مدت زمان
گرفتگی دیافراگم اغلب فقط چند ثانیه یا چند دقیقه طول می کشد. ناراحت کننده تر و آزار دهنده تر ، سری زیر است که از نزدیک دنبال می شود گرفتگی عضلات، که می تواند حتی ساعتها یا حتی روزها طول بکشد. بعد از هر تشنج - که می تواند منجر به آن شود درد - وجود دارد تمدد اعصاب فاز و در نتیجه یک فاصله بدون علامت ، که می تواند با یک مرحله تشنج دیگر دنبال شود. شکایاتی که ساعتها یا روزها طول می کشد باید فوراً به پزشک ارائه شوند تا علت دقیق آن را بدانند.
تشخیص
تشخیص مشکوک در درجه اول با مصاحبه با بیمار انجام می شود (آنامنزیس). با این حال ، از روش های تصویربرداری نیز برای تأیید استفاده می شود. ارائه اثبات قطعی a بسیار دشوار است اسپاسم دیافراگم زیرا اسپاسم شرایط موقتی است که ممکن است در معاینه پزشکی رخ ندهد.
تشخیص معمولاً با سطح رنج بیمار سازگار است. مثلاً اگر سکسکه گاهی اوقات اتفاق می افتد ، معمولاً دیگر تشخیص داده نمی شود ، اما اگر شدید باشد درد، سکسکه طولانی مدت ، یا اثرات آن بر اندام های دیگر مانند معده or قلب، معاینه بیشتر توصیه می شود. این همچنین شامل CT شکم یا MRT است.
An سونوگرافی یا یک گاستروسکوپی در صورت مشکوک به فتق هیاتوس می تواند انجام شود. یک معاینه به اصطلاح پاپ اسمیر نیز می تواند فتق دیافراگماتیک را نشان دهد. برای این منظور بیمار فرنی می خورد و همزمان اشعه ایکس مختلفی در مرحله بلع گرفته می شود. به این ترتیب می توان برآمدگی ها ، حمله ها و روزنه های فتقی را مشاهده کرد.
رفتار
درمان اسپاسم دیافراگم کاملاً به علت تحریک کننده آن بستگی دارد. به عنوان مثال ، تحریک عصب تأمین کننده دیافراگم معمولاً نیازی به درمان ندارد. برای درمان این ، می توان هر استرس زمینه ای را کاهش داد یا یک تورم بیش از حد را خنثی کرد معده با آهسته تر خوردن
در موارد شدید و هنگامی که اسپاسم به هیچ وجه قابل کنترل نیست ، ممکن است لازم باشد یکی از این دو بند بند شود اعصاب تهیه دیافراگم، یعنی قطع آن به منظور کاهش محرکهایی که به طور مکرر به آن برخورد می کنند دیافراگم. هیچ کدام از این دو دیافراگم نیستند اعصاب در غیر این صورت می توان بند بند شد تنفس دیگر امکان پذیر نیست اگر علت تحریک کننده آن فتق دیافراگم است ، در صورت شکایت مکرر ، بسته شدن جراحی فتق باید در نظر گرفته شود.
امروزه ناحیه باز دیافراگم معمولاً دوباره به روش آندوسکوپی بخیه می شود (روش جراحی سوراخ کلید). با این حال ، گاهی اوقات ، در طول زمان ، می توان یک سوراخ فتق جدید ایجاد کرد ، که ممکن است جراحی بیشتر را ضروری کند. بعلاوه ، برخی اقدامات وجود دارد که هر بیمار می تواند خود را برای جلوگیری از اسپاسم دیافراگمی مکرر انجام دهد.
به عنوان مثال ، فرد باید هنگام غذا خوردن لقمه های کوچک بخورد و وقت خود را بگذارد. غذا خوردن با حفره همیشه باعث تحریک بیش از حد دیافراگم می شود. برخی تمرینات نیز وجود دارد که هرکسی می تواند در خانه یا محل کار خود انجام دهد. این تنش متناوب است و تمدد اعصاب تمریناتی که برای آموزش دیافراگم و حساسیت کمتر به آن طراحی شده اند گرفتگی عضلات.
