اطلاعات عمومی در مورد مفصل زانو
ساختار آناتومیکی مفصل زانو
La مفصل زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است و نشان دهنده ارتباط متحرک بین آن است ران (استخوان ران) و قسمت تحتانی آن پا (استخوان درشت نی). سه استخوان ها همراه با یک کپسول پیچیده و دستگاه رباط (رباط های وثیقه و صلیبی) چارچوب این را تشکیل می دهند مفصل زانو. اینها هستند:
- رول ران (کندیل استخوان ران)
- سر استخوان درشت نی (فلات درشت نی)
- کشکک زانو (کشکک کشکک)
شکل بالا نشان می دهد که استخوان ها در تماس نزدیک با یکدیگر هستند
برای اطمینان از آن دردتحرک آزاد و بدون مزاحمت مفصل زانو همچنین می تواند در سطوح تماس رخ دهد ، استخوان ها در سطوح تماس مربوطه با یک سطح بسیار صاف و سفید پوشانده شده است غضروف لایه ، به اصطلاح غضروف شفاف. فقط از طریق این لایه تحرک بدون درد و بدون مزاحمت مفصل زانو امکان پذیر است. غضروف شفاف از سلولهای غضروف و بافت ماتریس تشکیل شده است.
در حالی که بزرگسال است غضروف سلول ها توانایی تقسیم خود را از دست داده اند و در نتیجه التیام می یابند ، سلول های غضروف کودک می توانند با تکثیر ، زخم های غضروف را ترمیم کنند. غضروف سلول ها در بافت ماتریسی که خود تولید می کنند جاسازی شده اند. این عمدتا از آب و بافت حمایت کننده تشکیل شده و به بافت غضروف هم ثبات و هم کشش می بخشد.
در خود مفصل زانو ، تمایزی بین کندیل ران و ساق پا وجود دارد زانو زدن (مفصل femoropatellar) و همچنین کندیل استخوان ران و استخوان درشت نی سر. ارتباط بین کندیل استخوان ران و زانو زدن (کشکک کش) پر بارترین قسمت مفصل زانو است. به عنوان مثال هنگام بالا رفتن از پله ، این مفصل دارای بیش از سه برابر وزن بدن است.
مهمترین تاندون مفصل زانو تاندون کشکک کشکک است (تاندون کشکک/تاندون کشکک) ، که از قسمت زانو زدن در قسمت جلویی مفصل زانو به عنوان یک رشته قوی به استخوان درشت نی (tuberosity درشت نی). مفصل زانو توسط زانو محصور شده است کپسول مفصلی، قسمت داخلی آن غشای سینوویال نامیده می شود. آن را تشکیل می دهد مایع سینوویال که برای تغذیه غضروف مهم است.
در بزرگسالان ، بافت غضروف عمدتا با انتشار (انتقال غیرفعال) از ناحیه تغذیه می شود مایع سینوویال، زیرا بافت غضروف برخلاف سایر بافتهای بدن (ماهیچه ها ، پوست استخوان و ...) با آن تامین نمی شود خون. بنابراین تغذیه معمول از طریق جریان خون کار نمی کند.
حرکات مفصل زانو ترکیب می شود مایع سینوویال و در نتیجه جذب مواد مغذی را توسط سلول غضروف (کندروسیت) بهبود می بخشد. مقدار و ترکیب صحیح مایع مفصلی نیز برای روانکاری مفصل زانو بسیار مهم است. این اصطکاک سطوح غضروف مربوطه را در حین حرکت به حداقل می رساند.
غضروف شفاف دارای مقاومت در برابر اصطکاک بسیار پایین تر از همه جفت شدن مواد مصنوعی شناخته شده است. بین کاندیل ران و استخوان درشت نی دو دیسک فیبروکارتلاژینوس وجود دارد (منیسک) ، که به عنوان یک بافر بین سطوح غضروف عمل می کند و برای توزیع یکنواخت فشار در مفصل زانو تحت بار مهم است. رباط های صلیبی از مفصل زانو عبور کرده و مفصل را متصل می کنند ران با پایین تر پاوظیفه اصلی رباط های صلیبی این است که از یک مفصل زانو پایدار اطمینان حاصل شود و در نتیجه ایجاد یک توالی هماهنگ و حرکتی کم اصطکاک.
دو رباط صلیبی از حرکت زانو به جلو (قدامی) جلوگیری می کند رباط صلیبی) یا عقب (رباط صلیبی خلفی) تحت بار. در اثر تثبیت کننده ، آنها توسط رباط های جانبی (رباط های جانبی) ، زانو پشتیبانی می شوند کپسول مفصلی و ماهیچه هایی که زانو را می گیرند. عضله بازکننده زانو عملکرد مفصل زانو را تشکیل می دهد.
فقط از طریق این ماهیچه ها است که حرکت امکان پذیر می شود. آنها همچنین از تثبیت کننده های مفصل منفعل دستگاه کپسول-رباط پشتیبانی می کنند. ماهیچه های کشنده مفصل زانو (چهار سر ران عضلات) در قسمت جلویی ران بسیار قوی هستند
ماهیچه ها هنگام خم شدن مفصل زانو به طور غیر ارادی فعال می شوند تا در هنگام راه رفتن از کمانش جلوگیری شود. مهمترین خم کننده های مفصل زانو ، عضلات ایسکیوکرال در پشت ران هستند که بر روی مفصل زانو نیز اثر تثبیت کننده فعال دارند. عضلات ایسکیوکروال قدامی را پشتیبانی می کند رباط صلیبی به ویژه ، به همین دلیل است که تمرین آنها پس از پارگی رباط صلیبی اهمیت ویژه ای دارد.
