آیا باید کودک خود را علیه مننگوکوک B واکسینه کنم؟
مننگوکوک هستند باکتری که می تواند باعث بیماری های مختلف جدی شود. عفونت با مننژوکوک می تواند منجر شود مننژیت (مننژیت) یا خون مسمومیت (سپسیس). از عفونت مننگوکوک تا شروع بیماری فقط چند روز طول می کشد.
در صورت بیماری ، فرد بیمار باید تحت درمان قرار گیرد آنتی بیوتیک ها دربیمارستان. روند بیماری معمولاً بسیار جدی است و عوارضی نیز اغلب رخ می دهد. سایر افرادی که با فرد بیمار تماس داشته اند نیز باید به طور پیشگیرانه با دارو معالجه شوند.
زیر گروه های مختلفی از مننژوکوک وجود دارد. سروتیپ های Meningococcal A ، B ، C ، W135 و Y شایعترین علل بیماری های فوق هستند ، در حالی که باکتری گروههای B و C عمدتا در اروپا یافت می شوند. بیماری های ناشی از مننگوکوک های گروه B معمولاً تا حدی خفیف تر هستند.
واکسیناسیون علیه مننگوکوک B به عنوان یک استاندارد در آلمان توصیه نمی شود. این موارد بطور منظم توسط کمیسیون دائمی واکسیناسیون بررسی می شود ، به همین ترتیب باکتری نسبتاً بیشتر بیماری ایجاد می کنند. این واکسیناسیون برای افرادی که نقص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی دارند توصیه می شود. آ واکسیناسیون علیه مننژوکوک C از سن 12 ماهگی توصیه می شود.
آیا باید کودک خود را در برابر عفونت TBE از طریق کنه واکسن بزنم؟
دو بیماری وجود دارد که می تواند توسط a منتقل شود گزش کنه. یکی از آنها بیماری لایم و دیگری اوایل تابستان است مننژوآنسفالیت، مخفف TBE. افراد فقط با واکسیناسیون می توانند از خود در برابر عفونت با عوامل بیماری زای TBE محافظت کنند.
TBE بیماری است که می تواند منجر به آن شود التهاب مغز, منینژ or نخاع. این التهاب توسط ایجاد می شود ویروس ها که توسط انسان به انسان منتقل می شود گزش کنه. اگر کنه به TBE آلوده باشد ، علائمی مانند تب, سردرد, استفراغ یا سرگیجه ممکن است تقریباً یک یا دو هفته پس از آن رخ دهد گزش کنه.معمولاً این بیماری پس از چند روز بهبود می یابد.
در موارد نادر ، التهاب مغز, منینژ or نخاع می تواند منجر به اختلالات حرکتی ، فلج یا کدر شدن هوشیاری شود. اصولاً کودکان از یک سالگی می توانند واکسیناسیون علیه TBE انجام دهند. به طور کلی ، افرادی که در طی ماه های آوریل تا نوامبر وقت زیادی را در طبیعت سپری می کنند ، به ویژه در معرض خطر هستند.
از آنجا که کودکان اغلب در طبیعت بازی می کنند ، خطر گاز گرفتن توسط کنه نسبتاً زیاد است. به همین دلیل ، کودک و لباس آن باید پس از بازی در طبیعت کاملاً از نظر وجود کنه بررسی شود و در صورت لزوم ، باید سریعاً آنها را خارج کرد. باید با پزشک درمورد میزان خطر ابتلا به عفونت برای کودک و در نتیجه مفید بودن واکسیناسیون مورد بحث قرار گیرد.
واکسیناسیون علیه روتاویروس عفونت یک واکسیناسیون معقول برای نوزادان و کودکان خردسال است و توسط کمیسیون واکسیناسیون دائمی (STIKO) توصیه می شود. به خصوص نوزادان و کودکان نوپا تا سن 2 سالگی با روتاویروس بیمار می شوند. هنگام آلوده شدن به روتاویروس ، اسهال آبکی شدید و استفراغ ظرف 2 روز اتفاق می افتد.
این می تواند منجر به کاهش شدید مایعات و نمک شود. این یک عارضه خطرناک است و منجر به آن می شود کم آبی بدن در نوزادان و کودکان نوپا خصوصاً به سرعت. این امر منجر به این واقعیت می شود که بسیاری از کودکان به دلیل پیشرفت شدید بیماری مجبور به درمان در بیمارستان می شوند.
با واکسیناسیون علیه روتاویروس می توان از این امر به خوبی جلوگیری کرد. واکسیناسیون یک واکسن زنده است که به صورت واکسیناسیون خوراکی تجویز می شود. واکسن توسط نوزادان بسیار خوب تحمل می شود.
واکسیناسیون را می توان همزمان با سایر واکسیناسیون ها نیز انجام داد. توصیه می شود واکسیناسیون خوراکی را تا سن 12 هفتگی شروع کنید ، معمولاً همراه با U3 در حدود 6 هفتگی. برای دستیابی به محافظت کامل ، بسته به واکسن مورد استفاده ، یک واکسیناسیون خوراکی سوم نیز باید هر 4 هفته یکبار انجام شود ، علاوه بر واکسن دوم.
