نشانگر
کاربیمازول برای مهار عملکرد غده تیروئید. بنابراین ، نشانه ها اساساً برای همه بیماریهایی است که منجر به آنها می شود پرکاری تیروئید. این شامل بیماری گریوس.
در این بیماری به اصطلاح خودایمنی ، بدن تولید خاصی می کند پروتئین ها (آنتی بادی) که به غده تیروئید و سیگنال تولید تعداد بیشتری تیروئید را بدهید هورمون تا جایی که ممکن است. که در بیماری گریوس، درمان با کاربیمازول معمولاً هدف آن درمان است که در حدود 50٪ موارد حاصل می شود. در صورت عدم موفقیت ، درمان دیگری مانند جراحی معمولاً توصیه می شود.
بیماری دیگری که منجر به بیش فعالی می شود و برای آن است کاربیمازول ممکن است نشان داده شود استقلال تیروئید است. در اینجا ، بافت تیروئید از مکانیسم های کنترل بدن جدا شده و تیروئید مهار نشده تولید می کند هورمون. در مورد خودمختاری تیروئید ، هیچ درمانی با درمان با کاربیمازول حاصل نمی شود. با این حال ، تا زمانی که به عنوان مثال یک عمل انجام نشود ، می توان از این روش درمانی به عنوان معیار پل زدن استفاده کرد. علائم بیشتر برای کابیمازول تهیه ماده مخدر است غده تیروئید برای یک عمل و همچنین جلوگیری از پرکاری تیروئید if ید-محدوده حاوی ماده حاجب برای معاینه رادیولوژیک داده می شود.
کاربیمازول در بارداری
درمان با کاربیمازول نیز در طول درمان به طور اصولی امکان پذیر است بارداری و حتی در بعضی موارد توصیه می شود. اگر مادر غده تیروئید بیش از حد فعال داشته باشد ، این امر همچنین می تواند عواقب خطرناکی برای کودک متولد شده داشته باشد و حتی منجر به آن شود سقط جنین. در شرایطی که بیماری گریوساز آنتی بادی مسئول این بیماری حتی می تواند وارد جریان خون کودک شود و همچنین منجر به عملکرد بیش از حد شود.
از طرف دیگر ، کاربیمازول نیز بر روی کودک تأثیر می گذارد و می تواند منجر به اختلال عملکرد شود. بنابراین ، باید در طی دوز مصرفی تا حد ممکن کم باشد بارداری و مزایا و خطرات یک درمان باید سنجیده شود. به عنوان یک قاعده ، درمان اختلال عملکرد در طی بارداری سپس توصیه می شود. در اکثر موارد ، پروپیلتیوراسیل متعلق به همان گروه داروها به جای کاربیمازول برای زنان باردار تجویز می شود.
ضد علامت
در صورت شناخته شدن حساسیت بیش از حد به هر یک از ترکیبات قرص ، نباید کاربیمازول مصرف شود. به همین ترتیب ، در صورت ایجاد تغییر پاتولوژیک در دارو ، نباید از این دارو استفاده کرد خون با کمبود سلولهای دفاعی (گرانولوسیتوپنی) بشمار می رود. یک اختلال صفراوی که در آن صفرا مانند برخی از افراد با جریان خون آشفته است سنگهای صفراوی، همچنین علیه درمان با کاربیمازول صحبت می کند.
کاربیمازول در دفع می شود صفرا و اگر جریان صفرا مختل شود ممکن است برای مدت طولانی در بدن باقی بماند. غده تیروئید بسیار بزرگ شده (گواتر یا استروما) ، که منقبض می شود تورم، ممکن است استدلالی علیه مصرف دارو باشد. بارداری یا اگر بیمار در حال حاضر از شیر مادر تغذیه می کند ، نشانه روشنی برای این امر نیست. در هر مورد خاص ، پزشک باید آزمایش کند که آیا کاربیمازول تجویز شده است یا خیر. در صورت لزوم ، اگر مزایای یک درمان بیش از معایب آن باشد ، این کار با وجود علائم احتمالی انجام می شود.
