آناتومی | درد مفصل گیجگاهی فکی

تشریح

مفصل گیجگاهی فکی (lat. Articulation temporo- mandibularis) نشان دهنده اتصال متحرک بین استخوان فوقانی (lat. Maxilla) و فک پایین (Lat

فک پایین) که در مفصل گیجگاهی، حفره مندیبل (حفره فک پایین) در تماس مستقیم با است سر از فک بالا (caput mandibulae). فک بالا استخوان قسمت نسبتاً سفت و سختی از آن را تشکیل می دهد مفصل گیجگاهی، درحالی که فک پایین تقریباً آزادانه قابل حرکت است.

هر دو ساختار فقط توسط یک متحرک از هم جدا می شوند غضروف بخش (بحث). این غضروف دیسک مفصل گیجگاهی فکی را به دو قسمت مستقل عملکردی ، شکاف مفصل بالا و پایین تقسیم می کند. در حالی که قسمت فوقانی مفصل وظیفه حرکات لغزشی را دارد ، حرکات چرخشی عمدتا در ناحیه شکاف مفصل پایین اتفاق می افتد. هنگام جویدن یا صحبت کردن ، این دو دامنه حرکت باید به طور هوشمندانه ای با یکدیگر ترکیب شوند ، یعنی اصطلاحاً حرکات چرخشی را باید انجام داد. فک پایین حفره ، که نوعی سوکت را تشکیل می دهد ، توسط ساختاری معروف به tuberculum articulare به سمت جلو محدود می شود ، حد عقب توسط اصطلاحاً processus retroarticularis تشکیل می شود.