مقدمه - در کجای درمان قرار داریم؟
کولیت اولسراتیو است - درست مثل بیماری کرون - یک بیماری التهابی مزمن روده (CED) که بیشترین فراوانی آن را در بزرگسالان جوان بین 20 تا 35 سال دارد کولیت اولسراتیو هنوز هم تا حد زیادی ناشناخته است. مشکوک است - شبیه به بیماری کرون - این یک استعداد ژنتیکی است که در نهایت منجر به اختلال در عملکرد سد در روده می شود مخاط، به طوری که به رسمیت شناختن و کنترل از باکتری نمی تواند در آنجا هموار پیش برود.
کولیت اولسراتیو، که در آن التهاب مخاط محدود به روده بزرگ و رکتوم، است - در مقابل با بیماری کرون (کل دستگاه گوارش تحت تأثیر قرار گرفته است) - در اصل با برداشتن روده بزرگ توسط جراحی قابل درمان است (پروکتوکلکتومی). با این حال ، این روش معمولاً فقط به عنوان آخرین چاره انجام می شود. از آنجا که بیماری در عود بیماری پیشرفت می کند ، یک دارو درمانی ایجاد شده است که متناسب با شدت عود مربوطه است و در بهترین حالت می تواند منجر به بهبودی شود ، یعنی یک فاصله بدون علامت اما هیچ درمانی.
با روش های درمانی امروز چه نتیجه ای می توانیم بدست آوریم؟
تحت یک داروی درمانی ، که باید بصورت جداگانه با شدت عود مربوطه سازگار شود ، علائم می توانند در حالت ایده آل فروکش کنند و حتی (به طور موقت) عاری از علائم باشند ، بنابراین به اصطلاح بهبودی حاصل می شود. از آنجا که زخم کولیت هست یک بیماری التهابی مزمن روده، یعنی مداوم است ، علائم حتی پس از بهبودی ممکن است دوباره شعله ور شوند. به منظور اجتناب از این ، معمولاً حتی در صورت پایان علائم و در نتیجه مرحله فعال بیماری ، یک درمان به اصطلاح بهبود بخشنده ادامه می یابد.
این هدف برای جلوگیری از عود بعدی یا به تأخیر انداختن آن تا حد ممکن است. بسته به شدت عود ، از داروهای مختلفی استفاده می شود (به صورت جداگانه یا ترکیبی) که همه آنها مشترک هستند که آنها را تحت تأثیر قرار داده و ضعیف می کنند سیستم ایمنی بدن به صورت محلی یا سیستمی با این حال ، درمان قطعی این بیماری فقط در صورتی امکان پذیر است که بخشهایی از روده که ممکن است تحت زخم قرار بگیرند کولیت با جراحی برداشته می شوند.
با این حال ، از آنجا که این یک عمل بزرگ است ، این روش فقط در موارد پیشرفت بیماری بسیار شدید در نظر گرفته می شود. زخم کولیت تحت اصطلاح گام به گام درمان می شود ، این بدان معنی است که داروی مورد استفاده با شدت علائم سازگار است. در مورد عودهای خفیف ، نشان داده شده است که استفاده محلی از داروی مزالازین (آماده سازی 5-ASA) به عنوان شیاف یا کف مقعدی کافی است ، در حالی که عود متوسط به تجویز مزالازین خوراکی اضافی یا ترکیبی از مزالازین محلی و کورتیزون مدیریت.
در عودهای شدید ، تجویز سیستمیک کورتیزون as شوک درمان امیدوارکننده است ، اما اگر این کافی نباشد ، ممکن است به روش دیگری نیز مراجعه کنید داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین A, infliximab or آزاتیوپرین. پس از مبارزه با عود و عدم وجود علائم موقت ، معمولاً با تجویز موضعی یا خوراکی مزالازین (تجویز آزاتیوپرین و infliximab همچنین امکان پذیر است). نگهداری بهبودی با کورتیزون نباید به دلیل عوارض جانبی انجام شود.
در بیشتر موارد ، بیماری به طور متناوب با این روش درمانی پیشرفت می کند ، یعنی دوره های عود و فاقد علائم متناوب است. به ندرت ، یک دوره مزمن مداوم با وجود درمان رخ می دهد ، یعنی دوره ای که فواصل بدون علائم را نشان نمی دهد. شدت علائم می تواند به صورت جداگانه متفاوت باشد.
داروهایی که در حال حاضر در کولیت اولسراتیو استفاده می شوند ، به هیچ وجه هیچ تاثیری در روند بهبودی ندارند. داروهای مورد استفاده معمولاً به اصطلاح سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند که باعث تعدیل ، تأثیر یا مهار آن می شوند سیستم ایمنی بدن، که در کولیت اولسراتیو به طور موضعی در ناحیه روده ناکارآمد است روده بزرگ، با هدف به حداقل رساندن یا حتی جلوگیری از علائم. با این حال ، هنوز نمی توان با آنها یک درمان قطعی حاصل کرد. آنچه ممکن است ، دستیابی به بهبودی باشد که در آن بیماران مبتلا می توانند کاملا عاری از علائم زندگی کنند ، اما مدت زمان عود بعدی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. یا مسالازین
تمام مقالات این مجموعه:
