مدت استرپتوکوک viridans برای توصیف چندین گروه از استرپتوکوک استفاده می شود باکتری. آنها می توانند فرآیندهای آسیب شناختی مانند پوسیدگی دندان و التهاب.
Streptococcus viridans چیست؟
نام استرپتوکوک viridans در واقع گمراه کننده تلقی می شود. به عنوان مثال ، این یک گونه منفرد نیست ، بلکه گونه های مختلف استرپتوکوکی است که به نوبه خود از چندین زیر گروه تشکیل شده است. اصطلاح viridans استرپتوکوک بنابراین مناسب تر در نظر گرفته می شود. این به گرم مثبت کروی اشاره دارد باکتری که از استرپتوکوک جنس (استرپتوکوک). نام viridans استرپتوکوک به دلایل تاریخی است و در میکروب شناسی استفاده می شود. استرپتوکوک ویریدان ها سبز می شوند استرپتوکوک. بنابراین ، اصطلاح لاتین "viridans" به معنی "سبز کردن" یا "vergrünen" است. علاوه بر این ، زیرا باکتری مستقر در دهان و ناحیه گلو ، به آنها استرپتوکوک دهانی گفته می شود. اگرچه برخی از گونه های Streptococcus viridans می توانند باعث بیماری شوند ، با این حال ، بیشتر زیرگونه ها بیماریزا محسوب نمی شوند.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
گرچه استرپتوکوکهای viridans چندین گونه را تشکیل می دهند ، اما دارای برخی ویژگی های مشترک هستند. به عنوان مثال ، آنها سلولهای کوکوئیدی تشکیل می دهند که به طور زنجیره ای در نمایندگان بی شماری از این گونه قرار می گیرند. اندوسپورها توسط آنها تشکیل نمی شوند. در لکه گرم پیشرفت مثبتی وجود دارد. بر خونحاوی محیط کشت ، سبز یا آلفا-همولیز کلنی های استرپتوکوکی رشد کرده رخ می دهد. از دیگر مشخصات معمول استرپتوکوک ویریدانس می توان به توقف رشد آنها در دمای بالاتر از 10 درجه سانتیگراد اشاره کرد. با این حال ، در دمای 45 درجه ، بیشتر استرپتوکوک ها هنوز کاملاً قادر به تکثیر هستند. برای اهداف پزشکی ، مهم است که بتوان استرپتوکوک ویریدانس را از سایر گونه های استرپتوکوکی ، مانند استرپتوکوک پنومونیه ، تشخیص داد. این گونه همچنین به استرپتوکوکهای آلفا همولیتیک تعلق دارد. شناسایی با کمک آزمایش optochin امکان پذیر است. علاوه بر این ، اعضای Streptococcus pneumoniae می توانند به عنوان دیپلوکوک شناخته شوند. استرپتوکوک ویریدانس فاقد پلی ساکارید است کپسول و آنتی ژنهای گروههای A ، B ، C و D لنسفیلد.
استرپتوکوکهای ویریدانس معمولاً در حفره دهان و همچنین در گوش ، بینی، و ناحیه گلو. آنها همچنین در دستگاه گوارش و واژن وجود دارند. در آغاز قرن 20 ، دانشمندان هنوز تصور می کردند که Streptococcus viridans یک گونه بتونی منفرد تشکیل داده است که می توان آن را از Streptococcus haemolyticus تشخیص داد. به استرپتوکوک هایی که در آن آلفا همولیز رخ داد ، نام "استرپتوکوک های سبز" داده شد. با این وجود ، اختلافات بیشماری بین استرپتوکوکهای ویریدان طی سالها شناخته شد و تقسیمات بعدی از سال 1937 انجام شد. به این ترتیب ، گروه Streptococcus viridans گونه های جدید و بیشتری دریافت کرد ، در این میان استرپتوکوک های همولیتیک y نیز وجود داشت ، که از آنها هیچ همولیز انجام شد. به همین دلیل ، سرانجام دارو استرپتوکوکهای ویریدانس را به چند گروه تقسیم کرد. طبقه بندی Streptococcus viridans شامل چهار گروه است. اینها گروه میلری هستند که گروه Anginosus ، گروه Oralis ، Mutans و Salvarius نیز نامیده می شوند. اعضای گروه میلری Streptococcus intermedius ، Streptococcus constellatus و Streptococcus anginosus هستند. گروه اورالیس شامل استرپتوکوک میت ، استرپتوکوک سانگوئین و استرپتوکوک میتیور است. گروه جهش متشکل از استرپتوکوک موتانس ، استرپتوکوکوس کریکتوس و استرپتوکوکوس سابرینیس است ، در حالی که گروه سالواریوس از استرپتوکوک سالواریوس ، استرپتوکوک بوسین و استرپتوکوک ترموفیلوس تشکیل شده است. گروه Bovis به استرپتوکوک های دهانی تعلق ندارد. اگرچه آلفا همولیز در اعضای این گروه نیز امکان پذیر است ، آنتی ژن های گروه D Lancefield نیز در آنها وجود دارد.
بیماری ها و شرایط پزشکی
برخی از گونه های Streptococcus viridans قادر به ایجاد ناراحتی و بیماری هستند. به همین دلیل ، پزشکان از آنها به عنوان عوامل فرصت طلب یا بیماری زا یاد می کنند. به عنوان مثال ، Streptococcus mutans و Streptococcus sobrinus ، در میان دیگر ، باعث ایجاد دندان می شوند کرم خوردگی دندان با تولید خارج سلولی پلی ساکارید هاباکتری ها رشد در پوشش پلی ساکارید ها، که به نوبه خود موادی را تشکیل می دهند که از آنها مینای دندان دندان انسان تحت تأثیر قرار می گیرد. باکتریمی همچنین در صورت صدمات دهانی ناشی از جویدن یا در طی درمان دندان امکان پذیر است. این ورود باکتری ها به جریان خون انسان است. در داخل خون، باکتری ها معمولاً بلافاصله از بین می روند ، اما اگر این اتفاق نیفتد ، خطر تهدید کننده زندگی وجود دارد گندیدگی (مسمومیت خونی) یک بیماری نگران کننده به خصوص که می تواند توسط اعضای استرپتوکوک ویریدانس ایجاد شود ، باکتریایی است اندوکاردیت. این التهاب در 50 تا 70 درصد موارد توسط استرپتوکوکهای viridans ایجاد می شود ، که مربوط به دوره حاد است اندوکاردیت لنتا آندوکاردیت باکتریایی. افراد بیمار ، که در درجه اول بیماران مبتلا هستند قلب آسیب دریچه ، دچار تعریق ، احساس ضعف ، تپش قلب (تاکی کاردی) و تب در طی اندوکاردیت. در برخی موارد ، سایر اعضای بدن نیز ممکن است تحت تأثیر بیماری قرار بگیرند. اساساً ، آندوکاردیت لنتا یک دوره تدریجی طی می کند. خطر تشکیل شیشه ساعت وجود دارد ناخن، انگشتان طبل و کم خونی. به منظور تشخیص آندوکاردیت لنتا ، یکی از روشهایی که می توان انجام داد ایجاد فرهنگ باکتریایی است که یکی از اقدامات میکروبیولوژیکی است. به دلایل ایمنی ، سه نمونه به طور مستقل از یکدیگر گرفته می شود. اکوکاردیوگرافی گزینه تشخیصی دیگری است. آنتی بیوتیک ها برای درمان آندوکاردیت استفاده می شود. به عنوان مثال استرپتوکوک ویرویدان حساسیت ویژه ای نسبت به آن دارد پنی سیلین. تجربی درمان معمولاً در ابتدا تا پاتوژن ها به طور خاص شناسایی می شوند. اعضای گروه استرپتوکوک viridans ، مانند Streptococcus milleri ، گاهی اوقات باعث آبسه های چرکی می شوند. گاهی اوقات ، آنها همچنین می توانند ایجاد کنند مننژیت. استرپتوکوکوس ویریدانس نیز در مورد افرادی که مصرف می کنند نگران کننده است سرکوب کننده سیستم ایمنی.
