رنوسکوپی در درجه اول برای برداشتن استفاده می شود کلیه سنگ از میزنای و / یا کلیه. می توان آن را با دو روش کلیه - مجاری ادرار و از راه پوست انجام داد آندوسکوپی. هر دو روش قابل اعتماد هستند ، اما باید با خطرات پیش بینی شود آندوسکوپی.
آندوسکوپی کلیه چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی و ساختار کلیه برای سنگ کلیه. برای بزرگنمایی کلیک کنید. کلیوی آندوسکوپی می تواند به دو روش انجام شود: یا از طریق مجاری ادرار ، که از طریق مجرای ادرار، یا از راه پوست ، که به معنی از طریق پوست. آندوسکوپی مجرای ادرار (ureterorenoscopy ، URS) آینه ای از میزنای و کلیه ها ، در حالی که روش از طریق پوست (نفرولیتولاپاکسی از طریق پوست ، PCNL / PNL) فقط بر حفره داخلی کلیه ( لگن کلیه) روش دوم بسیار موثر است ، اما بسیار تهاجمی تر از روش قبلی است. هر دو روش تحت انجام می شود بیهوشی. آندوسکوپی مستقیم کلیه ، یا نفروسکوپی ، یک روش اصطلاحاً از راه پوست است ، به این معنی که از طریق پوست. زیرا پوست پوشش برش خورده است ، به ندرت آندوسکوپی کلیه برای تشخیص انجام می شود. در درجه اول ، این روش برای حذف استفاده می شود سنگ کلیه. در طی یک حالب ، دستگاه از طریق عبور می کند مثانه به میزنای. در حالت ایده آل ، پزشک معالج می تواند ابزار را به کلیه منتقل کند تا دستگاه از بین برود سنگ کلیه. در هر دو روش ، پزشک بدون وقفه کار می کند نظارت بر توسط سونوگرافی ماشین یا دوربین
عملکرد ، اثر و اهداف
رنوسکوپی یک روش درمانی است. مهمترین عملکرد آندوسکوپی از راه پوست کلیه ، برداشتن سنگ کلیه است که در حفره داخلی کلیه وجود دارد و به دلیل اندازه نمی توانند از حالب عبور کنند. سنگهای بزرگ کلیه که نمی توانند خرد شوند نیز با آندوسکوپی از راه پوست کلیه برداشته می شوند. سنگهای بزرگتر از قطر 3 سانتی متر از این طریق برداشته می شوند. در صورت احتقان کلیه ، رنوسکوپی همچنین می تواند با تخلیه ادرار از مجرا مفید باشد لگن کلیه. احتقان کلیه وقتی اتفاق می افتد که ادرار نتواند به سمت خارج شود مثانه به دلیل انسداد حالب. در طی آندوسکوپی از راه پوست کلیه ، بیمار باید روی خود دراز بکشد معده به طوری که پزشک معالج می تواند از طریق پوست ناحیه جانبی شکم برشی ایجاد کند. این برش اجازه نفوذ آندوسکوپی را می دهد که به کلیه رسیده است. بنابراین ، حفره داخلی کلیه ، لگن کلیه، پنچر شده است. کل روش با یک کنترل می شود سونوگرافی زیرا این یک روش بسیار دقیق است و در غیر این صورت پزشک نمی تواند دقیقاً محل آندوسکوپ را ببیند. پس از قرار دادن ابزار ، سنگ توسط یک "جک چکش" پزشکی ، لیزر یا سونوگرافی، و قطعات مستقیماً برداشته می شوند. در ureterorenoscopy ، سنگها "به طور طبیعی" برداشته می شوند. ساز از طریق عبور داده می شود مثانه داخل حالب ، احتمالاً تا کلیه. سنگها یا بیرون کشیده می شوند یا اگر خیلی بزرگ باشند ، از قبل با اشعه لیزر یا سونوگرافی خرد می شوند. مراحل این روش نیز مستقیماً دنبال می شود. به لطف فن آوری مدرن ، دوربین های بسیار کوچکی را می توان در نوک دستگاه قرار داد. حالب معمولاً با قرار دادن آتل برای انجام عمل آماده می شود. از این آتل برای شل كردن حالب استفاده می شود و باعث می شود كه عمل كم خطر باشد.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
درست مثل همه روش های پزشکی ، آندوسکوپی کلیه خطرات و عوارضی را به همراه دارد. این موارد شامل خونریزی حین عمل یا بعد از عمل جراحی یا آسیب به حالب و لگن کلیه است. علاوه بر این، تب ممکن است به عنوان یک نتیجه از روش رخ دهد. به ندرت ، از دست دادن کلیه ممکن است رخ دهد. ممکن است مایع آبیاری که برای انعکاس لازم است وارد جریان خون شود. این باعث رقیق شدن خون. نه جراحی مجاری ادرار و نه از راه پوست نباید در حضور یک فرد درمان نشده انجام شود عفونت مجاری ادراری. در مورد اختلالات انعقادی ، این دو روش فقط در موارد فوری توصیه می شود. در طی انجام رنوسکوپی از طریق پوست ممنوع است بارداری. این روش همچنین در صورت وجود تومور در ناحیه دسترسی منع مصرف دارد. احتمال بروز عوارض فوق به اندازه و محل سنگ ها یا عمل های قبلی بستگی دارد.
