معرفی
کورتیزون و کورتیزول (هیدروکورتیزون) درون زا هستند هورمون و به اصطلاح تعلق دارند گلوكوكورتيكوئيدها. به عنوان یک دارو ، کورتیزون یکی از داروهایی است که بیشترین کاربرد و علائم را دارد ، مهمترین دلیل آن تأثیر بسیاری از جمله کاهش واکنشهای التهابی است. در صورت کمبود یا عدم وجود کامل کورتیزون در بدن به دلیل بیماری های خاص ، باید در طول زندگی تأمین شود. با این حال ، اگر هدف کاهش واکنش ها و علائم التهابی است ، می توان از آن برای درمان کوتاه مدت استفاده کرد. با درمان موضعی ، به عنوان مثال با پماد یا قطره چشم، عوارض جانبی را می توان به حداقل ممکن رساند.
اثر و نشانه ها
در درمان جایگزینی ، از کورتیزون برای نارسایی قشر فوق کلیوی استفاده می شود (بیماری آدیسون) و در سندرم آدرنوژنیتال همچنین برای نوزادان. تولید کورتیزون در بدن به درستی عمل نمی کند ، به همین دلیل است که کورتیزون باید از خارج تامین شود. علاوه بر درمان جایگزینی ، کورتیزون برای درمان علامتی نیز استفاده می شود: در شرایط حاد ، به عنوان مثال در واکنش های آلرژیک تا شوک آنافیلاکتیک، در حملات حاد آسم و در یک دوره حاد یک بیماری خودایمنی.
در نوزادان اینها به طور عمده التهابات مختلفی هستند خون عروق. از درمان طولانی مدت برای بیماری های التهابی مزمن مانند آسم و بیماری های روماتولوژی استفاده می شود - اشکال خاصی از این موارد می توانند از قبل در نوزادان دیده شوند. اگر از کورتیزون استفاده می شود ریه بیماری هایی مانند آسم یا سایر بیماری های نادرتر ، همچنین دارای اثر اضافی جلوگیری از تغییرات مزمن در ریه ها است.
برای بیماری های التهابی پوستی - مانند نورودرماتیت - کورتیزون را می توان به صورت پماد ، برای بیماری های چشم ، به عنوان مثال ، به صورت قطره استفاده کرد. این به عنوان یک درمان محلی نامیده می شود. هدف از این درمان همیشه جلوگیری از التهاب و آسیبهای بعدی است.
اگر برونشیت در نوزاد اتفاق بیفتد ، معمولاً با باریک شدن مجاری تنفسی همراه است ، زیرا مجاری هوایی بسیار کوچک نوزادان به دلیل التهاب نسبت به کودکان بزرگتر (برونشیت انسدادی) با سرعت بیشتری متورم می شوند. در اینجا باید از کورتیزون برای علائم مشخص مانند تنگی نفس استفاده شود. اگر برونشیت انسدادی به طور مکرر رخ دهد ، به عنوان مثال در شش ماه سه یا بیشتر ، یا اگر آسم وجود دارد ، باید درمان طولانی مدت با کورتیزون استنشاقی آغاز شود.
هدف این است که کودک / کودک بتوانند زندگی خود را بدون محدودیت انجام دهند. کورتیزون خطر ابتلا به برونشیت مجدد را کاهش می دهد و از فرایندهای بازسازی برگشت ناپذیری که در ریه ها در اثر تکرر برونشیت اتفاق می افتد جلوگیری می کند. در موارد شدید از نورودرماتیت (آتوپیک اگزما), پماد و کرم حاوی کورتیزون استفاده می شود.
بین کلاسهای 1 تا 4 به ترتیب صعودی قدرت در کورتیزون تمایز قائل می شوند. به طور کلی ، این کرم ها فقط باید در حملات حاد استفاده شوند زیرا بهترین اثر را نشان می دهند و فقط با استفاده طولانی مدت عوارض جانبی به آرامی آشکار می شوند. امروزه اطمینان حاصل می شود که استفاده از این کرم ها در نوزاد در مقابل بی ضرر است تاکرولیموس پماد در اینجا بیشتر در مورد موضوع خود را مطلع کنید: نورودرماتیت در نوزادان
تمام مقالات این مجموعه:
