپنتال و اتومیدیت. گروه دوم هستند مخدرها، که احساس از بین می برد درد. این شامل فنتانیل or کتامین، که تأثیر بسیار قویتری نسبت به مورفین.
آخرین گروه داروها هستند آرامبخش عضلانی. این موارد برای خاموش کردن استفاده خود بیمار از عضلات در نظر گرفته شده است تهویه و همچنین حرکت عضلات از خارج بهتر کار می کند. نمونه هایی از آرامبخش عضلانی سوکسینیل کولین یا روکورونیوم هستند.
بیشتر داروهای بیهوشی مستقیماً از طریق دارو تجویز می شوند خون، اما می توان از گازهای بیهوشی نیز استفاده کرد. شناخته شده ترین گازهای بیهوشی ، سووفلوران یا ایزوفلوران هستند. در حین بیهوشی، متخصص بیهوشی علاوه بر این می تواند عملکردهای گردش خون را با دارو کنترل کند.
هر داروی بیهوشی برای هر بیمار و هر روش مناسب نیست ، بنابراین متخصص بیهوشی باید بیهوشی را به صورت جداگانه برنامه ریزی کند. بنابراین بیهوشی اضطراری نسبت به روشهای برنامه ریزی شده خطرات قابل توجهی بیشتری دارد. پروپوفول یکی از قوی ها است قرص خواب و آرامبخش و بنابراین می تواند برای از بین بردن هوشیاری استفاده شود.
پروپوفول منحصراً خواب آور عمل می کند و هیچ تاثیری در احساس درد. این اثر بسیار سریع رخ می دهد و نیمه عمر در خون کوتاه است ، به این معنی که بیهوشی تا لحظه ای ممکن است. عوارض جانبی جدی نادر است.
بارداری یا حساسیت به سویا دلیل کنار گذاشتن در مصرف پروپوفول است. مراقبت ویژه از کودکان باید انجام شود. بیهوشی CO2 معمولاً به معنای بیهوشی به معنای کلاسیک آن نیست که توسط متخصص بیهوشی آغاز می شود ، بلکه بیهوشی عمیق ناشی از CO2 بیش از حد است. خون.
این می تواند هم به دلیل فرایندهای خود بدن و هم به دلیل تأثیرات خارجی ایجاد شود. یک مخدر CO2 ناشی از CO2 خود بدن می تواند ناشی از مسمومیت با داروها یا داروها باشد ، اما همچنین ناشی از قفسه سینه آسیب دیدگی یا شدید اضافه وزن. این سه علت به طور مشترک کاهش یافته است تنفس و بنابراین تجمع CO2 در خون است.
دلیل دیگر تنفس مصنوعی کنترل شده ضعیف است. این می تواند توسط مکانیسم های مختلف نظارتی بدن ایجاد شود ، که تأثیر نامطلوبی بر تهویه دارند. به خصوص اکسیژن رسانی با درصد بالا می تواند از طریق سیستم های مختلف بر خروجی CO2 بدن تأثیر بگذارد.
مسمومیت با CO2 از خارج می تواند از طریق حوادث رخ دهد. به عنوان مثال می توان به تجمع CO2 در تخمیر انبارها یا سیلوها اشاره کرد. از مخدر CO2 هدفمند در پزشکی استفاده نمی شود و فقط از ذبح حیوانات شناخته می شود.
گازهای بیهوشی که از نظر پزشکی نیز نامیده می شوند استنشاق بیهوشی، برای القا و حفظ بیهوشی عمومی استفاده می شود. هدف این داروها خاموش کردن هوشیاری ، درک درد ، مکانیسم های رفلکس و عضله است تمدد اعصاب. اثر دیگر گازهای بیهوشی عمدی است حافظه شکاف هر اتفاقی که در هنگام استفاده از گازها رخ می دهد (فراموشی).
چندین ماده مختلف وجود دارد که به عنوان گازهای بیهوشی در آلمان استفاده می شود. دو گروه از مواد را می توان تشخیص داد ، که در حالت جمع آنها در دمای اتاق متفاوت است. زنون و گاز خنده در دمای اتاق گاز هستند در حالی که اصطلاحاً فرار هستند بیهوشی به صورت مایع هستند و باید از طریق دستگاه بخور تجویز شوند.
عوامل معمول در این گروه از مواد ایزوفلوران ، سووفلوران و دسفرلران هستند. اثر گاز بیهوشی می توان به اتصال بالای مواد چربی (چربی دوست بودن) نسبت داد. این بدان معناست که پس از آن می توان گازها را به راحتی به خون منتقل کرد استنشاق و غلظت آنها قابل کنترل است.
این گازها عمدتاً در بافتهای چربی ، مانند ، تجمع می یابند مغزاین مزیت دارد زیرا مکانیسم های هوشیاری که باید کنترل شوند از آنجا کنترل می شوند و بنابراین تأثیر گاز بیهوشی به سرعت رخ می دهد. مکانیسم دقیق عملکرد گاز بیهوشی کاملاً درک نشده است. با این حال ، واکنش در دیواره های سلول و کانال های یونی مورد بحث و مشکوک است.
در بیهوشی مدرن ، متفاوت است بیهوشی معمولاً برای به حداقل رساندن عوارض جانبی یک ماده توسط داروی دیگر استفاده می شود. عوارض جانبی گاز بیهوشی را نمی توان تعمیم داد ، زیرا از یک دارو به دارو دیگر متفاوت است. با این حال ، همه مواد مشترک هستند که می توانند با افزایش همراه دمای بدن باعث تخریب سوخت و ساز بدن در معرض خطر شوند (هایفوتراپی بدخیم) به عنوان یک عارضه جانبی.
علیرغم نادر بودن این عارضه جانبی ، عارضه بسیار مهیبی برای هرگونه بیهوشی تحت آن است استنشاق داروهای بیهوشی سایر عوارض جانبی شامل آسیب وابسته به دوز در قلب ماهیچه، عروق و دستگاه تنفسی. حذف در کبد همچنین می تواند باعث آسیب کبدی شود. گاز بیهوشی توسط بدن خارج می شود تنفس با اتمام عمل ، بنزین را خارج کرده و بیمار باید دوباره بیدار شود.
