عوارض جانبی | کاربیمازول

اثرات جانبی

کاربیمازول ممکن است چندین عارضه جانبی ایجاد کند. مصرف بیش از حد آن کاربیمازول ممکن است باعث عملکرد نامطلوبی از غده تیروئید با علائم زیر: علاوه بر این ، واکنش های آلرژیک به دارو ممکن است رخ دهد ، که ممکن است شامل شود تغییرات پوستی, تب، سرگیجه ، سردرد ، اسهال و متورم است مفاصل. شدیدترین و در عین حال بسیار نادر عارضه جانبی اصطلاحاً "آگرانولوسیتوز"، که در آن تعداد سلولهای دفاعی خاص در خون کاهش می یابد.

آگرانولوسیتوز منجر به تب، مرگ مناطق مختلف پوست و غشاهای مخاطی و حساسیت به بیماری های عفونی. - افزایش وزن

• خستگی شدید و کمبود رانندگی
• یبوست
• پوست خشک
• افسردگی و
• انحطاط قلب

انتظار نمی رود با عوارض جانبی روی چشم مواجه شوید کاربیمازول درمان. اگر تغییراتی در چشم مانند اختلال در بینایی یا برآمدگی چشم مشاهده کردید ، این دلیل دیگری دارد چشم پزشک باید مشورت کرد

بیمارانی که تحت کاربیمازول تحت درمان قرار می گیرند بیماری گریوس (یک بیماری خود ایمنی تیروئید) می تواند چنین شکایاتی را در چشم ایجاد کند. با این حال ، علت آن خود بیماری است. این یک عارضه جانبی کاربیمازول نیست ، حتی اگر یک ارتباط زمانی با مصرف آن وجود داشته باشد.

بنابراین نباید به راحتی دارو را قطع کرد. اگر کاربیمازول درمانی باعث عوارض جانبی شود ، این موارد بیشتر روی پوست است. تقریباً از هر ده بیمار درمان شده ، بثورات ، خارش ، قرمزی و قرقک موقتاً مختصر دیده می شود (تجمع دقیق و کوچک آب در پوست پس از تماس با گزش) گزنه).

این یک واکنش های آلرژیک از بدن. در صورت بروز چنین علائمی ، باید در اسرع وقت با پزشک معالج بیمار مشورت و در صورت لزوم با وی مشورت شود. پزشک می تواند در مورد روش های بیشتر و تغییر احتمالی در درمان مشاوره دهد.

متناوباً ، ویزیت پزشک خانواده نیز می تواند ترتیب داده شود. ریزش مو عارضه جانبی کاربیمازول یا سایر داروهای تیروستاتیک (از جمله تیامازول) نیست. اگر ریزش مو همزمان با شروع درمان با کاربیمازول رخ می دهد ، باید علت دیگری وجود داشته باشد.

اغلب این یک اختلال ژنتیکی یا هورمونی است. اگر فردی بخواهد علائم را بررسی کند ، در صورت لزوم باید با یک متخصص پوست مشورت کند. مصرف کاربیمازول باید ادامه یابد.

کاربیمازول روی غده تیروئید. هیچ تاثیری در مغز یا روان بنابراین تغییرات روانی یا بیماری ها به دلیل کاربیمازول نیست بلکه می تواند علت دیگری داشته باشد.

اگر تغییراتی مانند بی حالی یا از دست دادن لذت در زندگی را مشاهده کردید ، باید کمک بگیرید. اولین نقطه تماس می تواند پزشک خانواده شما باشد. مصرف کاربیمازول و سایر داروهای تجویز شده بدون مشورت با پزشک قطع نمی شود.

مقدار مصرف

دوز مناسب کاربیمازول از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. پزشک مجبور است عوامل مختلفی را در نظر بگیرد و بر اساس این عوامل یک دوز تنظیم شده را به صورت جداگانه تعیین کند. در مورد بیش فعالی ، معمولاً ابتدا دوز بالاتری برای دستیابی به عملکرد طبیعی انتخاب می شود.

به منظور حفظ این و جلوگیری از عود ، معمولاً تغییر در دوز نگهدارنده پایین تر انجام می شود. با بررسی عملکرد تیروئید با تعیین تیروئید هورمون در خون، پزشک تشخیص می دهد که آیا مقدار مصرف صحیح است یا اینکه خیلی زیاد یا خیلی کم تنظیم شده است. در صورت لزوم ، تا زمان یافتن تنظیم بهینه اصلاح می شود.

قرص هایی با 5 میلی گرم کاربیمازول به عنوان ماده فعال در دوزهای پایین مصرف می شوند. آنها عمدتا در صورت عملکرد طبیعی تجویز می شوند غده تیروئید قبلاً با غلظتهای بالاتر کاربیمازول بدست آمده است و کسی می خواهد این عملکرد را حفظ کند. با این حال ، مقدار مناسب ماده موثره مورد نیاز بیمار برای عملکرد طبیعی تیروئید بسیار متفاوت است و به عوامل زیادی بستگی دارد.

کاربیمازول با محتوای ماده فعال 10 میلی گرم در دوزهای نسبتا زیاد است و عمدتا در ابتدای درمان استفاده می شود پرکاری تیروئید. اگر این عملکرد طبیعی را بازیابی کند ، بیمار معمولاً برای حفظ آن به دوز کمتری تغییر می کند. با این حال ، اگر عملکرد بیش از حد زیر 10 میلی گرم ادامه یابد یا عملکرد طبیعی تیروئید حاصل نشود ، دوز دارو برای مدت زمان طولانی تری حفظ می شود یا در صورت لزوم حتی افزایش می یابد.