هیپوگلیسمی (قند خون پایین): علائم ، شکایات ، علائم

علائم و شکایات زیر ممکن است نشان دهنده افت قند خون باشد (قند خون پایین):

علائم هیپوگلیسمی به درجه افت قند خون بستگی دارد. با توجه به شدت افت قند خون ، سه گروه از هم جدا می شوند:

علائم خودمختار (مترادف: علائم آدرنرژیک). اینها در نتیجه انتشار واکنشی از آدرنالین. این علائم عبارتند از:

  • رنگ پرستی
  • گرسنگی هجومی
  • تپش قلب (تپش قلب)
  • تعریق
  • تاکی کاردی (ضربان قلب خیلی سریع:> 100 ضربان در دقیقه).
  • لرزش (لرزش)

علائم نورو گلیکوپنیک: این علائم ناشی از است گلوکز کمبود در مرکز سیستم عصبی (CNS) (معمولاً فقط در خون گلوکز غلظت <50 میلی گرم در دسی لیتر / 2.75 میلی مول در لیتر). گلیکوپنی بر عملکردهای عصبی متعددی تأثیر می گذارد و به شرح زیر بروز می کند:

  • رفتار غیرمعمول (پرخاشگری ؛ اضطراب).
  • خواب آلودگی
  • مشکلات غلظت
  • پارستزی (احساس غیر دردناک در ناحیه ای که توسط عصب پوستی تأمین می شود و علائمی مانند: سوزن سوزن شدن ، شکل گیری ، خستگی ، گزگز ، خارش و غیره).
  • اختلالات گفتاری (آفازی)
  • اختلالات بینایی (تاری دید ، دو دید).
  • گیجی
  • همی پلژی گذرا (همی پلژی موقتی).
  • روان پریشی یا هذیان

If خون گلوکز سطح همچنان کاهش می یابد (<30-40 میلی گرم در دسی لیتر / 1.65-2.2 میلی مول در لیتر) ، اختلالات عصبی شدید ایجاد می شود:

علائم غیر اختصاصی اینها علائم همراه را نشان می دهند که مشخصه هیپوگلیسمی نیستند:

  • سفالژی (سردرد).
  • تهوع (حالت تهوع)
  • سرگیجه (سرگیجه)

احتیاط در شروع کند هیپوگلیسمی، علائم اتونوم ممکن است وجود نداشته باشد و علائم نوروگلیکوپنی بدون هشدار وجود دارد. این امر ناگهان منجر به مرکز شدید می شود سیستم عصبی اختلال عملکرد (افت قند خون) شوک؛ همچنین به عنوان افت قند خون شناخته می شود اغماء).

علائم افت قند خون به عنوان تابعی از سطح گلوکز سرم

سطح سرمی گلوکز (mmol / l) نشانه ها
3,8 افزایش در ضد نظارتی هورمون (گلوکاگون، اپی نفرین ، هورمون رشد ، کورتیزول).
3,3 علائم خودمختار
2,75 علائم نورو گلیکوپنیک: رانندگی ، پرواز فکری ، پرحرفی (لگوره) ، تحریک پذیری ، اختلالات بینایی ، خواب آلودگی ، سرگیجه ، اختلالات واژه یابی ، اختلالات هماهنگی در مراحل پیشرفته: تشنج ، توانایی محدود برای فعالیت ، محدود بودن هوشیاری تا بیهوشی
2,2 بی حالی
1,6 اغماء
1,1 بیماری صرع
0,5 آسیب دائمی ، مرگ

کاهش قند خون در افراد مسن

  • در طول زندگی دیابتی ، درک از هیپوگلیسمی در بیماران دیابتی نوع 1 کاهش می یابد. این نشان دهنده اهمیت گنجاندن آموزش آگاهی از کاهش قند خون در آموزش بیمار است. همین مورد در مورد دیابت نوع 2 نیز صدق می کند.
  • در بیماران مسن تر ، علائم اتونوم و نورو گلیکوپنیک در پایان هیپوگلیسمی به طور قابل توجهی در بیماران در حدود 50 سال افزایش نمی یابد. علاوه بر این ، زمان بین درک علائم و پاسخ به طور قابل توجهی طولانی می شود.